İŞSİZ

19.bölüm

Her şey için çok teşekkür ederimm! Çok beğendiler sesimi sınav süper geçti.İlk adım süper geçti. Yani çok çok çok mutluyum. Sizin destekleriniz sayesinde sevgili okurlarım. Buradan Hell-Girll ve mrv789 a teşekkür ederim. İki günde çok mutlu ettiniz beni. İyi ki varsınız hepinizi çoooook seviyorum ve bu bölümü ikisine ithaf ediyorum...
Ceylan'ın ağzından
Ne garipti. İki saniye içerisinde bir not yüzünden her şey berbat oluyordu. Korkuyla nota bakıyordum. Acaba Selim sinirinden dolayı kötü bir şey yapar mıydı?? Tabiki de yapardı. Hemen Selim'i aramaya başladım. Ahh açmıyordu. Herhalde meraktan ölmemi istiyordu. Gözyaşlarım daha hızlı akıyorlardı. O notta yazanlar o kadar saçma ve terbiyesizdi ki bu nasıl yüzsün biriydi.Derin bir nefes aldım ve notu tekrar okumaya başladım. "Selam güzelim umarım beni unutmamışsındır. Ama yaklaşık iki haftadır seni takip ediyorum. Ve bu akşam seni yemek yemeye evime davet ediyorum. Yanındaki gerizekalı şahısın bana attığı yumruğu unuttum ve umrumda değil. Umrumda olan tek şey sensin ve hep öyle olacaksın. Dün pamuk şeker dağıtırken müthiş görünüyordun. Akşam daha detaylı konuşuruz şimdilik görüşürüz... MERT" kağıtta bunlar yazıyordu ve adres ve telefonunu vermişti. Selim bir ara Mert'in ailesi ile ailesinin çok yakın dost olduğundan bahsetmişti. Ama bana olan tavırlarını görünce ondan nefret etmeye başladı ve notu okuyunca sinirden küplere bindi. Bu çocuk hastaydı veya deliydi. Bana takmıştı kafayı tek istediğim onu görmemekti ama Selim'i bulmak için yapmam gerekti. Selim evden çıkmamamı söylemişti daha doğrusu bağırmıştı. Ama olsun onu merak ediyordum ve telefonum çaldı. "Alo minnoşum!" dedi neşeye zeyno ağlamaktan sesim titriyordu.İyi bir oyuncuydum hemen sesimi düzelttim ve "Zeynom biz Selim ile dışarı çıkıyoruz şimdi dolmuşa yetişicez öptüm haydi !" diye bağırdım. Ve sonra ne saçma bir yalan olduğunu anladım. Montumu kaptığım gibi fırladım dışarı. Bir taksiye binip adresi söyledim. Yaklaşık yarım saat uzaklıktaydı. Bembeyaz kocaman bir villaydı. Korkak adımlar ile kapıyı çaldım. Bir hizmetli açtı ve bana gülümsedi bende hemen "Mert bey nerede ?" dedim kadın hafif bozuldu ve hemen "Bir arkadaşı ile yukarıda odasında buyrun." dedi ve koşarak yukarı çıktım. Önüme gelen odaya dalıyordum ikinci denememde Selim'in Mert'in boğazını sıktığını gördüm. Mert ise kendini savunmuyordu. Pis pis sırıtıyordu. İkiside beni fark etmemişti hemen "Selim!" diye bağırıp yanına gittim. Duymuyordu durmaksızın yumruklarını indiriyordu Mert'in suratına. Mert hemen kahkaha atmaya başladı ve bana "Ooo güzelim demek geldin yemeğe ama daha erken. Biraz bekle prenses." dedi tiksinircesine suratına baktım. Selim öfkeyle bağırdı "Ona sadece ben prenses derim lan!" diye bağırıp daha şiddetli vurmaya başladı. Bayılacaktı neredeyse ama engel olmuyordu sadece kahkaha atıyordu. "Selim yeter artık dur!" diye bağırdım. "Selim öldüreceksin dur dedim sana!"diye daha güçlü bağırdım o da " Gebersin!"dedi ve bağırdı. Sonra da "Bu iş burada bitmedi. Umarım akıllanmışsındır bir daha seni Ceylan'ın yakınında göreyim veya onunla konuştuğunu seni öldürürüm!" diye bağırdı ve ben bile korktum. Mert hala pis pis sırıtıyordu. Selim geldi ve kolumu öyle sert tuttu ki kangren falan oldum sandım. Beni çekiştirdi ve hemen evin dışına çıkardı. Çok hızlı yürüyordu ve canım yanıyordu. Kolum moraracaktı. Deniz kenarına gelmiştik ama kolumu hala çok acıtıyordu."Selim canımı acıtıyorsun bırak kolumu!" diye bağırdım kolumu hızlıca bıraktı. Gözünde ilk defa bana karşı öfke vardı sinirden kıpkırmızı olmuştu. Korkuyordum ve yere bakmaya başladım. Gözleri resmen ateş saçıyordu. "Ceylan ne dedim ben sana sakın çıkma evden demedim mi ben sana!" diye kükredi resmen. Gözyaşlarıma engel olamıyordum. "Hadi tamam dışarı çıktın birde o köpeğin evine geliyorsun!" diye bağırdı. Sonrada "Yüzüme bak!" dedi kükreyerek. Korkuyla yüzüne baktım "Bu kadar evine gitmeye meraklı olduğunu bilsem bırakırdım seni orada!" diye bağırdı ve her şeyin bittiğini o an anladım. Benim için her şey bitmişti. Tüm aşkım bu cümlesiyle yerini nefrete bırakmıştı sanki yüzüne tokat attım. Şaşırmıştı ama sert ifadesinden ödün vermedi. Onun kadar sinirlendim ve göğsüne yumruk atmaya başladım "Adi herif, öküz ,gerizekalı,salak,aptal seni merak ettiğimden geldim ben oraya! Ne kadar korktum biliyor musun sen?? Bir fikrin var mı ha! Beni o kadar yanlış tanımışsın ki sana inanamıyorum! Nasıl böyle düşünürsün yaa! " diye bağırdım o da kafasını olumsuz yönde salladı ve "Madem böyle olacak hep belki de biz olmamalıyız." dedi sakin bir sesle gözyaşlarım hızlanıyordu. "Belkide." dedim ve sonra hemen "Sen bu laflarında beni paramparça ettin zaten bundan sonra benim için Selim diye biri yok! " diye bağırdım ve hızla koşmaya başladım arkama bakmadan koşuyordum nefesim kesilene kadar koşuyordum. Issız bir yer buldum ve telefonumu denize attım. İçindeki tüm fotoğraflara ve anılara bu şekilde son veriyordum. Benim kalbimin ve beynimin içindeki anılar ,hatıralar nasıl son bulacaktı. Bu çektiğim acı nasıl son bulacak. Belki insan da bir telefona benziyordu. Kendini denize atsa boğulsa o da unutur her şeyi. Tüm acılarını ve anılarını. Gözlerimi sıkı sıkı kapattım ve kollarımı açtım tüm anılarım ve acılarımı silmem için tek çarem buydu...
Evett bölüm sonu umarım nefret etmişsinizdir asdasdasdas. Öncelikle şaka tabi beğenip beğenmemek size kalmış ama lütfen vote verip yorum yapın sizi çooook seviyorumm sefgilerrr...