𝘿Ö𝙑𝙈𝙀𝙇𝙞 & 𝙑.𝙄.𝙋. / 𝙩𝙚𝙭𝙩𝙞𝙣𝙜☣

•4.9°

Sadece, bugün bölüm gelir,
dediğim için atıyorum.
Lâkin, bölüm demeye bin şahit ister...

Ben özür dilerim. Gelmedi, saatlerce düşündüm fakat bir türlü devam etmedi.
Ama güzel bir bölüm yazacağım size yarın.
Cidden, özür dilerim.

●●●

Gülümseyerek bana bakan Yiğit'e sinirle baktım.

Delirmişti, kafayı yemişti, dedeme söylenecek şey miydi bu şimdi? Bir de onun yatağında uyuduğumu söyleseydi de rahat etseydik. Ortada sır falan kalmasaydı.

"İznimle benim torunumu, kalbinin kraliçesi yapmak istiyorsun, demek?!"

Gözlerim bir dedemin, bir de Yiğit'in yüzünde geziniyordu.

"Aynen öyle efendim."

Dedeme istikrarlı bir şekilde bakarak cümlesini söylediğinde bana dönmüştü.

"Torununuzu çok seviyorum."

Yiğit'in bana olan bakışları dudaklarımda bir gülümseme oluştururken bu cesaretini sorguluyordum.

Ne yemişti, ne içmişti anlamadım ki!

Mafya Dede tabiriyle nam salmış dedemin karşısından bana aşık aşık bakıyordu.

"Höst ulan, çek o gözlerini torunumun üzerinden!"

Dedemin sert sesiyle irkilip, bakışlarımı Yiğit'ten ayırdığım sırada Yiğit de bakışlarını benim üzerimden çekmişti.

"Canım torunum, hadi gel biz gidelim. Müstakbel nişanlın seni bekliyor."

Dedemin az önceki sesine göre oldukça yumuşak çıkan sesi beni şaşırtmamıştı. Ama müstakbel nişanlı?

Bir de nişanlı mıyım?

İkizlerimin babası kim?

Çüş, benim ikizlerim mi var ki?!

"Müstakbel nişanlı mı?"

Yiğit ile aynı anda sesimiz yükseldiğinde, dedem kaşlarını çatıp bize baktı.

"Duygu, hadi eve gidelim canım torunum. Sabah sabah bu evde ne işin var onu sonra konuşuruz. Önce nişanlın ile tanışırsınız."

Yiğit, elimi tutan elini daha da sıkarken dedeme bakıyordu.

"Dede, ne nişanlısı Allah aşkına? Dalga geçmenin sırası mı?"

Yiğit'in elinden yavaşça çektiğim elim ile dedeme üzgün bir sesle konuştum.

Kaşlarını çatıp, Yiğit'e döndü.

"Asıl siz benimle dalga geçiyorsun herhalde. Hayatımda ilk defa biri benden kız istedi. O da şu an karşımda duran bu yakışıklı evlat. Hem de bana Mafya Dede demesine rağmen, seni istedi."

Dedem, elini Yiğit'e doğru uzatırken Şevket Bey ve ben şaşkınca bakıyorduk.

"Kaya MORETTİ, namıdiğer Mafya Dede."

Yiğit, gülümseyerek uzatılan eli sıktığında ben yanlış geldik herhalde diye düşünüyordum.

"Yiğit JENNET, tanıştığımıza memnun oldum efendim."

Dedeme karşı karizmatik bir şekilde konuşan Yiğit, bana dönüp göz kırpmıştı.

Yok abi, bu çocuğu öldürecekler.

"Torunumu kalbinin kraliçesi yapmak isteyen bu genç beyefendi ile bu akşam bir yemekte daha yakından tanışmak isterim."

Dedem'in, Yiğit'e olan samimi konuşması ile derin bir nefes almıştım.

"Ben de sizinle tanışmak isterim efendim. Lâkin şu müstakbel nişanlı olayı şaka değil mi?!"

Dedem gülümsediğinde, bana bakıp sordu.

"Duygu, eski düşmanımın torunu ile beşik kertmesi olduğunu söylemedin mi erkek arkadaşına?"

●●●