Hate 4

2.6K 332 34
                                    

Unicode

ညနေ စားသောက်ပြီးတော့... အပေါ်ထပ်တက်မယ် ကြံတုန်း

" Kook... "

ဧည့်ခန်းထဲက ဆိုဖာပေါ် ခြေချိတ်ကာ ထိုင်နေတဲ့ ထိုလူမှ လှမ်းခေါ်သည်

" ပြော... "

" TV တူတူကြည့်ရအောင်လေ အိပ်ဖို့ စောသေးတယ်မလား ဒီနေ့ ကိုယ်လည်း အားနေလို့... "

" အင်း "

သူထိုင်နေတာရဲ့ ဘေးက ဆိုဖာတစ်ခုပေါ်ထိုင်မလို့ လုပ်တုန်း

" ကိုယ့်နားလာထိုင်လေ... ဒါမှ တည့်တည့်မြင်ရမှာပေါ့ ဘေးတိုက်ကြည့်ရင် မျက်လုံးစွေသွားမယ်... "

ဟုတ်ပါပြီ ဘယ်တတ်နိုင်မလဲ လာခိုင်းတော့လည်း သွားရတာပေါ့

" လာခဲ့ ကိုယ့်ပေါ် "

ဘေးမှာထိုင်မလို့ကို လက်ကောက်ဝတ်က လှမ်းဆွဲပြီး သူ့ပေါင်ပေါ် ထိုင်စေသည်

" ဘ-ဘာလုပ်တာလဲ Park Jimin "

" ညနေပိုင်းချမ်းတယ်ဆို? ကိုယ်က ‌ကလေးကို နွေးအောင်လို့လေ "

စကားကလည်း တအားတတ်တာ
လိုက်ကို မမှီဘူး

ခါးတစ်ဝိုက် သိုင်းဖက်လာတဲ့ လက်သေးသေးကြောင့် ရုတ်တရက်ဆိုတော့ ကြက်သီးတောင် ထသွားသေးသည်

" ဖယ်ဗျာ... ပေါင်ပေါ်ထိုင်ပေးရင် တော်ရောပေါ့ ... "

" ကိုယ်အေးလို့လေ.. ကလေးရဲ့ကိုယ်လေးက နွေးနေတာကိုး ကိုယ် အအေးမိမှာ စိုးရိမ်တယ်မလား "

" ခင်ဗျားက ဘာမလို့ စိုးရိမ်ရမှာလဲ "

ခါးပေါ်က လက်တစ်စုံက ပြေလျော့သွားတယ်
ဘာလဲ.. ပြန်‌မအော်တော့ဘူးလား
ငြိမ်သွားလို့ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ တစ်ဖက်ကို လှည့်နေသည်
တစ်ဖက်ကို လှည့်နေတာကြောင့် ဖြောင့်နေတဲ့ မေးရိုးတစ်လျှောက်နဲ့ ဖူးနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းတစ်စုံကလည်း ပန်းရောင်သန်းနေသေးသည်
ဘယ် ဂိုဏ်းစတားက ဒီလောက် အသားအရည်လှတာလဲ ဖြူဝင်းနေတဲ့ အသားအရည်ထက်က ထင်ပေါ်နေတဲ့ ပန်းနုရောင် နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို သတိမထားမိဘဲ ငေးကြည့်နေမိသည်

" နောက်ဆုံးတော့လည်း မင်းက ငါ့ကို ထားသွားမှာပဲမလား "

ကိုယ့်ဘက်ကို မလှည့်လာဘဲ တစ်ဖက်ကို ငေးမှိုင်ကာ မေးလာတဲ့ ထိုလူ့မေးခွန်း
ဒေါသသံလည်း ပါမနေဘူး

ℍ𝔸𝕋𝔼 𝕆ℝ 𝕃𝕆𝕍𝔼Where stories live. Discover now