100 Short Stories

9

October 28, 2020

Guardian Soul

"Good morning babe! Kamusta ka jan? May lalaki bang nambabastos sayo jan babe? Pag meron sabihin mo sa akin ah gugulpihin ko." sabi ng boyfriend ko habang naka upo, may hawak na bote ng alak at tinitignan ang puntod ko.

"Hay it's been a year babe. Madaya ka HAHAHA sabi mo di mo ko iiwan." at nag laglagan ang luhang kanina niya pa pinipigilan.

And I was just there standing looking at my man suffer because of me. I left him. I died and the reason of my death is him, yes he was the reason at yun din ang isa sa dahilan kung bakit hanggang ngayon galit na galit parin siya sa sarili niya isa din sa dahilan kung bakit hindi pa ako sumasama sa liwanag.

I want him to be happy. Ok lang kung may babae man o wala, I just want him to accept his self again.

"Good morning din babe, ok na ok ako ikaw kamusta ka? Wag kang mag alala wala akong lalaki kasi lagi kitang binabantayan, hindi mo nga ako makita yung ibang lalaki pa kaya. Sorry babe ah, kasi iniwan kita pero hanggat hindi ka pa ok dito lang ako sa tabi mo." sabi ko na para bang na ririnig niya ako.

"Babe hindi ako ok, miss na miss na kita, please bumalik ka na sakin oh, I promise I won't do the same mistake that I did before." umiiyak parin siya lagi naman.

"If only I could babe." at tumulo din ang luha sa mga mata ko.

"Na aalala mo pa ba babe, nung una tayong nag kita HAHA diba sa sementeryo din noon." oo babe na aalala ko pa yun may girlfriend ka pa nga nun eh pero sa mismong araw ng pag kikita natin mismong araw din ng pag brebreak ninyo.

"Sobrang bagay tayo sa isa't isa ano babe? Kasi pareho tayong walang magulang, walang masasandalan, naka hanap ako ng taong iiyakan ko pag may problema, na kakalungkot lang na ngayon wala ng taong gagabay sa akin." tama siya parehong wala na ang mga magulang namin kaya nung naging malapit kami nag shashare na kami ng secrets at feelings sa isa't isa.

"Alam mo ba babe na may babaeng lumalandi sa akin dito non pero hindi ko sila tinitignan pero nung ikaw yung na kita ko agad kitang nilapitan, HAHA umiiyak ka kasi non babe eh kaya nilapitan kita baka bigla kang mag faint don tapos sabihin nila pinatay kita." HAHAHA aba tong lalaking toh sabi niya noon kaya siya lumapit sakin kasi maganda ako eh lier toh HAHAHAHAHA.

"Sa sementeryo tayo unang nag kita, unang nag date. Na kakatawa noh sa dinami dami ng pwede nating pag datetan sa sementeryo pa bakit ba kasi ang daming tao sa jollibee non?" jollibee lang kasi ang afford namin, wala naman kaming trabaho umaasa lang sa mga iniwan ng magulang namin.

"Ang pag kain pa nga natin non sardinas at kanina eh HAHAHA wala na kasi akong pera non, biglang nag karoon kasi kami ng portfolio kaya kailangan ko yung pera para bumili ng mga gamit, yung bulaklak na ibinigay ko pa nga sayo nun ninakaw ko lang doon sa bigay nung pamilya ng patay eh hindi ko na maalala kung saan banda yung puntod non pero maganda kasi yung bulaklak HAHAHA." hindi ko alam na kinuha niya lang pala yung bulaklak na yon HAHAHAHAHAHA akala ko naman binili niya na galit pa nga ako nun eh kasi dagdag gastos lang yon.

"Naging sobrang laking parte ng sementeryo sa relasyon natin noh babe? Dito tayo unang nag kita, unang nag meet at huling mag kakasama." na payuko ako sa sinabi niya tama nga naman siya dito yung una't huling lugar na pinag kitaan namin well siya lang kasi ako hanggang ngayon na kikita ko pa siya pero ako hindi niya na makita.

"Alam mo babe hanggang ngayon sinisisi ko parin yung sarili ko, alam kong ayaw mo na nag kakaganito ako pero kasi hindi ko maiwasan eh kung hindi dahil sa akin wala ka jan." para sakin hindi niya kasalanan yon, walang may kasalanan non kasi desisyon ko yon, ako yung nag ligtas sa kanya at desisyon ko iyon, hindi niya ako pinilit na iligtas siya kaya kasalanan ko yun.

"Na paka tanga ko kasi eh, bakit ba ugali ko yung ganon? Pag nag aaway tayo nag wawalk out ako nako ewan ko ba." nag away kami non nasa parking kami ng sementeryo tapos ng patawid siya may biglang parating na kotse kaya agad ko siyang tinulak at ako yung na bundol.

