Okulun ilk günü

24 5 0
                                    

  Hadi ama arda kalk artık  bu ses bana hiç yabancı  gelmiyordu çünkü annem di. Beş  dakika daha diyecektim  ki annem sakın  beş  dakika daha diye yatmaya devam etmeyeceksin dimi dedi.

    Bu ses tonu ve annemin bakışları  bana sadece günaydın , ben de tam kalkıyordum  diyebildirdi.
    Olamaz bir sorun vardı  Sabahın sekizinde okulda olmam gerekirken  ben  daha yeni uyanmaya çalışıyordum ,hâlâ daha uykum varken ama annem hadi çabuk  ol deyip çıktı odamdan ben ise dağınık bir oda ile baş başa kalmıştım .saate baktım saat sekize geldiğini  gördüğüm gibi fırladım yataktan ,hızlıca giyinip  çantamı  alıp  sessizce çıkmayı  plânlamıştım  ama annem arda oğlum  kahvaltı etmeden nereye dedi.Anne kahvaltı  etmeye hiç vaktim yok dedikten sonra  yanağından öpüp  evden çıktım. Hay aksi  okula nasıl gidicektim cüzdanım  odamda kaldı,  anahtarı da  almamıştım kapıya tıklatıp cüzdanımı. Annemden  getirmesini isteyecektim. Ama nuriye sultan çoktan sabah programlarının  başındadır  beni nasıl duyacaktı birden dedimki telefonumla aradım  ama nafile  telefonu açar açmaz okula gitmemek için mazeretler sayıcam sanıp  telefonu yüzüme kapattı ,bense sinirden deliye dönmüştüm  her şey bu kadar ters gitmek  zorundamıydı. saat çoktan  sekizi geçmişti sinirlenip  kapıya vurmaya başladım ama  bütün  apartman "ne bu sabah sabah "diye  bağırmaya başladı  şimdi sinirden daha çok delirdim ve kapıya oturdum gitmiyecektim okula . Karşı komşu çıkıp  da bağırdıktan  sonra sanki yaramaz bir çocuk annesinden azar işitmiş  gibi susmuştum. Derken  kapıda uyuya kaldım. Uyandığımda  saat dört olmuştu  ayağa kalktım  ve kapıyı çalıcaktım ama annem açtı kapıyı .Nereye böyle nuriye sultan... ama annemden hiç ses çıkmadı acaba okula gitmediğimi biliyor muydu ? Işlerim var dediğini  duyduktan sonra ses  çıkarmadan  eve girdim .çok acıkmış olmama rağmen hemen odama geçtim .odamı toplamaya başladım  bir de şimdi  bunun hesabını veremezdim  .Kapı çalındı ,gelen annemdi yanında  babamda vardı.içeriye  geçtik ve annem birden ; ismail beyin sana selamı  var dediğini  duyar duymaz donakalmıştım  çünkü  ismail bey okul müdürümüzdü. Şimdi ayvayı yemiştim  ve babam nerdeyin bütün gün  neden okula gitmedin yoksa  hayır sakın bana gezmeye gittiğini söyleme diye her baba gibi başladı  hesap sormaya ,nasıl gidebilirdim ki  yanımda cüzdanım bile yoktu . Söylediklerim bence yeterli olucaktı ama babam ısrarla beni anlamıyordu . Biraz tartıştıktan sonra odama çekildim .

  Ikinci gün ,dün e nazaran  daha kötü geçecekmiş gibi geliyordu. Ama olumsuz düşünmek yerine hazırlandım  ama cüzdanım odam da yoktu .kendi kendime sakin diyip durdum saat daha erkendi kahvaltı yapmak için  mutfağa doğru koştum çünkü  çok  açtım  ama bundan kimsenin haberi bile yoktu . Ama bu güzelim sofra karşısında  sakin kalamazdım  hemen yumuldum masaya .
Babam  buldunmu  bu sefer cüzdanını diyip  gözlerini üstüme dikti ,buldum  diye yalan söyleyemezdim .
Hayır Bulamadım  ama bulucam  demekle yetindim o sırada babam cüzdanımı verdi arama boşuna  cüzdanın bende  diyince bir oh çektim.
nerden buldun o'nu?
Babam gülerek, salonda  buldum dedi Hay Aksi nasıl da unuttum  en son  ladesi kaybetmiştim  ve babam cüzdanıma  el koymuştu .diye konuşurken saatin  sekiz olduğunu  fark ettim ve hemen  evden  çıktım . Ve karşı komşu  kapıyı açtı hayrola bugün  bi terslik yokmu diye sordu zaten ne geliyorsa başıma kenafir gözlü komşu  yüzündendi. Hiç aldırış etmeden yürümeye devam ettim ,durakta  otobüs beklerden  barışı gördüm. 
 
Barış benim ilkokul dan bu yana arkadaşım  hatta kardeşim . Okul kapandığından bu yana onu hiç görmemiştim ,telefonda bile  konuşmamıştık bile Çünkü o babasının yanına yurt dışına gitmişti.
Barış  , barış  heyyyyy ! Diye seslendim  hemen yanıma geldi meşhur selamlaşmamızı yaptık .Gerçekten çok özlemişim canım kardeşim  iyiki geldin ama neden dün yoktun merak ettim. Dün kelimesi ni duyar duymaz irkildim , hiç uyuya kalmışım  zamanın nasıl geçtiğini bile bilmiyordum
- Barış: Hmm  Tm arda .
Arda mı  hani kardeştik  hemen sizli bizli mi olduk  öyle olsun .
- ya saçmalama bir anda ağzımdan öyle çıktı alınma hemen .
Biraz şakalaştıktan sonra  nihayet  otobüs geldi diyip güldüm,otobüse bindiğimde  fazla yer olmadığını gördüm sadece bir yaşlı teyzenin yanı  boştu barıştan önce hemen oturdum .kafamı çevirince kadının  bizim kenafir olduğunu gördüm  evde yetmezmiş gibi bir de yanımda oturuyordu başladı olumsuz olumsuz konuşmaya. sakin kalıcaktım  barışa göz işareti yaptım beni kurtar  dercesine ama sadece karşımda  kıs  kıs gülüyordu.
Allahım bitsin bu eziyet , çığlık atıcam  şimdi  kurtar beni barış  .
Barışın beni kurtarmaya hiç niyeti yoktu ama sonunda okula gelmiştik  koşa  koşa indim otobüsten.
Barışın daha bu çocuğun  başına ne gelebilirki demesiyle  müdürü karşımda görmem bir oldu . Öyle sinirli , öyle agresif ki okulun ilk günü dahi olsa hepimizi  gözünün önünde görmek istiyor .
  Arda diye seslendi ,şimdi napıcaktım  diye düşündüm. Ve günaydın hocam dedim .
- ne günaydını  evladım  saat kaç senin haberin varmı  .
- hocam  otobüs geç geldi 
-bunlar hep mazeret çabuk geç içeri bir dahakine tam saatinde burda ol.
Güzelce azar yedikten sonra sınıfa geçtik. 

1. bölüm hakkında  güzel yorumlarınızı bekliyorum

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Dec 26, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Seninle Güzelleşiyor Dünyam Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin