Γενικά έχω πολλά πρόβληματα.
Και ένα από αυτά είναι το πρωινό ξύπνημα την Δευτέρα. Πρέπει να ξυπνάω πολύ νωρίς για να πηγαίνω στο σχολειό και να μείνω εκεί για την υπόλοιπη εβδομάδα γιατί γκες γουατ; Είναι ιδιωτικό γιειιι και μένουμε εκεί τις καθημερινές και μας βγάζουν την πίστη.
Καθόμουν στο σαλόνι και έτρωγα το πρωινό μου και είδα τον μπαμπά μου να τρέχει για να τα ετοιμάσει όλα. Ειλικρινά δεν ξέρω τι ακριβώς τρέχει να ετοιμάσει η δουλειά του αρχίζει σε τρεις ώρες.
"Ποπο δεν προλαβαίνω να κάνω τίποτα ώρες ώρες εύχομαι να ήταν εδώ η μαμά σου"
----------------Flashback------------------
" Μια φορά και έναν καιρό ήταν μια όμορφη, πολύ όμορφη πριγκίπισσα η οποία ζούσε σε ένα μαγευτικό υπέροχο κάστρο με τον μπαμπά τής, την μαμά της και τον μεγάλο της αδελφό. Μια μέρα η μαμά της έφυγε από το κάστρο γιατί ένιωθε ότι αυτή η ζωή δεν είναι για εκείνη και θέλει να απομακρυνθεί. Ο αδελφός της και ο μπαμπάς της ήταν εκεί για την μικρή πριγκίπισσα και την αγαπούσαν με όλη τους την καρδιά όπως και η μαμά της..." Είπε και μετά απλά με πήρε ο ύπνος. Αν το ήξερα ότι τότε θα ήταν η τελευταία φορά που θα την έβλεπα θα εμένα ξύπνια ποιο πολύ. Το πρωί όταν ξύπνησα δεν ήταν εκεί.
"Μπαμπά που πήγε η μαμά" είπα στον μπαμπά μου και γύρισα και τον κοίταξα. Εκείνος έπιασε την μία από τις δύο κοτσίδες μου και άρχισε να την πειράζει.
"Θέλω να πω κάτι και σε εσένα και στον αδελφό σου για την μαμά"
"Θες να μας πεις ότι έφυγε και δεν θα ξαναέρθει;" Ρώτησα και τα μικρά καφετί ματάκια μου ήταν έτοιμα να κλάψουν. Απλά ήθελα να σιγουρευτώ ότι δεν είναι αλήθεια αυτή η ιστορία με την πριγκίπισσα που μου είπε η μαμά εχθές το βράδυ πριν πέσω για ύπνο.
"Γλυκιά μου η μαμά σου αποφάσισε να φύγει από το σπίτι για να πάει να ζήσει μια περιπέτεια όπως οι ηρωες στα παραμύθια που σου λέει" συνέχισε ο μπαμπάς μου και βούρκωσα.
"Και έπρεπε να μας αφήσει για να ζήσει μια περιπέτεια μπορούσε να την ζήσει μαζί μας" είπε ο Φρεντ και ήρθε και αυτός στην αγκαλιά του μπαμπά.
"Μην ανησυχείτε είμαι εγώ εδώ για εσάς και θα είμαι για πάντα" είπε και μας έσφιξε στην αγκαλιά του.
------------ End of flashback-----------
"Συγνώμη δεν έπρεπε να το αναφέρω" είπε ο μπαμπάς μου και συνέχισε και τρέχει σαν τον τρελό για να ετοιμάσει τα πράγματα του.
