ခ်စ္သူငယ္ခ်င္းဆီသို႔....
"ထယ္ေယာင္း ,ငါတို႔ရဲ႕အိမ္ေလးဆီကို ဦးတည္မလာ
ႏိုင္တဲ့ ငါ့ရဲ႕ေျခလွမ္းေတြအတြက္ ႏူးညြတ္စြာေတာင္းပန္ခ်င္ပါတယ္ ။ ေတာင္းပန္ပါတယ္ဆုိတဲ့ စကားက
ငါတို႔ၾကား သူစိမ္းဆန္ေနမယ္ဆိုတာ သိေပမယ့္
အရာရာအတြက္ ဒီစကားကို တစ္ေခါက္ေလာက္ေတာ့
ေျပာခ်င္ပါရဲ႕ ။စိတ္ရင္းနဲ႔ တကယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ။ ငယ္ရြယ္စဥ္က ကစားခ်ိန္တိုင္းမွာ အျငင္းသန္တဲ့ငါ့ကို အျမဲအေလ်ာ့ေပးၿပီး ျပႆနာတိုင္းက မင္းရဲ႕
အမွားလို႔ ေတြးေပးတတ္တဲ့ သည္းခံဆံုးသူငယ္ခ်င္းေလးကို အေရာင္ေျပာင္းၿပီး မဆက္ဆံႏိုင္ခဲ့လို႔~
အပူအဆာႀကီးလို႔ မိဘေတြဆီကအဆူခံရတိုင္း အိပ္စိုက္ကာ လိုခ်င္သမၽွဝယ္ေပးတတ္တဲ့ အျဖဴေရာင္သူ
ငယ္ခ်င္းေလးမင္းက ငါ့ထက္ဆိုးတဲ့ စိတ္ဒဏ္ရာေတြနဲ႔မိဘေတြဆီက ေမတၱာအျပည့္အဝမရဘဲ ရွင္သန္ခဲ့ရတာေတာင္ မင္းကိုယ္ကိုထက္ငါ့ကို ႏွစ္သိမ့္ေပးခ်င္ခဲ့
တယ္ ။
အေႏြးေထြးဆံုး ငါ့သူရဲေကာင္းသူငယ္ခ်င္းေလးကို
သူငယ္ခ်င္းဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ကိုေက်ာ္လြန္ၿပီး အဆင့္
မတက္ေပးႏိုင္ခဲ့လို႔~မင္းက အခ်စ္လို႔ေခါင္းစဥ္တပ္ခဲ့
တာေတာင္ အမွတ္မွားမႈလို႔သတ္မွတ္ၿပီး အရင္တိုင္း
ျဖဴစင္တဲ့ေမတၱာေတြနဲ႔ ေရွ႕ဆက္ခ်င္ခဲ့လို႔~ငါ့သူငယ္ခ်င္းေလး ထယ္ေယာင္းကို ေတာင္းပန္ပါတယ္ ။
ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ငါေျပာထြက္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းဆိုတဲ့နာမ္စားတစ္ခုက အဓိပၸါယ္အေနနဲ႔ေတာ့ မေပါ့တန္လွဘူး ။
ေလးနက္တယ္ နီးကပ္တယ္ ။ အရာရာထက္ တန္ဖိုးမ်ားတဲ့ ဆက္ႏြယ္ေရးတစ္ခု ။ အျခားသူေတြကို
ေျပာျပဖို႔မစြမ္းတဲ့ အားနည္းခ်က္ေတြေတာင္မွ အခ်စ္ခင္ရဆံုးသူငယ္ခ်င္းေတြဆီကိုေတာ့ အဦးဆံုးဝန္ခံျဖစ္
ၾကတယ္ ။ မရိုးရွင္းတဲ့ ခ်စ္သူရည္းစားဘဝက
ငါတို႔ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းဆိုတဲ့ ဘဝထက္ အမ်ားႀကီး
အားနည္းေလေတာ့ တကယ္ပါ အဖိုးတန္တဲ့အရာႀကီး
ကို ငါအေရာင္မဆိုးခ်င္ခဲ့ဘူး ။ နားလည္မွာပါ ။
ပတ္ဂ်ီမင္းဆိုတဲ့ ငါ့ရဲ႕စိတ္ကို အဖတ္တတ္ဆံုးက
ကင္ထယ္ေယာင္း တစ္ေယာက္ထဲေလ ။"
ခ်စ္သူငယ္ခ်င္းဆီမွ...
အရင္းႏွီးဆံုး လက္ေရးေလးျဖင့္ မွင္ေရာင္ျခယ္တဲ့
စာရြက္ျဖဴျဖဴဟာ ရင္အစံုကိုထိုးခြင္းဖို႔ရန္အတြက္ပါ ။
သူ႔ရဲ႕လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ေသခ်ာကိုင္ထားမႈေၾကာင့္
တုန္ခါေနေသာ စာရြက္ငယ္ဟာ ေျမခမႈမရွိ ။
