FERYAT
İçim burkulmuş göz yaşlarım toprağa dokununca,
Askerim annesin kokusuna doyasıya koklayamayınca.
Evladı yolunu gözlerken, insanlar parayla sıfatlandırıyorsa.
Batsın! dünya kalmasın insafsızlar ayakta.
Bayraklar asılsın gökyüzünün karanlığına,
Aydınlansın askerimin mutlu olduğunda.
Yer gök bulansın ay yıldıza,
O zaman dağlar gülümser feryadımıza.
Gerekirse canımı veririm onların yaşamına,
Çocukları öksüz kalmasın bu batmış dünya da.
Kim korur onları babasız kalınca,
Sen mutlu ol askerim ben gözetlerim etrafı da.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KALBİM SANA EMANET //🍁🥜 // DÖRT KITADAN ÇIKMAK İSTEDİKLERİM🍂
Poesíaİçim de kalan ukteler kalemim de kalan mürekkepler oldukça yazıyorum. Damla damla kuruttuğun gözyaşlarımı, şimdi ıslatmak için kova kova sevgi verip ıslatmaya çalışıyorsun ama gözlerim çöl gibi susuz kuru . Dolduramazsın, içinde sende kaybolursun am...
