Back to Reality

Chapter 8- Confession

Reid's POV
"Ewan sayo Reid. Aalis na ako" Nabadtrip agad sa biro ko. Kasama ko nga pala sila Ethan at Jerome ngayon sa Quarters ko. Andito din si Hera. Hindi ko alam pero gusto ko lang talaga siya isama. Hindi ko maintindihan ang sarili ko. T*ngna.

"Hoy, pygmy... Wag ka muna ng umalis" Shetz! Ano ba itong sinabi ko na ito!

"Huh? Bakit" o____O Halatang halata na nagtataka siya. Hayy! Ano ba naman kasi itong sinabi ko na toh! Tch

"Magluto ka nga dito."

Ethan's POV
"Magluto ka nga dito" Sabi ni Captain.

Hahaha. May napapansin lang ako. Parang gumagawa nalang ng paraan si Captain para tumagal dito si Hera ah! Teka! May something na ba? Hahaha

Mahal ko na yata si Hera. Close friend na kami. Kumbaga ba, parang Bestfriends. Hahahaha

Ting!

Hahaha! Bright idea! Abangan niyo nalang ang gagawin ko mamaya

*wink*

Reid's POV
Umalis na si Hera at si Jerome. Si Ethan. May sasabihin daw sakin kaya naiwan.

"Brad" Panimula ni Ethan.

Parang seryosong seryoso siya. Kadalasan kasi parang lahat dinadaan niya sa biro eh. Ang weird nga eh.

"Kailangan mo nang itigil ang kondisyon mo kay Hera."

Huh? At ano namang nakain nito at sinabi sakin yan? Sinabi ko nalang "Bakit naman?" Pero kahit na! Hindi ko alam pero ayokong itigil toh.

"Huwag ka sanang magalit saamin ni Hera." Tch. Ano ba kasi yun! Eager na eager na akong malaman. Nangangatu na yung palad ko! Gusto ko nang alamin! Kinakabahan ako! Tch! Bakit ba ako ganito?!

"Brad...."

Nagaasar ba toh? Lakas mambitin eh!

"Brad...." Tch! Ayaw ba kasi sabihin eh!

"Sabihin mo na!" Sigaw ko.

"Brad. Kami na ni Hera. Mahal ko siya, mahal rin niya ako.... Pagbigyan mo na kami. Alam ko namang wala kang pakielam sa kanya eh. Mahal namin ang isa't isa. Hayaan mo na kami. Mahirap kasi kung may fake boyfriend pa siya diba?"

Mahal namin ang isa't isa

Kami na ni hera

Mahal ko siya

Mahal niya rin ako

F*ck! Nandidilim yung paningin ko. Hindi ko alam kung bakit.

Ang saklap! Bakit ganito ang nararamdaman ko.

Wala akong pakialam sa kanyan diba?

Fake lang ang lahat diba? Pero bakit ganito ang nararamdaman ko?

Shit lang!

"Brad..."

Hindi ko siya pinansin.

"Brad. Okay kalang ba? Nasasaktan ka ba? Nagseselos ka ba?"

"Gusto kitang suntukin..."

"Wag brad... Diba wala kang pakialam sakanya. Wala ka namang feelings sa kanya diba?"

Hindi ko matanggap. Pero tama siya. Wala naman talaga akong feelings sakanya diba? Wala nga ba?

"Brad...." Sabi ulit ni Ethan

"Shit lang Ethan! Hindi ko naiintindihan! Hindi ko maisip na nagawa niyo yun! P-panong? T*ngna! Hindi ko matanggap! Hindi ko alam eh! Ang bigay sa kalooban ko! Para bang ang sakit! Well... Im not supposed to be like this... Pero... Hindi ko maintindihan ang sarili ko"

"May nararamdaman ka nga talaga kay Hera? May feelings ka talaga sa kanya?" Walang emosyong tanong niya sakin.

"Ewan. Siguro. Pero wala na... Wala na akon magagawa... Sige susubukan ko nalang itigil. Pakasaya kayo." Hindi ko alam pero... Alam kong hindi ako toh. Hindi ko alam pero alam kong hindi ako toh. Hindi ko trabaho ang itigil ang isang kondisyon dahil lang may nagsabi sakin. Shit! Ano ba yan!

"Reid..."

"T*ngna! Parang ang bigat sa loob ko. Bakit ngayon pa? Parang di ko tanggap! Nasasaktan ako sa nalaman ko!"

"Mahal mo na si Hera"

"Tigilan mo ako Ethan. Umalis ka na"

"Mahal mo na nga si Hera"

"Fvck! Sinabi ng unalis ka eh!"

"Mahal mo na nga si Hera... Kitang-kita naman eh...."

Bigla siyang nangiti

"Wag kang magalala brad, hindi totoong mahal namin ang isa't isa. Hindi totoong kami na. Sinusubukan lang kita. Kaso bumigay ka. Ge Sorry. Bye Brad! Alis nako"

Paksh*t! Parang... Parang... Gumaan ang pakiramdam ko. Ewan! Bakit ganun? May feelings na kaya talaga ako kay Hera?
.
.
.
.