Hisslerin farkına varmak

507 31 5
                                    

Gözlerimi açmıştım ama neredeydim burası benim odam değildi veya salonumuz burası benim evim değildi. Ayak bileğimin sızladığını hissetim o an ağrıyordu.bir kolun arkadan bana sarıldığını gördüm. Bir erkek eli. Arkamı döndüğümde bu louisti ve uyuyordu. Bir an dün gece olanlar aklıma geldi. Hastanede yüzlerinin karardığını sonra bayıldığımı ama buraya nasıl gelmiştim ve louis ile neden böyle yatıyorduk. Üstümdeki kıyafet sabah barınağa gittiğim beyaz elbise değildi. Üstümdeki çok geniş bir tişörtü ve bir erkek tişörtü . Kim benim üstümü değiştirmişti. Bunları düşünürken yaralarıma baktım. Bileğim sarılmıştı incitiğimden. Dizlerim de de pansuman vardı avuç içim yapara bandı yapıştırmışlardı. Louisin uyandığını gördüm ve bana bakarak;
-günaydın.
-günaydın.
-kendini nasıl hissediyorsun?
-sadece biraz bileğim ağrıyor.
-evet doktor incitmiş dedi. Krem verdi onu sürtmen gerekiyor.
-tamam sürerim. Louis ben hiç bir şey hatırlamıyorum. Dün hastanede bayıldım sonra nasıl buraya geldim. Ve biz neden birlikte yattık. Neden senin odandayım. Ilgın nerde.
-ilk başta sakin ol. Her şeyi anlatacağım sana
-tamam dinliyorum
-dün seni hastaneye götürdükten sonra bayıldın sen doktor bacağına falan baktı ve pansuman yaptılar bir kaç krem verdiler ve sonra eve gidebileceğimizi söyledi. Bende seni kucağıma aldım ve arabaya bindirip eve getirdim. Ilgın dün bize gelmişti biliyorsun biz eve gelene kadar. Geldiğimde annemler ve kardeşlerim uyanıktı ama ılgın ağlamatan uyuya kalmıştı bizde sizi uyandırmaya kıyamadık ondan bizde kaldınız. Sonra bende senin rahat uyuman için odama getirdim elbisen kan içindeydi ve bizde üstünü değiştirmemiz gerektiğini düşündük.
-sen mi üstümü değiştirdin.
Sırıtarak;
-endişelenme üstündeki benim tişörtüm evet ama ablam ve kız kardeşim üstünü değiştirdi. Sonra ben odadan çıktım ve bizimkilerin yanına gittim olanları anlattım onlarda baya üzüldü böyle bir şey başınıza geldiği için. Sonra içeriden senin bağırma sesin geldi. Kabus görmüştün ve bağırıp ağlayarak kalktın. Bizde hemen senin odana geldik. Ben senin yanına oturdum ve korkmamanı benim yanımda güvende olduğunu dedim. Göz yaşlarını sildim. Sen biraz rahatlamıştın ve ağlamayı kesmiştin. Annemlerde senin ağlamanın durduğunu görünce odalarına çekildiler kız kardeşlerimde yatmaya gittiler bende kanepeye yatmaya gidiyordum ki sen uyandın ve benim elimi tutun ve 'yandımda yat benim yanımda güvendesin dedin o zaman gitme ki güvende hissedeyim'. Dedin bende yanında yattım.

Louis bana bakıyordu anlatığı şeylerden biraz utanmıştım ve o da bunu fark etti ve güldü bana bakarak. Ilgını görmek istiyordum artık onun yorganın altından çıktım ve yataktan kalktım. Louise bakarak;
-louis,ılgını görmek istiyorum. Kim bilir ne kadar korkmuştur?
-haklısın. Gel seni götüreyim onun yanına.
-tamam.

Louis kapıyı açtı ve kız kardeşinin odasına götürdü beni ılgın orda yatmıştı ve halen yatıyordu. Onun yanına oturarak yanağından öptüm ve kulağına eğilerek
-ılgın.
Kalkmıştı bana bakıyordu hemen doğruldu
-lorin iyi misin bacağın nasıl ağrıyor mu bileğine bakayım. Seni orda bırakmamalıydım.
-ılgın ben sana gitmeni dedim yürüyemiyordum. Senin ile gelemezdim. Seninde benim ile kalmanı isteyemezdim. Ama iyi ki louis çıktı karşıma yoksa...
-evet haklısın. Louise minetlerimizi sunmalıyız.
-evet. Hadi kalk kanka evimize gidelim zaten insanlara yeteri kadar rahatsızlık verdik.
-hakılsın kanka gidelim.
Louis bana bakarak;
-lorin saçamalama ne rahatsızlığı sen iyi olda gerisi önemli değil.
Louise baktım ve güldüm ve o an öyle demesi içimdeki kelebekleri gene uçurmuştu. Galiba artık şunu kabul etmem gerekiyor ki ben ondan hoşlanıyordum. Ama kendime kabul ettiremiyordum. Ilgın yataktan kalktı ve kapıya doğru ilerledi. Hep birlikte salona gittik louisin annesi bella babası chuck ablası clark ve kız kardeşi alycia hepsi birden bize baktı ve bella teyze bana bakarak;
-iyi misin lorincim?
-iyiyim bella teyze. Dün gece bize evinizi açtığınız için teşekkür ederiz efendim.
Chuck amca;
-ne demek kızlar lafı bile olmaz.
Ilgın;
-teşekkür ederiz efendim. Biz daha fazla rahatsızlık vermeyelim size.
Kapıya doğru ilerliyorduk ki dönüp;
-şey bu akşam akşam yemeğine gelirseniz seviniriz. Bize yaptığınız iyiliğin yanında hiç bir şey ama kabul ederseniz seviniriz.
Bella teyze bana bakarak;
-kızım ayağın iyi değil biz size rahtsızlık vermeyelim.
-olur mu öyle şey ne rahatsızlığı bu akşam bekliyoruz.
-tamam kızım geleceğiz.

Future Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin