İŞSİZ

1.Bölüm

Merhaba ben Ceylan. Siz ceylo diyin işte işsiz amaçsız saçma sapan çılgın şeyler yapmayı seven biriyim. 15 yaşındayım tek bir arkadaşım var o da Zeynep yani zeyno bana katlanabilen tek kişi o da benim gibi biraz deli ama kimse benim kadar deli olamaz. Kardeşim yok annem babam işten hep geç gelirler ve beni de pek umursamazlar işleri yüzünden küçüklüğümden beri benimle ilgilenmediler.Ama alıştım takmıyorum neysee derslere gelirsek ders çalışmayı sefmemm! Niye bir düşünün hani derler ya önce sağlık diye biz ders çalışırsak nolur sağlığımız bozulur hani önce sağlıktı yaaa işte böyle ben ders çalışmadığım için sağlıklıyım. Neysee şimdi zeynoyu çağırmadan bakkala gidip çikolata ve cips alacam anlayacağınız parti yapıcam ama tek kişilik dev kadro :::)))) Üstüme montumu alıp koştura koştura apartmanın merdivenlerinden indim ve 5 dakikalık bir karartı ov may goş inanamıyorum kasap Necmi ' ye çarpmışım elinde de bıçağı kaşlar çatık bana bakıyor içimi bir korku kapladı acaba bağırsam kaç kişi duyar amaaan diyip kasapla barış imzalamaya karar verdim "kasap amcam canısı bak şimdi sen çok güzel et kesiyorsun işini çok usta yapıyorsun takdir ediyorum senin eşin benzerin yok ben seni çok seviyorum zaten ııı yani öyle amcam haydi kendine iyi bak bayyy !" Diye bağırarak koşmaya başladım arkamdan bağırdı tabi amann umrumda değil sonra bakkala yürümeye başladım Kevser ninemin yanaklarını sulu sulu öptüm sonra zıplaya zıplaya yürüdüm ve ne göreyim bizim mahallenin çocukları futbol oynuyor bende küçüklüğümden beri hep o futbol oynayan çocukların arasına bir büyük girer sonra at bakalım topu fln der havalı havalı hareketler yapar tüm çocuklar hayran kalır aha işte bende hep öyle olmak istedim ve bir cesaret patlaması ile "Koçum şşt at bakalım topu ablayaa!" Çocuk şok oldu bende migros ehehe tamam kestim:-( ve sonra çocuk kararlılığımı görünce geri çekildi ve topa vurdu tabi ben o sırada ne kadar zor olabileceğini düşünüyorum biranda top kafama 90 derecelik açıyla vurdu ben tabi yere çakıldım çocuklar gülmeye başladılar .Bu nasıl bir mahalle yaa bir allahin kulu yardım etsin bari kız ölüyor şuan sokağın ortasında yatıyorum resmen iyi tamam madem yardım etmiyorlar hem benimde uykum var azcık kestirebilirdim ve huzurla gözlerimi kapattım. Ne kadar süre geçti bilmiyorum ama birden havaya kalktığımı hissettim bir baktım dünya dışı bir varlık beni kucağına almış aman tanrim didimm! Çocuk kafasını bana çevirdi ayy ne güzel yemyeşil gözleri var ama bir dakika ona baktığımı anladı yandım kesin yere indircek beni yere bırakmaması için bayılmış gibi yaptım çocuk kahkaha attı ayy ne şeker kahkaha attı somra beni dikkatlice yere indirdi yüzüm kızarmıştı resmen birazdan bordo rengi olabilirdim. En tatlı gülümsemem ile "ııı selam" dedim o da bana "Selam canım ben amcanım" diyip göz kırpıp gitti ağzım açık kaldı resmen offf çikolata almayı da unuttum bu çocuk ne yaa psikolojik sorunu fln mı var anlamadım gitti yolda yavaş yavaş hala olayın şokunu atlatamamış bir biçimde yürüyordum ki mahallemizin şekeri olan tombiş daha iki aylık bir köpek ama cinsinj bilmiyorum yanıma gelip üstüme atlamaya çalıştı yere eğilip onu seviyordum ki elimde bir şey gördüm ohaaa ohaa ohaa elimde aynen şu yazıyordu amcan: diyip telefonunu yazmış kusura bakmayın reklam yapamam nedense sırıtmaya başladım kafama gelen top sayesinde tüm bu olanlar işsiz bir insanı mutlu edebiliyor demek ki...