Έχουμε με τον μαλακά τον κύριο Ντάνκαν πρώτη ώρα. Είμαι πολύ σίγουρη ότι θα πιάσει κουβέντα για τον βανδαλισμό.
" Το Σάββατο τα ξημερώματα είχαμε κάτι παραβάτες στο σχολείο μας, κάποιοι από εσάς το ξέρουν αυτό"
Σάββατο ξημερώματα;
Επειδή αυτός κοιμάται από τις δέκα δεν σημαίνει ότι όλοι αυτό κάνουν.
"Τι εννοείτε παραβάτες κύριε;" Ρώτησε η Ρεμπέκα και καλά ανήξερη αλλά σίγουρα είχε μάθει από τα τσιράκια της τα πάντα για τον βανδαλισμό.
"Κάποια παιδιά από αυτήν την τάξη που τα ονόματα δεν θα πω γιατί δεν μου επιτρέπετε ήρθαν στο σχολείο ξημερώματα και έκαναν γκράφιτι, πέταξαν αυγά και κατέστρεψαν σχολική περιουσία" είπε και κοίταξε εμένα και την Λιβ που καθόμασταν στο δεύτερο θρανίο.
"Δεν ντρέπονται τέτοιοι άνθρωποι, από τους γονείς τα μαθαίνουμε όλα κύριε αν είναι φτωχοί και δεν δίνουν καλή αγωγή στα παιδιά τους αυτό φαίνεται"
Κακίαααααα.
Η μαλακό ξέρει πράγματα για εμάς και τα χρησιμοποιεί. Η Λιβ τα είχε πάρει παρά πολύ, μόνο που δεν έβγαζε καπνούς.
"Μπορεί ο μπαμπάς μου να έχει λιγότερα λεφτά από τον δικό σου αλλά εγώ κέρδισα την θέση μου σε αυτό το σχολείο σε αντίθεση με εσένα" είπε η Λιβ και όλη η τάξη ήταν σε φάση "ΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ"
Η Ρεμπέκα έδειχνε ότι προσβλήθηκε πάρα πολύ αλλά τα ήθελε και τα έπαθε.
"Ησυχία παρακαλωωωω" φώναξε ο Ντάνκαν και κοπάνησε έναν χάρακα στην έδρα. Αχ τα αυτακια μου.
" Δεν μπορείτε να μιλάτε έτσι σε κάποια ανώτερη σας κυρία Χέιλ" είπε ο Ντάνκαν στην Λιβ και εκείνη σηκώθηκε και έφυγε.
"Υποτίθεται ότι είστε εκπαιδευτικός και κάθεστε και λέτε τέτοια πράγματα στα παιδιά; Υποστηρίζετε μια ψωνισμενη επειδή μόνο και μόνο είναι πλούσια; Κανονικά έπρεπε να υποστηρίζετε το κορίτσι που κέρδισε την θέση του σε αυτό το σχολείο και όχι αυτήν που μπήκε με τα λεφτά μέσα και επειδή έχει λεφτά κερδίζει στα πάντα. Θα έπρεπε να ντρέπεστε" είπα, έφυγα και εγώ από την τάξη και πήγα να βρω την Λιβ.
Πήγα στην βιβλιοθήκη γιατί σίγουρα εκεί θα είναι η Λιβ. Μπήκα μέσα και την είδα να κάθεται στο γνωστό τραπέζι και να κλαίει. Πήγα γρήγορα προς το μέρος της και όταν με είδα σκούπισε τα μάγουλα της.
"Τι κάνεις εδώ;" Είπε μέσα στο κλάμα της και με κοίταξε. Εγώ την αγκάλιασα και της είπα "Δεν μπορούσα να σε αφήσω μόνη σου οπότε έβρισα λίγο τον Ντάνκαν και έφυγα"
