100 Short Stories

28

January 09, 2020

Let go (1)

"I-I'm-"

"Pregnant?!" na kangiting tanong ng boyfriend ko, kagagaling ko lang sa hospital, nag pacheck up ako, marami kasi akong na raramdamang senyales ng pag bubuntis.

"I-I'm s-sick babe." na wala ang ngiti sa kanyang mga labi sa sinabi ko, saka siya na luluhang tumitig sa mga mata ko, na hawa naman ako sa mga mata niya't nag simula na ring manubig ang mga mata ko.

"B-Breast cancer daw babe." umiiling siya, na para bang ayaw niyang maniwala sa mga sinasabi ko.

"P-panong-..... I-I was expecting a-a baby, pero babe d-diba araw-araw kang na duduwal? T-tapos delayed ka." tumutulo na ang mga luha sa mga mata niya, ganon din ako, this is so heart breaking, na sasaktan siya, na sasaktan ako, na sasaktan kaming dalawa dahil sa pesteng sakit na toh.

"N-no, maybe It was f-false hope, b-baka may hindi lang ako magandang na kain, t-tapos baka delayed lang talaga ako." mahinang bulong ko.

"Sorry babe, sorry." tapos niyakap niya ako, nag yakapan kami, mahigpit, matagal.

"Oh bumili ako ng mga prutas babe." nandito kaming dalawa ngayon sa hospital kailangan ko ng confine kasi nag reready na para sa operation.

"Are you ok? You look pale, are you nervous?" tanong niya, saka nag simulang mag balat ng prutas na dala dala niya.

"After 3 days, I-I will lose my greatest asset haha." I laugh, fakingly, na sasaktan ako sa totoo lang.

"You have to lose It baby, I'm sorry but you have too." I nooded, alam ko, na kakasakit lang.

"Para sa isang babae, na kagaya ko, na paka importante ng breast para samin, hindi lang naman dahil para magustuhan kami ng lalaki eh, o para na kakaattract kami. G-gusto ko, kapag nag kaanak tayo, ako yung mag papabreastfeed sa kanya, pero wala na, hindi na pede, dahil sa sakit na toh." at nag tuluan ang mga luha sa mata ko.

"Babe, alam kong pangarap mo yan pero, sorry, kasi ito lang yung dahilan para, magamot yang sakit mo." pinupunasan niya ang luha sa mga mata ko.

"Will you still love me?" I asked, I'm just curious. He laugh a bit.

"A real man, will love a woman with, or without, her imperfections baby. In your case, you just found a man who will love you even though you have the smallest breast or even without, even though you have the ugliest face on earth, the fattest body, skinniest, I love you babe, and your physical appearance will never change my love for you." saka niya hinalikan yung noo ko. So sweet.

"Sup sweet couple!" noong hapon ding yon nag datingan ang mga kaibigan namin, mag kakaroon kami ng konting celebrasyon dahil gragraduate na sila, hindi nga lang ako kasali dahil ilang buwan akong na confine at hindi narin pumasok dahil sa sakit ko, masaya ako at matutupad na nila ang mga pangarap nia, habol nalang daw ako pag magaling na HAHA.

"Oy tuloy kayo, kamusta?" na kangiting bati ko. Bumeso silang lahat sa akin, na kipag fist bumb naman ang mga lalaki kay babe, at bumeso din ang mga babae.

"Nako eto malalandi parin ang boys ang pretty parin ang girls ikaw, kamusta ka naman? Grabe ang tagal na nating hindi nag kita, na mamayat ka, pero infairness blooming paden." na tatawang tanong ni Karen.

"Kung hindi ka lang talaga nag tanong kung kamusta ka kanina pakita kinotongan dun sa una mong sinabi." gatong naman ni Kent. Tumawa na lang ang iba.

"Ok lang naman ako, 3 days pa before ang operation, na kakakakaba pero nanjan naman si babe, para mag pa lakas ng loob ko." naka ngiting sabi ko.

"Sus, mais." bulong ni Karen pero dinig naman naming lahat.

"Sus, ampalaya." gatong nanaman ni Kent.

"Sus, torpe't manhid." sabay sabay na wika naming anim maliban dun sa dalawang na una.

"Sinong torpe?!"
"Sinong manhid?!"

Tanong nilabg sabay nag katinginan kaming anim at sabay sabay ding sumigaw.

"Kayong dalawa!" nag tawanan na lang kami.

"Bat kasi hindi mo pa ligawan, ang tagal mo naman ng may gusto sa kanya Liam?" naka tingin ako kay Kent habang nag tatanong, si Liam ang sinabi kong pangalan pero si Kent naman talaga ang tinatanong ko.

"Huh? Liam? Eh diba sila naman ni Julien? Bakit manliligaw ng iba si Liam?" takang tanong naman ni Karen na halatang hindi na gets.

"Eh bakit naman kasi ang manhid mo Andeng? May gusto na nga sayo si Liam, hindi mo pa maramdaman." tanong din ni Julien, habang naka tingin kay Karen.

Na tawa na lang si Liam at Andeng dahil na damay pa ang pangalan nila.

(reserve narin sa ibang chap yung story nila MWAHAHAHAH pero ibahin natin yung name may name na ata na Karen o Kent sa iba chap eh hihi)

Nag saya kami noong hapon na yon, puro tawanan lang ang maririnig sa apat na sulok na kwartong yon, sa unang pag kakataon na puno ng tawanan yung kwartong yon kala ko iyakan na lang lagi buti na lang HAHAHAHAHAH, sa sobrang saya namin hindi na namin na malayan yung oras, gabi na. Kailangan na nilang mag paalam.

Mabilis lumipas ang oras at ang delubyo ay paparating na rin kalahating oras na lang ay mag sisimula na ang operasyon.

"Goodluck baby, please hold on ok? Fight for me. For us. For you." naka ngiting pag papalakas ng loob ni babe sakin.

"I'll fight babe, I won't let go."

/////WORK OF FICTION/////
/////PHOTO NOT MINE/////

(Hilluu hihi, hindi ko na siya lalagyan ng part 2, my plan kasi sana may part 2 siya, pinapakita yung different ways saying 'let go' pero dahil good mood at tamad ako hihi, hindi na, atleast may happy ending na diba :)), pero joki joki lang ang totoo, na matay talaga jan yung babae, tapos sasabihin nung lalaki 'I'm letting you go' kasi na hihirapan na yung babae, pero dahil kyut ako kayo na bahala gumawa ng ending sa isip niyo hihi lablab!)