Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"merhaba prensim!"
"bana prensim deme taehyungie!"
"merhaba, jimin. bugün nasılsın?"
"merhaba, prensim. bak sana ne getirdim?"
"prensim..."
"jimin?"
"jimin?"
"jimin?"
"prensim?"
"jimin! jimin, neredesin?"
"ben bir aşkı kaybettim, jimin? jimin? duyuyor musun sesimi?"
zihninin içinde yankılanan tüm o seslerle gözlerini yumdu jimin.
taehyung'un sesi. taehyung'un ona seslenen sesi.
gülüşleri.
mutluluk çığlıkları.
sessiz şarkıları.
taehyung.
kim taehyung.
"jimin?" diye mırıldanıyor ona şimdi, tekrardan. yeniden dudaklarından adı dökülüyor, yeniden ona ulaşmaya çalışıyor güneş tanrısı. jimin, tenine çarpan ılık meltemi hissedebiliyor - gözleri kapalı ama bilinci açık, tüm zihninin odaklandığı tek bir şey var; tek birisi var.
"tae..." diye fısıldadı jimin, sesinin çıkıp çıkmadığından o kadar emin değil ama kollarında uzandığı adam onu duyabiliyor.
taehyung onun sesini her zaman duyar çünkü.
"bu senin için." diyor taehyung'un sesi anılarının içinde bir yerlerden, "sadece senin için."
"oh, bu çok güzel." avuçlarının içinde duran tokaya bakıyor prens, özenle işlenmiş unutmabeni çiçeklerine. taehyung'un sıcak varlığını sırtında hissedebiliyor, kendine dolanan kolları ve saçlarının arasında dolanan nazik dudakları.
