Het gesprek

2 1 0
                                    

Pff t duurt wel lang voordat hij mij een appje stuurt.
Ik kan niet wachten tot we gaan praten!
"Plingg" "pling" ik schrik van het geluid van mijn telefoon.
Ik kijk op het scherm en zie:
Steff> heyy
Steff>hoe gaat het? Ken je me nog van in de Albert Hein?

Mijn hart maakt een salto en haastig typ ik wat terug

roos> haaii tuurlijk ken ik je nog x met mij gaat het super en met jou?

De zenuwen gieren door mijn lijf!
Hebben we net contact, komt mijn moeder binnen stormen!
Roos!! Roos!! Er is wat met oma aan de hand!!
Ik schrik en ben super bang.
Ik ren samen met mijn moeder de trap af naar beneden, ik pak mijn jas en spring in de auto.
Mijn vader zit al achter het stuur. we rijden snel naar het ziekenhuis.
Even later stap ik de kamer in van oma en begin te huilen.
Ze ligt aan allerlei slangetjes en draden met om haar mond een zuurstof kap.
De volgende dag word ik wakker van een paar geluiden.
Het is mijn telefoon. wel 5 berichten van steff!
Maar ik kan er niet echt blij om worden omdat het zo slecht gaat met oma
Steff>hallo?
Steff>waar ben je nou roos?
Steff>goeiemorgen!! Al wakker?
Steff>en waar ben je??
Steff> roos plz reageer ik maak me zorgen!

Moet ik het vertellen of niet? Straks is hij niet wie hij lijkt!
Nou ja wat kan het ook kwaad?

Roos> hey het spijt me mijn moeder kwam gister mijn kamer binnen met slecht nieuws.
steff> wat? Wat is er aan de hand!
Roos> het gaat slecht met me oma ze word waarschijnlijk niet meer beter😢
Steff> wow heftig! Zal ik anders langs komen??
Roos> dat is lief van je maar ik ga straks naar het ziekenhuis enzo snap je.
Steff> ohh oke als je me nodig hebt zeg het he!
Roos> lief van je x bye

In het ziekenhuis zie ik oma liggen op haar bed ze slaapt en ziet er bleekjes uit.
Ik pak haar hand en voel dat ze zacht erin knijpt.
Er loopt een traan over mijn wang.
De traan valt op oma's hand.
Ze doet rustig haar ogen open.
"Oma ik wil niet dat u dood gaat" zeg ik zacht.
Oma begon te huilen en ik ook.
"Ik hou het vol voor jou lieverd" zecht oma
Dat maakte me zo ontroerend.
Oma doet haar ogen dicht en de arts zecht dat ik maar beter kan gaan omdat ze rust nodig heeft.
Dus ik fiets naar huis met mijn telefoon in mijn handen.
Ik zit te denken of ik Steff zal bellen.
Hm oké ik bel hem gewoon.

-Met steff?!
>Hey stef met roos
-Hee gaat t goed?
>Ja gaat wel was net bij me oma en ik wou vragen of ik even naar je toe kon komen
-tuurlijk mop kom maar naar het bruggetje dan haal ik je daar wel op
>okee bedankt tot zo
-tot zo

Ik fiets naar de brug en hij staat daar.
Ik voel kriebels in mijn buik als hij glimlacht.
We groeten elkaar en hij geeft een knuffel.
"Zullen we ergens buiten of gaan we naar mijn huis?" Vraagt steff.
Ik stel voor om naar het park te gaan, en hij vindt dat oke.
Ik ben met de fiets en hij lopend.
Dus hij fietst en ik ga achterop.
Ik sla mijn armen om zijn middel en leun met mijn hoofd op zijn rug
Hij stopt bij de supermarkt en we halen 2 blikjes en een paar koekjes.
Als we bij de kassa zijn zegt hij; "ik betaal wel lieverd".
En we fietsen naar het park.
Er komt bijna iemand in het park dus dat is wel lekker rustig.
We zitten op een bankje en eten en drinken wat.
Ik kijk hem aan en zie dan zijn geweldig mooie ogen.
Ik voel zijn hand op mijn been en ik leg mijn hand op die van hem.
We praten nog een tijdje samen en ik voel echt vlinders in mijn buik!

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Feb 01, 2015 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

Roos voor roosWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu