Αφηγητής pov
"είστε έτοιμοι;" Ρώτησε ο μπαμπάς της Βανέσας.
"Ναι μισό λεπτό" του απάντησε η Βανέσα και κούμπωσε το σκουλαρίκι της.
Σήμερα είναι η χριστουγεννιάτικη γιορτή του σχολείου. Κάθε χρόνο γίνετε και κάθε χρόνο όλα τα παιδιά έρχονται με τους γονείς τους.
"Άντε δύο ώρες" φώναξε ο Φρεντ στην αδελφή του καθώς έβαζε το μπουφάν του.
Η Βανέσα κατέβηκε τη σκάλα γρήγορα και πήγε προς την πόρτα για να πάρει το μπουφάν της από την κρεμαστρα.
"Ωραίο φόρεμα" της είπε ο Φρεντ.
"Ευχαριστώ;" Είπε και κοίταξε το φόρεμα της μια τελευταία φορά για να σιγουρευτεί ότι είναι μια χαρά.
"Άντε παιδιά πάμε" είπε ο μπαμπάς τους και άνοιξε την πόρτα.
Αμέσως κρύος αέρας διαπέρασε το σώμα τους καθώς τα πόδια τους πατούσαν πάνω στο χιόνι που βρισκόταν στην αυλή τους.
Πήγανε προς το αυτοκίνητο και μπήκαν μέσα. Μετά από λίγα λεπτά είχαν φτάσει στο σχολείο. Υπήρχε πάρα πολύς κόσμος.
Όταν κατάφεραν να μπουν μέσα άρχισαν να ψάχνουν το τραπέζι με το όνομα της οικογένειας τους.
"Ρίβερς" είπε ο μπαμπάς τους σε έναν κύριο που ήταν στην πόρτα και τους έδειξε ένα τραπέζι.
"Γεια" είπε ο Νόα στην Βανέσα.
"Γειά" του είπε και εκείνη.
"Τι θες πάλι εσύ;" Ρώτησε επιθετικά ο Φρεντ.
"Απλά χαιρέτησα φίλε" είπε ο Νόα και συνέχισε να προχωράει προς το τραπέζι του.
"Γιατί είσαι αγενής;" είπε η Βανέσα στον Φρεντ και τον βαρεσε στο χέρι.
Κάθισαν σε ένα τραπέζι και περίμεναν να δουν ποιος άλλος θα καθήσει μαζί τους και τι θα γίνει στην γιορτή.
Άρχισε να γεμίζει ο χώρος. Είχαν έρθει όλοι σχεδόν. Ήταν εδώ ο Νίκολας με τους γονείς του και τον αδελφό του. Η Λιβ με τους γονείς τις, όπως και ο Γουίλ με τον Άαρον αντίστοιχα με τους δικούς τους.
Η Κάμι δεν είχε έρθει. Οι γονείς της δεν ήθελαν να έρθουν μαζί της και αυτή δεν ήθελε να έρθει μόνη της. Η Τσάρλι από την άλλη ήρθε μόνη της. Η μαμά της δουλεύει και ο μπαμπάς της έπρεπε να καθήσει με την αδελφή της. Αλλά δεν την πειράζει ή τουλάχιστον έτσι λέει.
"Τι φαγητό λες να έχουν ετοιμάσει;" Ρώτησε η Βανέσα τον αδελφό της και εκείνος ανασηκωσε τους ώμους του.
