•FEVT•

0.1

" Yeni insanlardan nefret ediyorum. Zaten dokuzuncu sınıflarla zor uğraşıyoruz. " Diyen Yasemin'e baktım. Etraftaki gerginlik önlerindeki teste odaklanmalarını zorlaştırıyordu. Spor salonunda, önlerimizde test kitaplarını çözüp tekrar siliyorduk. Çünkü kafamızı veremiyorduk. 

Daha doğrusu ben pek kafaya takmıyordum. " Siz bir şey yapmadığınız sürece onlarda bir şey yapmaz. " Yediveren lisesi, okullarının tadilata girmesiyle otuz kişinin gelmesiyle sarsılmıştı. Yeni insanların okulu birbirine katacağını sanıyorlardı. 

Bir yıl önce okulu sevgi ve şefkatle bütünleştirmek isterlerken beceremeyip, sevgi ve şefkat yerine sadece saygıyı eklemiştiler. Kendi içimizde birbirimizden haz almasak ta dış okullara karşı hep birbirimizin arkasında olmuştuk. 

Kendi içimizdeyse kargaşayı toplantılar yapıp kavga çıkmasını önleyecek kararlar alıyorduk. " Ay acaba huyları nasıldır ? " Dedi Nehir. Yasemin hışımla ona döndü. Yasemin asla ortam ortam eğlenen insanları sevmezdi. 

Hele de zeki değillerse. Geleceği onun için kendinden önce bile gelirdi. " Çay içecek sanki. " Nehir'de, Yasemin'i kıskanıyordu. Bunu benimle konuştuğundan biliyordum. 

" Kötü bir şey dedim sanki. " 

" Nehir sana verdiğim Felsefe notlarımı getirdin mi ? " Bazen kendi aldığımız notlar yetmiyordu. Birbirimizden notlar alıyorduk. Okul, Sınıflar, Sınıf başarı sayıları herkes içinde önemliydi. 

" Hayır. Eksiklerin var kızım. Almam hiçbir işe yaramadı. Bende eksiklerini tamamlıyorum. " Sizin gibi paranoyakça Hocanın nefes alışını bile not almadığım için aptal gibi gözüküyor olabilirim. Okul sıralamasında yüz otuzlarda olduğumdan beni kâle bile almıyorlardı. 

" Tamam. " 

" Bugünlerde fazla ders çalışmıyorsun. " Yasemin'e kısa bir bakış atarak omuzumu silktim. 

" Kitap okuyorum. " 

" Kitaplar seni başarıya ulaştırmaz. " 

Aptallardı. " Edebiyat dersiniz neden bu kadar kötü biliyor musunuz ? Hani Nehir'in altmış aldığı için kendine ceza verip bileklerine çizik atmasının - " Nehir gergince yerinde kıpırdandı. 

" Ben söyleyeyim. Ezbere gidiyorsunuz. Duygularınız değil, size anlatılan duyguları kağıda geçirdiğiniz için. " 

" Hepimiz sınırlarımızın üstünde çalışıyoruz. " Tek verecekleri cevapları buydu. Haklı olduğumu herkes biliyordu. Kendi düşünce yetilerini kapatmış tamamen ezbere gidiyorlardı. Onları umursamayıp etrafa bakınmaya başladım. 

Tam karşımda büyük ihtimalle bir hafta önce aldığı ama çözmekten üç aylık test çözen Çağ'a baktım. Ortamdaki kıyamet umurunda olmadığını fazlasıyla gösterdiği duruşuyla test çözüyordu. Birkaç dakika sonra kalemi testinin arasına koyup kapattı. 

Etrafına kısa bir göz gezdirirken bakışları beni buldu. Yeşil gözleriyle beni süzdü. Bu çocuk gerçekten manyak olmalıydı. Aklıma okul açılmadan önceki anımız geldi. İşte benden nefret etmesinin sebebi olan anı. 

Tiksinç bakışlarını sunup Ata'ya döndü. Çaprazımdaki Utku'ya döndüm. Arkadaşlarıyla gülüşürken bizim tarafa baktı. Beni gördüğünde tiksindiğim gülümsemesini attı. Her şeyin sorumlusu 

Utku Yadel 

Akraba kısmını silmek istesem ilk ondan başlayacağım hırsız kuzenim. Telefonuma bildirim sesi geldiğinde elime alıp baktım.