Back to Reality

Chapter 23- Reality

Reid's POV

Seriously? Ayokong gawin ito. But I guess I really need to accept the fact that its the end between me and Angel.

Nung una, I taught I was just using her to help me move on. But I was wrong. I love her. I really do. But I have no choice.

*beep*

From: 0923*******

Hi Reid Michael. I'm really excited to see you. I miss you.

Sino toh? Sh*t, maybe its Cass. Siya lang ang nakakaalam ng second name ko. Cause I never used it before.

I have to end this now. Kailangan ko nang tapusin ang amin ni Angel. What to do, what to do? Damn.

Ayoko siyang biglain. Ayoko rin naman siyang saktan. Sh*t I have to take this slowly.

--

Hours past. Andito na si Cassandra sa Pilipinas. Pero hindi ko sinunod si Papa. Hindi ko siya sinundo, pinasundo ko siya sa tauhan namin. As of now, wala pa akong balak magpakita sa kanya.

I have my plan. I have to take it slowly. I will act cold around Angel. Then after. I will show her that I dont love her anymore. Then I will tell her that I only used her for me to move on.

*

Angel's POV
Hay, ang dami nang nangyari. Ilang araw nang hindi nagpaparamdam si Reid. 2 days na rin syang absent. Aish -.-

Calling Reid...

"Hello?"

[Ano kailangan mo?] Bakit ang cold niya?

"Ah Wala. Hindi ka na kasi nagpaparamdam eh kaya tu--"

*toot toot*

Sinaraduhan ako ng phone. Ano ba problema niya. Hayy.. Gusto kong malaman eh.

*beep*

From Reid:
Lets meet up. Sa bistro malapit sa YLU. Bilisan mo. I dont want to wait.

Shit. Why? Bakit ganito siya? Parang hindi niya ako girlfriend. Okay naman kami ah. Bakit ganito? Ayoko nang ganito ang treatment niya sakin.

Pupunta nalang ako sa bistro. Gusto ko malaman ang reason

---
Papasok na ako sa bistro. Andito si Reid. Emotionless na nakatingin sakin. May taban siyang maliit na envelope.

"B-bakit?" Sabi ko. Nauutal ako eh.

Inabot niya sakin yung sobre. Pero.. Ano toh?

"Buksan mo yan." Sabi niya.

Pera. Puro pera ang laman. Bakit?

"A-ano toh?" Tanong ko. Hindi ko maintindihan eh.

"I'm done with you." He answered coldly. Sh*t, no. Hell no. Anong ibigsabihin nito? Anong "done with you?" I cant understand.

"Anong ibigsabihin mo?" Sabi ko.

"Are you that stupid? Cant you understand that I AM DONE WITH YOU. Ayoko na sayo. Im done. Ginamit lang kita para maka move on ako sa isang babaeng mahal ko. Pero walang nangyari. At ngayon nagbalik na siya. Babalikan ko na siya. Im done playing with you. Ayoko na. Hindi kita minahal. GINAMIT LANG KITA. Naiinitindihan mo na ba?"

Sh*t. Tumigil ang ikot ng mundo ko. Unti unting gumuguho ang mundo ko. Kasabay ng tuluyang pagtulo ng luha ko.

"P-pero sabi mo--" May sasabihin pa sana ako nang biglang sumagot siya

"Sinabi ko? Sabi ko mahal kita? Yeah. I said that. But that was a lie. Lahat ng sinabi ko sayo. Malaking kasinungalingan. Naiinitindihan mo?"

Malinaw na sakin ang lahat. Hindi niya ako minahal. Lahat ay kasinungalingan lang. Sh*t.

"Napakasama mo." Sabi ko.

"Matagal na." He said. Tumayo na siya.

"Huwag ka magalala Reid, kakalimutan ko na lahat ng nangyari saatin. Masyado akong nagpakatanga sayo. Pasensya na hah? I'm sorry for loving you. Grabe! Sobra!"

"Kasalanan mo yan." Sabi niya, sabay alis.

At dun ako nagsimulang himagulgol ng pag iyak.

It was all fake. Lahat ay hindi totoo . Nabuhay ako sa isang MALAKING KASINUNGALINGAN.

I realized something. Hindi ako dapat umiiyak sakanya. Ang daming lalaki diyan. I WILL DO ANYTHING TO SHOW HIM THAT HINDI AKO ANG NAWALAN. SIYA.

Now you will see the new side of me.
.
.
.
.