Chapter 32

271 8 0
                                    

Hanna POV;
          Kaasar kanina pa ko nag hihintay dito sa loob ng opisina niya. Bakit ang tagal matapos yung meeting.

"Iha what are you doing here alone?" Tita Aki ask me

Tumayo naman ako at bumeso sa kanya

"May meeting po kasi pero dalawang oras na yun" nakasimangot na sagot ko

"Hay naku puntahan mo na lang kaya" sabi nito at ngumiti sa akin

Tumingin naman ako dito

"Baka magalit po" I said and pout

She chukle and put her bag in the couch

"Alam mo naman yung batang yun di magawang magalit sayo" sabi nito na siyang kinanguso ko lalo

Ih noong isang buwan galit yun dahil gabi na kami umuwi ni Mil galing party, kaya ayun ilang araw akong di pinansin.

Kaasar were married for 2years na ayts pero feel ko mag jowa parin kami.

"I try po" sabi ko dito "Alis na po muna ako Tita" sabi ko dito

"Sure you may go, I'll get going din naman pag dating ng Tito mo" sabi nito

"Ingat po kayo" magalang na sabi ko

Naging maayos ang lahat after bumalik ng ala-ala ko. Nag kapatawaran at naging daan iyon para maging maayos lalo ang samahan ng dalawang pamilya.

Jayvee still the one who handle their company. While Ate Josephine is now a fashion designer in Paris.

Jane have her own family in California.

Amilia is now happy with my Kuya Ethan.

And me the one who handle the company of my Dad and yung company naman nina Mommy kay Amilia ko na binigay total right niya din yun dahil anak siya ng kapatid ni Mommy.

I don't need those companies after all dahil I have my own too.

Yung company pala na ako na nag mamay-ari ay mga kuya ko nag hahandle.

"Mrs. Santos" bati sa akin ng secretary ni Jayvee

"Hi, is he there?" I ask him

"Yes po, di pa po tapos ang meeting" sabi nito na siyang kinatango ko.

Binuksan nito ang pinto for me so I say thank you, napatingin sa akin ang mga tao na naroon.

"Good afternoon Mrs. Santos" bati sa akin ng mga naroon.

I smile to all of them at lumapit sa asawa ko na seryuso akong tiningnan

"Mahal, sorry I came I'm bored na kasi doon and I'm hungry" sabi ko ng makalapit ako sabay halik dito.

"Didn't you order your foods?" He ask me

"You promise right? Na sabay tayo mag l-lunch" sabi ko dito sabay upo sa tabi nito

"But the meeting isn't done yet" sabi nito

I pout I'm starving to death.

"Oh sorry" sabi ko na lang at umalis na doon.







______________________________*******

Jayvee POV:
           I sigh when I saw her leaving the meeting room.

Nakatingin din sa kanya ang mga taong andon.

"Ahmm Mr. Santos sundan mo na po asawa niyo halatang bad mood po ih" sabi ng isang board members ng company

"Let's end this for today" I said and sinundan ang napaka topakin kong asawa.

"Where is she?" I ask my secretary

"Parking po" Yun lang ang sabi nito ng umalis agad ako.

Pero di ko na siya na abutan.

Fuck mahaba habang suyuan to

Bakit ko ba kasi nakalimutan na nangako pala akong sabay kami kakain ngayon, kaya di pa siya kumakain hay naku naman ih.

I drove my car to our house.

And there she is. Nakahiga sa kama

"Mahal, sorry na, I'll cook our foods na lang" lambing ko dito

"Wala akong gana" cold na sabi nito sa akin

"You said your hungry" I said

"I lost my appetite" She said coldly

"Sorry na mahal" lambing ko dito

"Get off Jayvee kung ayaw mong maihampas ko sayo tong unan" inis na sabi nito sa akin

Napabuntong hininga na lang ako at mas niyakap pa siya lalo.

"Hmmm Mahal, sorry na po, I promise di na ma uulit, please let's eat na" lambing ko dito

"Bahala ka sa buhay mo" sabi nito sa akin "Ano ba Jayvee usog ka nga don kaasar ka" inis na inis na sabi nito sa akin

Ang hirap talaga niyang suyuin ngayon, napakadali niyang mapikon, hayysss.

"Mahal" tawag pansin ko dito

"What" inis na sabi nito

"Let's eat na" yaya ko dito na siyang dahilan ng pag bangon nito.

She get her phone and call Mil

"Mil... Let's go shopping... Yes... I'm in our house... Yes... I don't care... Hmmmpp kaasar... ah bahala siya... yeah I will... K... Yeah bye" huling sinabi nito bago pumunta sa closet namin.

"Mahal naman ih" paglalambing ko dito

"Pwede ba, kanina pa ko asar na asar sayo ih" pikon na sagot nito

"I said sorry already" nagtitimping sagot ko

Tiningnan ako nito ng masama

"Oh tapos ikaw pa ngayon may ganang ma inis ha?" She ask at umirap sa akin.

" 'cause I already said sorry" inis na sabi ko

"Sorry your face, I was starving to death while waiting for you 'cause you promise na sabay tayo kakain ng lunch, and when I decide na puntahan ka itatanong mo kung bakit di ako nag pabili ng lunch ko" inis itong humarap sa akin "Edi sana di ka nag promise diba" sabi nito at umupo sa kama namin

"Sorry I know mali ko" hinging paumanhin ko

"Psh" galit parin ito

"I'll cook your foods na lang Mahal, sorry na po" niyakap ko ulit ito

"I know namang busy ka this month ih, pero you know me, gusto ko laging kasabay ka kumain" mahinang sabi nito habang niyakap ako pabalik

"I know and I'm sorry di na po mauulit, let's cook our foods na" lambing ko dito

"Sorry din kung nainis ako" she said and pout

I kiss her "You don't need to say sorry
Mahal"



Ganito kami pag di nag kakaintindihan.

Pero hindi naman namin hinahayaan na lilipas ang isa pang oras na hindi kami nag kakabati, sa isang relasyon di naman maalis ang away, tampuhan at di pag kakaintindihan, pero dapat niyo ding isipin na kailangan niyo itong ayusin bago pa lumala ang away niyo.

Mas makakabuti kung pareho kayo nag kakaunwaan para mas mapadali na maayos ang di pag kakaunawaan.


PAUBAYATahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon