•FEVT•

0.5

Aynadaki görüntüme baktım. Bütün gece bir o yana, bir bu yana dönmüştüm. Sonuç olarak kan çanağına dönmüş gözlerimle etrafa cinnet geçirdiğimin izlenimini veriyordum. Saçlarını iki yandan balık sırtı ördüm. 

Aşağı indiğimde Masanın tek kişilik hazırlandığını gördüm demek ki annem ve babamın işleri çıkmıştı. Mutfağa koştuğumda çıkardığım sesten dolayı en sevdiğim bardağı yere düşüren Nil abla ve Defne teyzenin şaşkınlık nidaları yankılandı. " Kız ne yaptın beceriksiz ? " Dedi Defne teyze, Nil ablaya.

Hemen yanlarına koştum. Ayağıma camların batmaması için tedirgin şekilde olduğum yerde durmamı söylediler. Nil ablanın yanına gittiğimde mahcup bir şekilde bana baktı. " En sevdiğim bardaktı ama bu demek değil ki bu hafta iki kupa bardağının aileye girmesi. " 

Nil ablanın üzüntülü halleri gitmiş yerini rahatlama ve mutluluk almıştı. Yerdeki parçaları toparlamaya başladığında Defte teyzeye baktım. " Annemle, babam erken çıkmış. " 

" Sebebini söylemediler ama baya stresliydiler. " Aklıma dünkü annemin fısıldadığı şey geldi. Galiba hamileydi ? 

" Annem hamileymiş. " 

" Öyleymiş kuzum. Elimde bir kerata daha büyüyecek. " Dediğine güldüm. Anlattığına göre bebekken çok sakinmişim. Hatta annem yaramazlık yapmadığım için ağlamış bir ara, bu çocuk normal değil diye. 

" Abla olmaya hazır mıyım bilmiyorum. Tek bildiğim şey maaşlarınızdan kesilmesini sağlayacak olmam. " 

İkisi de şaşkınlıkla bana baktı. Bu tepkiyi beklemedikleri apaçık ortadaydı. " Ben size demedim mi Annemlerin olmadığı zaman masaya tek tabak konulmayacak diye ? " Dediklerimle rahatlamışlardı. 

" Kız delirdin yine ha. " Defne teyzeye gülerek dolabın kapağını açıp iki tabak çıkardım. Çekmecedeki çatalları ve çay bardaklarını da alarak içeri geçtim. Tabakları doldurarak işlerini bitirmelerini bekledim. 

Çok zaman geçmeden geldiler. Önümdekileri yemeye başladım. Çayımdan bir yudum alarak dolu ağzımla konuşmaya başladım. " Dün niye bizimle yemek yemediniz ? " Dediğimde Nil abla ağzındaki lokmayı bitirip konuşmaya başladı. 

" Annen sürpriz yapacağını söyledi. Bizde ailecek bu mutlu habere şahit olun diye rahatsız etmek istemedik. " Defne teyze oradan alayla mırıldandı. 

" Tabi aman ne sürpriz. Vira'nın yaratık görmüş gibi davranmasından gece boyu doktoru arayıp aramayacaklarını tartıştılar. " Aklıma dünkü olayların gelmesiyle gülümsemem silinmişti ama endişelenmesinler diye direk yalancı gülümsememi takındım. 

Sinirli sinirli Defne teyzeye baktım. " Nereden biliyorsun Defnoş ? Okulumdaki yaratıkların arasında savaş veriyorum ben. " İstediğim ifadeyi takınamamış olmalıyım ki gülmeye başladılar. 

                   ***************

Okulun bahçesine girmemle Yasemin, Nehir ikilisiyle karşılaştım. Yasemin tiksinerek bana bakıyordu. Nehir ise elindeki Tarih notlarım olmalıydı ki kendinden emin bir gülümsemeyle gelip yüzüme fırlattı. 

Yırtılmış notlar havada uçuşurken tüm okulun dikkati biz olmuştuk. Yerdeki notlar dudağımın kıvrıldığına neden olmuştu. Onları sildiğim için artık birer rakip ve düşmandık. Yerdeki kağıt parçalarını toplamak için eğileceğim sırada Yanımdaki karartıyla durdum. 

Ayakkabılarından Çağ'ın benle uğraşacağını anladım. Aklıma Defne teyzeye söylediğim cümle geldi. Her ne kadar komik bir düşünceyle söylesem de gerçeklik payı çok yüksekti. Yerdeki kağıtları toplayıp bankın yanında duran çöpe attım.