Hanna POV:
It's been a month at kalagitnaan na ng pasokan but still hindi pa din siya nakakaalala.
Lagi silang magkasama yung tipong Hindi mo sila mapaghiwalay. Ang sweet pa nila. Even sa social media ang sweet nila. They both happy to each other. Puno lagi news feed ko sa mga post lang nila.
"Han punta ka?" She ask me
"Saan?" I ask her without looking to her
"What the--- didn't you listen for what Prof said earlier" She said and roll her eyes
"Do I?" I ask her again
"Tsk... So what I said pupunta ka ba sa Prom this Friday?" She ask again
Natahimik ako Doon ko lang nalaman na February na pala. Hahaha mag iisang taon na siyang nagka amnesia and he forget me.
Magdidiwang akong mag-isa sa Valentine's Day
"I can't go" at tumayo na ako paalis doon
"Where are you going?" Ken ask me
"Jan lang" I said at tinalikuran na siya
"Anong nangyare doon?" Rinig kong tanong ni Ken kay Mil
"Don't know, and please don't talk to me" Amilia said
Yun lang ang narinig ko ng tuluyan na akong makalabas ng room.
Pumunta ako sa likod ng school which is dati naming tambayan. Andami naming memories na nabuo sa lugar na ito. At ngayon hanggang ala-ala nalang iyon.
"Here" pag abot ng panyo sa akin ng isang familiar na lalake
Dahan dahan kong inangat ang tingin ko sa nag salitang iyon at bigla nalang bumuhos ang masagana kong luha. Kung kanina kaunting patak lang ngayon parang falls na ang agos nito.
"W-what are y-you d-doing h-here?" I ask him.
"Napadaan lang...what I mean is nakita ko kasi kanina to habang naglilibot and it's familiar" He said. Jayvee said. And yes it's him.
I just nod at yumuko ulit niyayakap ko ang dalawang tuhod ko.
"Why are you crying Miss. Bernardo?" He ask me
"Na miss ko lang yung Mahal ko" mahinang utal ko sa kanya.
"Why? Where is he now?" He ask me
"Anjan lang sa tabi" I said and tumulo ulit luha ko but this time I know he can't see it.
"Huh? What do you mean?" He ask again.
Ang daming tanong eh tsk. Kung di lang kita mahal.
"He forget me" I simple said
"Break na kayo?"
"Siguro, OO, baka, Ewan" mahinang Sabi ko
"Bakit di mo alam?" Jayvee
"Kasi may mga bagay na hindi na dapat alamin pa lalo na kung masaya na siya sa iba. Hindi na dapat guluhin pa ang mga bagay na maayos na. Kaysa guluhin sila. Mas gugustuhin mo na lang manahimik at hayaan sila dahil yun ang mas makakabuti sa kanya. If you really love him/her you should know how to sacrifice even it's broke you into pieces" I said at iniwan siya doon
"Mas mabuti pang Wala kang alam, ayaw ko nang manggulo pa kasi alam kong yun ang tama. But in the day na maalala mo na ang lahat anjan padin ako naghihintay sa pagbabalik mo" and with that I left him.
But I heard him say
"Sino ka ba talaga sa buhay ko?"
I didn't mind what he said umalis na Lang ako sa lugar na iyon.
"Ma andito na po ako" tawag ko sa Mama ko.
"Anak" at bigla ako nitong niyakap
"Ma? Ano pong nangyare?" I ask her
"Anak kasi----" Hindi na niya natapos ang sasabihin ng
May nag salita sa likod nito.
_______________________________
Jayvee POV:
Nanaginip nanaman ako about sa babaeng hindi ko kilala.
Lagi ko siyang napapaniginipan but this point iba.
Kasi doon nangako ako na Hindi ko siya iiwan. And I feel weird kasi parang may kulang. Parang may parte ng nakaraan ko ang nakalimutan ko.
"Anak si Jane anjan sa labas hinihintay ka" tawag ni Mama mula sa labas ng kwarto ko
"Susunod po ako" Sabi ko
Mabilis akong nag-ayos at bumaba, nakita ko siyang kausap sina Mommy and Ate. Daddy is not here I don't know where he is.
"Babe" tawag pansin ko sa Girlfriend ko
"Oh Good Afternoon Babe" nakangiting sabi ni Jane sabay yakap at halik sa pisnge ko
"Ang sweet" nakangiting sabi ni Mommy
"Nilalanggam ako sa ka sweetan niyo" natatawang sabi ni Ate.
"Mom, Ate naman" Sabi ko sa dalawa
"What?" Inosenteng sabi ni Mommy at Ate
"Aysus Ate, Teta, nahihiya po yung babe ko" natatawang sabi ni Jane
"Babe" Sabi ko, kasi mukhang pagtutulungan nanaman ako ng dalawa
"Yes Babe?" Nakangiting sabi niya
"Let's go to mall" pag-ayaya ko sa kanya.
"Let's go" at magkahawak kamay kaming lumabas ng bahay.
Bibili kasi kami ng gown niya para sa Prom.
"What color do you want babe?" She ask me habang nakatingin sa magagandang damit na nandito
"Kahit ano. Alam ko namang bagay sa iyo lahat ng yan" ani ko sa kanya
"Ahmm what about this Blue?" She ask me.
"Beautiful" I said kaya napangiti naman siya.
Agad naming binili ang gown na dark blue.
Pagkatapos naming bumili umuwi na kami.
But after naming lumabas sa store I saw her staring at us. Staring at Me and Jane, and I saw in her eyes the pain that she felt that time.
Sino ba siya?
Ano ko ba siya?
Sino siya sa nakaraan ko?
Bakit iba yung nararamdaman ko sa kanya?
Noong una tinawag niya akong MAHAL.
Sinabi niya na part siya ng nakaraan ko.
Pero wala namang sinabi sina Mommy about sa kanya.
Sino ka ba talaga sa buhay ko HANNA EURIE BERNARDO?
BINABASA MO ANG
PAUBAYA
Ficção AdolescenteBabaeng minsan ng pinagkaitan na maging masaya, Minsan ng tinanggalan ng karapatan sa taong mahal niya, Ang babaeng gagawin lahat para sa taong mahal niya. Hanna Eunice Bernardo is the girl who sacrifice everything for his boyfriend..
