Köylü Güzeli (♡ADRİNETTE♡) - TAMAMLANDI

28 "Hafıza kaybı"

Yazardan:

Genç kız kapıyı kapatarak dışarı çıktı. Gözyaşlarını akıtırken önüne bile bakmıyordu. Bu yüzden bir araba ona çarptı. Arabadaki kızıl saçlı genç koşarak kızın yanına gelir. Onu kucağına alarak arabasına koydu. Hastaneye girince tüm doktorları başına yığdı

"Merhaba bay Nathaniel. Hastamız kim?"

Genç erkek düşündü. Kim olabilirdiki?

"Tanımıyorum"

Genç kızı hastane köşelerinde beklemeye başladı.
1 saat sonra doktor onun yanına geldi

"Bay Nathaniel, kız hazfızasını geçici olarak kaybetmiş. İsterseniz görebilirsiniz"

"Peki doktor"

Kızıl saçlı çocuk genç kızın yanına geldi

"Adrien"

Genç çocuk hiç bir şey anlamıyordu. Sadece bu kıza yardım etmek istiyordu. Sonuçta ona arabasıyla çarpan oydu

2 yıl sonra - Marinette Dupain Cheng

Tam iki yıl geçiyordu o kazadan. Sadece 1 kişiyi tanıyorum. Nathaniel.. O çok iyi bir arkadaş. Bana iyi davranıyor. Ama ben hala geçmişte neler olduğunu hatırlayamıyorum.
Alarmımın çalmasıyla uyandım. Telefona baktım. Alarmım diildi. Nathanieldi

"Ne var domates salçası! Beni uykumdan alıkoymana sebep nedir!?"

"Böğürtlen reçeli! Sen diilmiydin sabah beni uyandır diyen! Hem sen bu gün bakıcılık işi için gitmiycekmiydin?!"

"Unutmuşum ya! Teşekkürler domates!"

Banyoya geçip rutin işlerimi hallettim. Nathanielin bana aldığı evde kalıyordum. Ama artık kendi yaşamımı sağlamak istiyorum.

Evden çıkarak sokaklarda geziyordum. Ama hiç ilan yoktu. Sonunda umudumu kaybetip Eyfel kulesine gitmeye karar verdim.

Kulenin önüne vardığımda her kes telaş içindeydi. Bir adam bana çarptı

"Üzgünüm hanfendi"

"Bir şey diil. Ama... Bu kalabalık neden?"

"Kuzenimin kızı için bakıcı arıyoruz. Tanıdığınız varsa haber verebilirmisiniz?"

"Şey.. Acaba ben olabilirmiyim?"

Adam beni aşağıdan yukarı süzdü

"Neden olmasınki? Hadi benimle gelin"

Adamı takip etmeye başladım. Bir limuzine bindik. Karşı karşıya oturuyorduk

"İsminiz neydi hanfendi?"

"Marinette.."

"Peki.. Bende Felix.. Felix Agreste"

"Memnun oldum"

Agreste.... Bu soyadı nerden hatırlıyorum... Bilmiyorum... Karşıma bulanık görüntüler çıktı. Birisine yaslandığım, onu kucakladığım, saçlarını okşadığım.

"Marinette"

Felixin beni dürtmesiyle gerçek hayata döndüm

"Geldik"

Limuzinden çıktık. Bu ev çok tanıdık.. Çok... Hava kararıyordu artık.

"Hava kararmasına aldırma. Bizim işimiz çok önemli"