Hanna POV:
Lumipas ang mga araw at buwan pero walang Jayvee ang nag pakita sa akin.
Umabot na yung Anniversary namin lahat lahat but no one Jayvee came o nag paramdam lang man almost 5months na wala siya. Not until his best friend text me
From: Ken
Hi, Han morning! Gising na si Jayvee pupunta ka ba?
Tanong nito sa akin through text.
Nag taka ako sa sinabi niya.
But I ask him and ayon nga mismong pasko na iyon na car accident siya. Sinisi ko sarili ko sana hindi ko na lang siya pinapunta.
Habang binibigtas namin ang daan patungong hospital kung saan andon siya eh lalo akong kinakabahan.
Then here I saw him happy talking with his ex girlfriend Jane Sandoval.
"Mahal" tawag pansin ko dito ng makapasok ako sa loob ng hospital room niya.
"Who are you" walang emosyon na sabi nito
"I'm--" his family cut me off
"Your friend yeah a friend" Sabi Ng ate niya at pinandilatan ako ng mata.
"Then why are you call me MAHAL" takang sabi nito
"Kasi---ano....ahm" Hindi ko matapos tapos ang sasabihin ko kasi lahat ng pamilya niya nakatingin sa akin ng masama
"Wait me here Babe, I'll just talk to her" Sabi ni Jane sa kanya.
Wala sa sarili akong sumunod sa kanya
"Do me a favor do us a favor Hanna" deretsahang sabi ni Jane sa akin.
Taka akong tumingin dito
"Leave him alone, please may sakit siya I mean nag ka amnesia siya at malabo na bumalik ang ala-ala Niya so please leave him alone at wag mo Ng ipaalala pa ang nakaraan niyo dahil baka lumala lang kalagayan niya. And ako ang kinikilala niyang Girlfriend" Sabi nito
"Paano ako Jane" naiiyak kong Sabi
"I know masakit but I still love him. And I can't loose him again so please makahanap ka pa ng iba hayaan mo na kami and total kami ang bagay sa isa't-isa mayaman siya tulad ko unlike you" Sabi nito na mas lalong kinaiyak ko.
"Jane Mahal ko siya sobra" naiiyak kong Sabi at napaupo na
"Mahal mo siya then set him free. Mawawalan siya ng Mana pag nag patuloy kayo" Sabi ulit nito at iniwan akong luhaan.
Pagkatapos noong araw na iyon hindi na ako muling nag paramdam pa.
And now his happy while I'm in pain.
"Anak mag 3rd year college ka na nag enroll ka na ba?" Tanong ni Mama.
Even si Mama minsan ko na lang kinakausap at minsan na lang din ako ngumingiti.
Everyone knows that Me and Jayvee broke up. I mean yun ang pag kakaalam nila pero hindi naman kami nag hiwalay eh.
Masakit Oo but I need to accept it. And now they both happy to each other. At nakikita ko sa mga mata ni Jayvee kung gaano siya kasaya at kung gaano niya ka mahal si Jane. Ako dapat yun eh, ako dapat yung mahal niya pero hindi na.
"Mamaya pa po ako mag e-enroll Ma" sabi ko at pumasok na sa banyo.
Pagkatapos kong mag bihis ay pumasok na ako sa school upang asikasohin ang mga dapat asikasuhin and minutes later.
I received a Text From Tita Akira
"Meet me at Coffee shop near at your school. 3:00pm sharp"
I didn't reply to her text.
"Han you okie?" Amilia ask me
"Yeah" I said and nauna ng maglakad sa kanya
"I guess your not" She said
"I am" at mabilis nag lakad
"Han naman eh you can tell me your problem" she said at hinarap ako
"Not now Mil" walang gana kong sabi.
"You've changed" malungkot na sabi nito
"I'm not, just I need to" I said
"But always remember I'm always here by your side" sabi nito.
I didn't mind her, inasikaso ko na lang ang dapat asikasohin at nag punta na sa coffee shop.
Hindi sa coffee shop na sinabi ni Maam Akira. Kundi doon sa coffee shop sa kung saan madalas kami magkita ni Jayvee noon. Noong kami pa.
But now I saw him happy with Jane ang saya nila tingnan ganda ng view ang ganda to the point na nadudurog ako.
Sa sobrang pagtitingin ko sa
dalawa hindi ko namalayan na lampas 3 na pala ng hapon kaya umalis na ako doon.
"Your 30minutes late" nakataas kilay na sabi ni Maam Akira
"I didn't tell you po to wait, I didn't even reply to your text, but still you came hoping that I came here Madam" I said at umupo kaharap niya.
"How dare you" akmang sasampalin niya ako ng
"You don't have any rights to slap me Madam. First you want me to come here, second your the one who want to talk to me, third your not my mother" simpleng sabi ko
"Mabuti nga at wala na kayo ng anak ko kasi wala kang modo" sabi nito "And hindi kayo bagay, walang future ang anak ko sayo, isa ka lamang hamak na mahirap" nakangising sabi nito.
Nasaktan ako sa sinabi niya pero hindi ko pinahalata. Oo na mahirap na ako, Oo na wala na kami.
"Alam niyo noon na nirespeto ko kayo, kahit ininsulto niyo buong pag katao ko inunawa ko kasi mahal ko yung anak niyo at ayaw ko siyang saktan. Pero at this point na sabihin mo na wala akong modo I don't care co'z you teach me to be like this to disrespect you Madam" I said.
Hindi na siya umimik kaya akmang tatayo na ako nang nag salita siya na mas lalong nag padurog sa akin.
"Left him alone, leave them alone hayaan mo na sila. Wag mo na silang guluhin, he's now happy without you in his life Hanna, if you really loved my son then set him free." Deretsang Sabi ni Miss Akira sa akin.
"That won't happen Madam. Hindi ko po susukuan ang anak niyo. Hinahayaan ko sila kasi Yun yung mas nakakabuti but to left him hindi mangyayare iyon. Kasi Mahal ko po ang anak niyo" at umalis na ako doon.
Hindi ko alam Kung saan ba ako nag kamali. Hindi ko alam ano ba nagawa ko, bakit ako nasasaktan ng ganito.
BINABASA MO ANG
PAUBAYA
Roman pour AdolescentsBabaeng minsan ng pinagkaitan na maging masaya, Minsan ng tinanggalan ng karapatan sa taong mahal niya, Ang babaeng gagawin lahat para sa taong mahal niya. Hanna Eunice Bernardo is the girl who sacrifice everything for his boyfriend..
