fire|jeongmin

8

Eve gidip uzun bir duş aldım, ardından kendimi koltuğa fırlatıp yarım saat boyunca uyudum. Vücudum yaşadıklarımı kaldırmıyordu. Gözlerimde akıtacak bir damla yaş kalmamıştı. Ruhum koparılmış gibi hissediyordum. Ağlamaktansa, evin içinde bir ruh gibi geziyordum.

Biraz daha kendimi toparladıktan sonra, paketin içindekileri incelemeye karar verdim. Kendimi yorgun hissettiğimden, ona bakmayı o ana ertelemiştim.

Usulca paketin içindeki mektubu çıkardım ve okumaya başladım.

"16.12.2020 perşembe 02.00.

Çiçeğime...

Nasıl başlayacağımı hiç bilmiyorum. Ne söylemem gerekli?
Özür dilerim çiçeğim...
Böyle başlamalıyım bence, ne dersin?
Özür dilerim, binlerce kez... yüzbinlerce kez.. Biliyor musun, Kendimi affettirmeye çalışmayacağım.
Aslında yapmam gereken bu. Biliyorum, normalde olsaydı kendimi affettirmek için süslü cümleler kurardım belki, peşinden koşardım, çiçekler alırdım...
Bunların hiçbirini yapmayacağım.
Sana her şeyi anlatacağım, sonra da veda edeceğim...
Oraya bir bellek koydum.
Orada her şeyi anlatacağım.
Lütfen beni dinle...
Her şey için binlerce kez özür dilerim...