The Playersclub I
Nadat haar oververmoeide moeder haar twee jaar geleden wegstuurde naar haar tante in Marseille, keert de rebelse Arabella Belcalier na een 'ongelukje' op school weer terug naar het grote Amerika. Door een traumatiserende gebeurteni...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik zat nu al ongeveer tien minuten lang naar het berichtje van Caine te staren - tenminste, ik dacht dat het Caine was, ik had nooit de moeite gedaan om zijn nummer op te slaan - en ik vroeg me af wat hij hiermee wou bereiken.
Onbekend Baby, dankzij jou zit ik momenteel al meer dan twee uur lang met een chagrijnige Jackson naar slechte horror films te kijken en te luisteren naar zijn gejammer over wat voor een ongelooflijke bitch je wel niet bent..
Wat moest ik met deze informatie? En daarbij, hoe kwam hij aan mijn nummer?
Hij vind je leuheuk..
Yeah, sure. Caine vond iedereen die een gat had leuk.
Fronsend keek ik voor me uit, wat moest ik hierop reageren? Ik wist dat ik eigenlijk beter gewoon zijn berichtje op geopend moest laten, zijn doel was waarschijnlijk dat ik hem eindelijk aandacht zou geven, maar ik wou te graag weten wat hij nou eigenlijk wou.
...dus? Wat wil je hiermee zeggen?
Ik kreeg binnen een minuut alweer een antwoord terug.
hiermee wil ik zeggen dat ik vind dat je een manier moet verzinnen om het goed te maken met mij, want ik denk dat je wel begrijpt hoe uitputtend Jackson kan zijn als hij niet zijn ongewoon blije zelf is x
Geïrriteerd rolde ik met mijn ogen, jongens zijn zó corny.
de enige die zich zouden moeten verontschuldigen tegenover mij, zijn jouw ouders, voor het zetten van twee mislukte losers op deze aarde. Verwijder mijn nummer en laat me met rust.
schatje, die grote mond van je intimideert de jongetjes van jouw school misschien dan wel, maar mij schrik je niet zo makkelijk af, geloof mij maar
Als hij dacht dat ik hem ooit een kans zou geven dan was hij nog gestoorder dan ik dacht. Bijtend op mijn lip keek ik naar zijn berichtje, ik wou heel graag iets hierop antwoorden, maar ik wist dat dat hem alleen maar meer zou aanmoedigen om me lastig te vallen, dus negeerde ik het maar en gooide mijn telefoon ergens naast me neer op bed.
Ik had Jackson niet moeten slaan, ik overdreef een beetje, maar het voelde op dat moment zó goed. Dat was natuurlijk totdat Caine ineens uit het niets was opgedoken en zich ermee bemoeide - oké, het ging hier om zijn broertje, maar als hij wist was Jackson had geflikt, dan wist ik zeker dat hij hem nog een hardere klap had gegeven.
Ik kan veel over Caine Johnson zeggen, maar ik durf te wedden dat hij niet zo een gore klootzak is als zijn jongere broertje.
Ik wist niet veel van Caine, ondanks dat ik praktisch met zijn broertje was opgegroeid - mijn focus was altijd op Jackson geweest. Natuurlijk hoorde ik hier en daar wel wat over hem, hij en mijn broer waren samen met de rest van hun kleine vriendengroepje vanwege hun looks erg gewild in onze stad (wat ik totaal niet begreep, in mijn ogen was zelfs smeagol mooier dan Dominic). Daarbij stonden ze ook nog bekend om hun beruchte vechtpartijen, waarbij ze voor de lol met elkaar of met anderen vochten - ik snapte nooit echt het nut ervan, maar jongens (en mannen) deden wel vaker dingen die nergens op sloegen.
