The Law of Love

Chapter 01

Meet the Famous Attorney Stanford

Para akong binuhusan ng malamig na tubig dahil sa tindi ng nararamdaman ko gayong kaharap ko na ang atty. na eh' kanina lang ay pinag-uusapan ng mga kasamahan ko.

"Atty. ikaw na ang bahala kay Ms. Garcia." tumingin si Alien Toda kay Atty. Stanford. " may aabalahin lang ako, maiwan ko na kayo." tsaka sya tumingin sa akin at umalis sa pwesto namin. Sinundan ko ng tingin si alien toda, nasanay na ako na tinatawag sya ng ganun kaya, yun na rin ang tinatawag ko sa kanya. Well, maliban na kung nasa paligid nya lang ang mga kasama nyang pulis, bilang respeto tatawagin ko na lang syang hepe. Eh sa hindi ko naman alam ang pangalan nun eh, pinagkibitbalikat ko na lang.

" Ganyan ka ba talaga? Walang imik?." Parang tumakbo ng ilang kilometro ang puso ko dahil sa bilis ng tibok nito nang narinig ko ang boses ng kaharap ko.

Shit!!! Nakakatakot syang magsalita, ang lamig at may diin ang bawat salita nya, kaya napatingin ako sa kanya saglit at nilihis ko rin dahil hindi ko kayang tignan sya sa mata. Hindi rin nakaligtas sa akin ang pagsasalita nya ng tagalog, na syang bumagay sa kanya, kahit yata english eh bagay sa kanya lalo na't may accent.

Ano ba 'tong pinag-iisip ko?! May gana pa akong purihin sya?!
" How they will believe in you that you are just framed up together with your friends if you are not talking just to defend yourself 'cuz you are just quiet all the time!!!. Are you deaf?!"

Nabigla ako sa sinabi nya at parang gusto ko na lang tumakbo paalis dahil nakaka-intimidiate sya, kaya imbis na ipakita sa kanya ang reaction ko, pinakita ko sa kanya na hindi ako takot sa kanya. At hindi rin nakaligtas sa akin ang pagiging judgemental nya, nagkamali pala ako sa sinabi ko kanina 'di sya professional, judgemental sya! Judgemental!. They are just the same. Tinuwid ko ang upo ko at tumingin sa mga mata nya, nilabanan ko at nagsalita.

"I am tired to talk with them. Bawat buka ng bibig ko at ang mga salitang galing sa bibig ko ay hindi nila kayang paniwalaan. Napapagod lang ako dahil nakatatak na sa isip nila na may ginawa kaming kasalanan kahit ang totoo ay wala." Mariin na sabi ko sa kanya. "And one more thing, I didn't know that the famous Atty are judgemental. 'Di porket hindi ako nagsasalita eh pipi na ako, gaya ng sinabi ko napapagod lang ako sa kakasalita kung hindi rin naman nila kayang paniwalaan."

" That's the cruel world works especially on those under in the government, ang dudumi maglaro." Sabay tingin ko sa mga mata nya.

At kung hindi lang mataas ang estado ng kaharap ko baka bigla ko na lang hablutin ang folder na hawak nya at ihampas sa kanya na ang sinagot ba naman sa akin isang nakakaasar na tawa?! Arghh!!! Gusto ko nang sumabog!.

"Hahahaha!!!.....I'm sorry. I didn't know that you are funny person huh?" Sarcastic na sagot nya sa akin pagtapos nyang tumawa. Bwisit!!!

" Miss Garcia, not all in this world and those under in the government are cruel, there are some fairly person in this world." Sabi nya sa akin with the serious on his face na para bang sinasama nya pati sarili nya na kasama sya sa fairly person na sinasabi nya.

Tinaasan ko nga sya ng kilay, kung may itataas pa 'to at humalikipkip sa harap nya. "Oh really, Atty? Kasali ka ba dyan?" Sarcastic na sagot ko sa kanya.

Naalala ko tuloy nung dalawang nakalipas na araw, nanggigil ako sa kanila. "How could you say that huh!? You are just the same with them together with your co- attorney!!!." Angil ko sa kanya, hindi ko na rin napigilan na hampasin ang mesa at bahagyang tumayo sa kinauupuan ko.

Tinignan nya lang ako at nilapat ang mga kamay at siko nya sa mesa. " I wonder why the past two attorney's that your family recommended are.... decline your same cased?" mariin ngunit marahan na sinabi nya sa akin while he starring at my eyes like he's reading me like a puzzle.

Parang may pumitik sa utak ko na parang may naalala. Yeah....I wonder why? Kung bakit tinanggihan ng dalawang attorney ang kaso ko gayong ang kilalang pamilya ko ang nag-rekomenda sa kanila para sa akin. Hindi ko alam kung paano ko sya sasagutin gayong hindi ko rin alam ang isasagot ko sa kanya.

