100 Short Stories

49

MARCH 03, 2021

Promise

"Tay." naka ngiting binalingan ko ng tingin ang aking nag iisang kayamanan.

"Ano yon prinsesa ko?"
"May nigawa po ako sa labas, tara po tignan po natin."

Naka ngiting hinila niya ako palabas mula sa aming munting bahay, pag kalas ng kamay niya sa kamay ko na pansin kong na lagyan ng puting kung ano ang kamay ko.

"Wag ka masyadong nag lalaro ng cjalk anak hah? Hindi pa pede sa bata iyon." binalingan ko muna siya bago tinignan ang ginawa niya, halos madurog ang puso ko ng may makita akong drawing na babae, sa tingin ko, alam ko na kung sino toh.

"S-sino naman yan anak?"
"Si nanay po, tay. Sabi po kasi sa school namin mag dala ng family picture, pede po bang picturan niyo kami ni mama?"

Sobrang ganda ng ngiti, pekeng ngumiti lang naman ako at hinayaan siyang pumwesto sa drawing niya saka siya pinicturan, matapos siyang kuhanan ng litrato kasama ang 'nanay' niya.

"Tay ikaw naman po! Bilis!" saka niya pa ko itinulak pa lapit doon, tipid lang akong ngumiti sa camera.

"Ok na po! Tara tay!" pag talikod niya saka lang nag laglagan ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan, hay Laurel, iniwan mo ang anak natin ng walang kamuwang muwang.

"Laura! Laura?" hanap ako ng hanap, wala dito sa kwarto, wala din sa kusina, nasaan naman na kayang na padpad ang batang yon.

Pag labas ko na tigil ako, na papunas ako agad ng mukha ko ng maramdamang ang daming luhang bumagsak mula doon.

Si Laura naka higa sa may bandang tyan ni Laurel, habang umiiyak, ang anak ko, ang anak natin Laurel, nag hihirap, dahil sa katangahan ko.

Flashback

"Promise, kahit anong mangyari hindi kita iiwan." naka ngiting sabi ko kay Laurel, ang babaeng gusto kong maging gf at maging asawa, sana siya na nga ang the one, last month pa ko nag tapat ng nararamdaman ko at after nga ng isang buwan sinagot niya na ko.

Handa akong gawin lahat para sa kanya.

"I promise you I will never leave you, til death do us part." a wedding vow, I was the most happiest man on earth when I married her, I got to live with her, spend my day with her 24/7.

Pero gaya ng kwento, lahat may sad part, lahat ng lovestory may pag subok, at ang amin, hindi namin na lagpasan.

"Ano nanaman ba yung chismis ng mga kapit bahay?! Nambababae ka nanaman!"

"Ilang beses ko bang sasabihin sayong hindi, ang problema kasi sayo, masyado kang nag papaniwala sa mga bunganga ng mga chismosang yan!" inis akong pumasok sa kwarto at padabog na humiga, sinong hindi mag sasawa sa ganyang ugali, hindi na nga ako mabigyan ng anak, hindi pa ko mabigyan ng tahimik na buhay bwiset!

"Uhm." na papikit ako ng marinig ang mahinang ungol ni Misty, yeah my girl, ok, I know It's wrong, masisisi niyo ba ko pagod na ko kay Laurel, daming satsat.

Tinignan ko yung phone ko ng may mag text dito.

'Uwi ka dito, may sasabihin ako '

Agad agad naman akong umuwi malay mo makikipag devprce na siya noh, edi ayos yun.

"I'm pregnant!" na papikit ako, ano ba yan?! Pinauwi niya ko para don, yeah I've always wanted to have a kid pero na realise ko lately na mas maganda kung walang bata sa buhay.

After ng ilang buwan iniwasan ko siya. Theres no point of being with her hindi ko na siya magalaw kasi malaki na yung tyan niya, fuck!

"Sir. S-sinugod po sa hospital si Maam Laurel." pag ka sabi nila non, chill lang ako kasi, manganganak lang naman siya eh, not until.

"Critical daw po yung lagay nila nung baby." na pabilis na lang yung takbo ko, at pag dating ko don.

"We did our best, I'm so sorry sir." a-anong, yun na yon? Wala na? Iiwan na niya ko? Ngayong nag sisisi na ko? Ang tanga ko, hindi ko siya pinahalagahan.

Na tigil ako sa pag iyak ng may ipanood na video sa akin yung doctor.

"Kaya mo pa misis?!" tanong ng doctor mula sa video.
"S-sabihin niyo sa a-asawa ko, p-promise me, y-you'll take care of, o-our baby."

"I promise."

End of flashback.

Agad na akong lumapit kay Laura at niyakap siya.

"Everything will be alright anak, alam ko huli na ang lahat para maibalik yung life ng mom mo but, I promise, now. I'll fulfill my promise."

/////WORK OF FICTION/////
/////PHOTO NOT MINE/////