Μόλις γυρίσαμε σπίτι μου με την Λιβ ήταν πολύ άβολα. Δεν ήξερα τι να της πω και εκείνη δεν ήξερε τι να πει σε εμένα.
Νιώθω πολύ άσχημα για εκείνη αλλά δεν ξέρω τι να κάνω για να την βοηθήσω.
Το υπόλοιπο Σαββατοκύριακο πέρασε πολύ γρήγορα. Σήμερα είναι Δευτέρα. Είναι πολύ περίεργο που πρέπει να γυρίσουμε στο σχολείο.
Είμαι σίγουρη ότι η Λιβ δεν θα είναι χαρούμενη που θα πρέπει να ξαναδεί τον Ρόμπερτ. Να τον βλέπει να περπατάει στους διαδρόμους χαρούμενο ενώ εκείνος της έκανε την ζωή σκατα μέσα σε μόνο λίγα λεπτά.
Το κακό είναι ότι δεν ξέρω πως να βοηθήσω. Δεν ξέρω τι να πω, πώς να φέρομαι όταν είμαι μαζί της και αυτό δεν μου αρέσει καθόλου.
Το γεγονός ότι δεν μπορώ να την βοηθήσω ενώ εκείνη με βοηθάει στα πάντα είναι απλά ότι χειρότερο. Δεν έχω σταματήσει να σκέφτομαι τι μπορώ να κάνω για να την βοηθήσω να νιώσει καλύτερα.
Ξέρετε σε τι κατέληξα;
Τίποτα.
Εκτός από το να μην το αναφέρω που είναι ο βασικός κανόνας δεν έχω σκεφτεί τίποτα άλλο.
Ο Νόα ήταν τόσο καλός μαζί της. Φαινόταν σαν να ήξερε ακριβώς τι πρέπει να πει. Σαν να το είχε ξαναζήσει αυτό.
Τι να είχε γίνει;
Θα προσπαθήσω να τον ρωτήσω αλλά πολύ διακριτικά.
Αν θέλει να μου πει, θα μου πει, δεν θα τον πιέσω καθόλου.
"Θα μας πει η κυρία Ρίβερς" με διέκοψε ο Ντάνκαν απο τις σκέψεις μου.
"Εεεε... Δεν ξέρω" είπα και εκείνος με κοίταξε με ένα σκατό υφακι και ήθελα τόσο να του χώσω μπουνιά.
"Μάλιστα, κάποιος άλλος;" Είπε και άρχισε να σκαναρει την τάξη για το επόμενο του θύμα.
Όταν με το καλό τελείωσε το σκατό μάθημα του Ντάνκαν αρχίσαμε να προχωράμε προς την καφετέρια με την Λιβ για να συναντήσουμε τους άλλους.
Δεν έλεγα κάτι γιατί όπως είπα και πιο πάνω δεν ξέρω τι να της πω. Όλοι μας κοιτούσαν και ψιθύριζαν. Που το ξέρουν αυτοί τι έγινε;
Θα τρελαθουμε σε αυτό το σχολείο.
"Άκουσα ότι αυτό το κορίτσι είναι που πήγαν να την βιάσουν"
"Λένε ότι πήγε να την βιάσει ο Ρόμπερτ αλλά τον ξέρω είναι καλό παιδί είμαι σίγουρη ότι λέει ψέματα για την προσοχή"
