Donuk bakışları önündeki yemekte geziniyordu. Hapishane yemekleri her zaman çok kötüydü. Karısınım yemeklerini özlemişti. Anlamsız düşüncelerinden sıyrılmasını sağlayan sese odaklandı. -Hey sen, senin gibi biri neden bu fare çukurunu boyladı? Yüzünde minik bir gülümseme yer edindi, gözlerinden duygular hızla geçmeye başladı, dolgun dudaklarını aralayıp pürüzsüz sesiyle konuştu. -Dostum, ben suçsuzum. Bana boynuzu takan karımı ve sevgilisini öldürdüm sadece. Tekrardan iğrenç lapaya döndü. Karısının yemeklerini özlemişti. -Ah bu arada, ben Seokjin. Güldü karşısındaki esmer çocuk. Gözlerini esmere dikti Seokjin. -Karısını öldüren birine göre fazla rahatsız dostum. 20.10.20 #joon birincisi