"Pano na ako ngayon babe? Wala ka na. Sino ng iiyakan ko? Sino ng tatakbuhan ko pag malungkot ako? Sino ng yayakapin at hahalikan ko? Ayoko sa ibang babae gusto ko ikaw lang yung mamahalin ko."

"Alam mo babe na niniwala akong mahahanap mo rin yung para sa iyo sa tingin ko hindi talaga tayo para sa isa't isa eh kaya tayo pinag layo wag kang mag alala kung may problema ka pwede kang pumunta dito kahit nga hindi na eh kasi alam kong hindi ako mawawala jan sa puso mo ganon mo ko ka mahal babe alam ko yan." naka ngiting sabi ko.

"Oh siya mauna na ako babe ah mag gagabi na babalik ako after class bukas pero hindi masyado sigurado yun babe ah malapit na kasi exam alam mo na nag rereview para sa future... Ko." saka siya tumayo at sinukbit sa braso ang bag niya pinatay niya na rin yung kandila, hinalikan muna yung puntod ko saka na tumayo at dumeretso sa bisikleta niya.

Habang pauwi siya sinasabayan ko lang siya habang nag lalakad ng biglang may na sagasaan siyang aso hala baby pa yung aso kaya hindi naman na tumba si Babe.

Nadugo yung paa nung aso pilay ata tapos mas nag dugo pa dahil na sagasaan ng bisekleta.

"Hala sorry aso hindi ko sinasadya anong nangyari sayo bat para kay tangang naka hilata jan?" bobo pilay nga bat kasi hindi ka tumayo jan kawawa naman yung baby.

Agad ko iyong nilapitan at hinawakan ang noo, hinahaplos haplos iyon para kahit papaano ay matigil siya sa pag iyak.

"Shh tahan na nak idadala ka niyang pangit na yan sa ospital sigurado ako pag na kita niya yang sugat mo nandito lang ako nak tahan na." pag tatahan ko dito certified dog lover ako, hindi lang dog pati cat kahit anong hayop na pwedeng alagaan.

"Naka harang ka sa daan aso hindi ka naman mamamatay eh bisekleta lang naka sagasa sayo oh." gusto ko siyang batukan sa katangahan niya bumaba ka na kasi jan.

Na rinig ko pa siyang nag mura saka bumaba sa bisikleta niya mura mura pa iligtas mo na nga tanga neto.

"Hala! Bakit ang dami mong dugo aso eh hindi ka naman na puruhan ah?" bobo malamang na bunggo pa kanina hindi talaga nag iisip toh idala mo na nga sa hospital.

At gaya ng inaasahan dinala netong tangang toh yung aso sa vet (animals hospital).

"So ok na siya sir kailangan niya lang mag rest dun nalang po sa counter yung bill at mga medicine na bibilhin para sa baby niyo." paktay makakagastos toh ng wala sa oras.

"May restroom kayo pede pa restroom muna." tumango naman yung ate at tinuro kung saan yung cr na tae na ata sa kaba HAHAHAHA.

"Ano ba yannnn makaka gastos pa ko ng wala sa oras eh huhu babe naman alam ko namang maamo ka sa aso pero wala na akong pera eh huhu kung hindi ka lang talaga mahilig sa aso babe hindi ko tutulungan yun." naka ngusong sigaw niya na tawa naman ako kasi ang cute niya.

Makalipas ang tatlong linggo nag bago lahat yung walang kulay na buhay ni Babe na kulayan dahil kay Babe oo HAHAHHAHA babe ang ipinangalan niya sa aso lagi silang mag kasama kahit saan kaya sabi niya parang ako na daw si Babe pinakilala niya na din sa akin yun nung minsang dumalaw sila sa puntod ko at ngayon nandito nanaman sila.

"Babe nandito ulit kami ni Baby babe!" saka niya nilapag yung mga gamit nila at rosas para sakin.

"Sigurado ka bang hindi mo ninakaw yan sa ibang puntod?" na tatawang tanong ko na hindi niya naman maririnig.

"Upo ka muna Baby babe dito muna tayo kay Mommy ah kwekwento natin yung araw natin sa kanya alam mo ba babe itong baby natin nag dadalaga na aba may nanliligaw na ata nung pumunta kami sa park ayun naka takas may nilalanding aso manang mana sa tatayyy." na tawa naman ako sa kwento niya HAHAHAHAH na kita ko nga yon epic yung mukha niya para talagang tatay na galit ng makitang may kausap na lalaki yung unica iha.

"Hayy dahil dito kay Baby babe medyo masaya na ako babe mas masaya sana pag nandito ka pero ok na rin atleast kahit aso nalang na raramdaman ko paring kasama kita." na pangiti naman ako and that time I know It's time.

I hugged Baby babe first then hugged babe while whispering my goodbye's to him.

"I know you're now fine babe don't worry I'm still gonna watch you, you and our Baby babe, I love you till we met again babe."

I step forward and followed the light, knowing that it will took years to hold his hand again.

/////WORK OF FICTION/////
/////PHOTO NOT MINE/////