"Quit starring and starting answer my question....young lady."

Nanlaki ang mga mata ko sa kanya sa mga sinabi nya at parang naputol na ang isang kapiranggot na pasensya na meron ako na pilit kong pinapahaba nang sa ganoon ay hindi sumabog pero....wala na sumabog na ako.

"How dare you to called me that!!!" Tuluyan na akong tumayo at nagwala, wala na akong pakialam kung attorney pa sya. Pakialam ko sa kanya!!!. "I am not young anymore!!! I am adult now!!! Don't act like you know everything in my goddamn life!!!." Hinihingal kong sabi sa kanya pero bwisit lang...parang wala lang sa kanya at kalmadong kalmadong nag-crossed arms at tumingin sa akin.

"Yeah...you're right. I maybe don't know everything about you but... I can read you. If you're saying that you are an adult woman then why you are acting like a kid? And a having tantrums?" Mahinahon nyang sinabi sa akin na para bang sanay na sanay na sya sa mga ganitong eksena sa buhay nya.

" Paano mo mapapatunayan sa kanila na inosente ka at ang iba mo pang kasamahan kung ang sarili mo mismo di mo kayang protektahan at ipaglaban. Kung dito pa nga lang sa mga tinatanong ko hindi mo na maisagot ng maayos at laging pinangungunahan ng emosyon?" Sabi nya sa akin na para bang pinapangaralan ako na dapat kong iayos ang sarili ko at muling lumaban na taas ang noo na kaya ng ipaglaban ang sarili kahit na may mga ganitong pangyayari.

Napasinghap ako sa sinabi nya at ramdam kong malapit na akong umiyak at unti-unting sumuko sa kanya...sa mga sinasabi nya.
"Paano pa kaya kung nasa korte na tayo? Saan ka pupulutin 'pag pinagpatuloy mo yang asta mo? Sa kulungan pa rin ba habangbuhay?"

Hindi ko na mapigilan na humagulgol at umupo na lang bigla ulit sa upuan. Takip takip ko ang mukha ko gamit ang mga kamay ko. Hindi ko na kaya... lahat ng tinayo kong depensa pars sa sarili para lang hindi nila makita ang kahinaan ko ay bigla na lang nawasak dahil sa mga sinasabi nya.

I heard that he sighed, I know what his thinking, he feel pity about me. And I hate it. I know that when somebody show that they are pity about you...in your life, it feels like they are taking advantage 'cuz we are showing our vulnerability side or taking funny about us, kaya imbis na maging maayos ang isang tao ay parang mas lalong nasisira ang buhay nila na talagang sira na dahil sa mapagsamantalang tao.

Ayoko nito! Ayoko. Hindi ko kailangan ang awa ng ibang tao. Sa tingin ko ang kailangan ng mga taong nabiktima, katulad ko na may mga ganitong kaso o kahit hindi tulad ng kaso ko o kahit sa mundong 'to na puno ng kasakiman ay ang pagmamahal ng mga pamilya nila, hustisya at karamay na kayang maintindihan ang sitwasyon nila, yung para bang pantay ang tingin nila.

Narinig ko na lang bigla ang tunog ng upuan at tsaka ko naramdaman na para bang may malaking tao sa tabi ko kahit hindi ko nakikita dahil takip takip ko pa rin ng mga kamay ko ang mukha ko pero ramdam ko ang taong yun.

Naghanda na akong magsalita at humarap sa kanya kung hindi ko lang naamoy ang pabango nyang panlalaki na kanina ko pa naaamoy nung nagkaharap kami ng malapitan.

"Hush...Sheree. Stop crying...I will help you. I will not leave you behind like the two attorney's do the same thing to you." Kasabay nun ang pagyakap nya ng marahan sa akin na para bang isa akong babasagin na bagay. His other hand are hugging my waist to back and his other hand are caressing my long natural wavy black hair from the top to the end of my hair.

Mulat na mulat ang mga mata ko na para bang gulat na gulat at hindi alam ang gagawin habang nakatingin sa kanyang matipunong dibdib na kaharap ko at hindi rin nakaligtas sa dulo ng mga mata ko ang kanyang matipunong braso na para bang sanay na sanay mag-gym.

I don't know what to feel because all of my feelings are mixed. And again I hate it the feelings that I feel but the things are clear to me is that...I found the right needs of all victims in this cruel worlds.

I found it to the man who are hugging me right now. I found it in him all the things that I said earlier.

And little didn't know that starting from this day I will experience the worst nightmare that will happened to me because of...him.