The Story We Made Together

Chapter 5

One week na simula nung dumating si Anshein, halos hindi rin kami makapag usap ng personal ni Saito, dahil dito na din sa school namin nag-aaral si Anshein, ayoko namang makarating kay mom na sinuway ko nanaman siya at nakikipag kita parin ako kay Saito.
Halos sa text at call nalang kami nag kakausap ni Saito, and happy nanaman ako sa set up na iyon. Atleast hindi parin kami nawawalan ng connection dalawa.

I received message from Saito.

;May bantay kapa ba? Com. Room ako!

Nilingon ko naman si Anshein.

"Sa Restroom lang ako!" Sabi ko at hindi ko na hinintay ang sagot nya dumiretso na kaagad ako sa Computer Room. Last week ko pa siya huling nakita kaya, i dont know what to feel. Dahan dahan kong binuksan ang pinto ng Com. Room. Nang biglang may humawak sa braso ko at hinila papunta sa likod ng dalawang naglalakihang bookshelf.

"Ang tagal mo naman!" He said while hugging me so tight. I hugged him back with the same intensity of force. "This place too far from the canteen!" I said at ibinaon ang mukha ko sa dibdib niya. Amoy na amoy ko ang pinagsamang detergent at pabango na gamit niya. And it's addicting my god.

"You really like my perfume huh?" He asked tiningala ko siya at halos matunaw ako sa tingin niya. My knees are getting to weak, buti nalamang ay nakasandal ako sa pader kung hindi ay baka natumba na ako ngayon. He held my waist.

"I love you!" He said at hinalikan ang tungki ng aking ilong. Nakakaliyo ang mga tingin niya. "Mahal din kita!" I answered even though he's not asking me. 

Naupo kami sa sahig at sumandal sa pader. He held my hand as he put his fingers to the spaces between my fingers. He kissed my forehead,eyes,nose and chin.

Ireally really love this man.

Halos tatlumpong minuto na kami magkasama, nakaupo lang magka hawak ang kamay. Nag aasaran, nagtatawanan at nagbibiruan. Masaya na ako sa ganito, makasama ko lamang siya ay masayang masaya na ako.

"Nakakainis ka naman kasi noon e, nadapa na nga ako a putikan, tinawanan mo pa ako!" Nakangusong sabi ko at hinampas ang kamay niyang nakahawak sa kamay ko.

"Ang epic mo naman kasi, hindi mo talaga inaasahan yung bato sa daan!" Tatawa tawang sabi niya talaga. Nakakaasar to, sa lahat ba naman kasi ng maaalala niya ay yung part na, nadapa ako kasi hindi ko naman talaga nakita yung bato sa daan.

Narinig namin na nag ring yung bell, kaya tumayo na kaming dalawa. Hindi pa kami nakakalayo ay niyakap na nya ulet ako.

"Bukas, Sametime, here;" his voice said in huskily voice.
Napalunok ako dahil sa naging dating ng boses nya sa may tenga ko. Nilingon ko sya at tiningnan nya ako ng may nang aakit na mata.

"Why are you doing this to me?' i asked him habang pakiramdam ko ay naliliyo sa bawat haplos ng mata nya. "Minamahal lang kita avery!" Sagot nya at hinalikan ang noo ko.
Unti-Unting bumaba ang Halik nya sa tungki ng ilong ko, hanggang sa maabot nito ang gilid ng labi ko. Napahigit ako ng hininga. Tila humabol pa ang aking labi sa naging halik nya. He suddenly caressed my cheeks and kissed me passionately.
"I love you Avery!" I hugged him very tight. "I love you More!"

Bumalik na ako sa klase ko, sinusubukan Kong mag focus sa klase, lalo na at major subject pa naman ito. Naalala ko ang naging pag halik sakin ni Saito. Ugh shit  i want more.

Mabilis din namang natapos ang klase kaya dumiretso na kaagad ako sa gate ng school para mag abang sa driver namin. But instead of kuya jude, si Anshein ang nakita ko ng may sasakyang punarada sa harapan ko.

"Where's kuya jude?" I asked as i sat on the shot gun seat.
"From now on, sabay na tayong papasok at uuwi galing school!" Agad ko siyang nilingon. Seriously?  "Who told you that?" I asked him. Para namang sobra yon, sa house na nga sya nakatira tapos hatid sundo pa? Hindi ba pwedeng hintayin nalang namin na maikasal kami? Masyado naman yatang nagmamadali ang parents namin. At hindi ako natutuwa.

"I dont like this kind of set up!" Inis na sabi ko ng maupo ako sa kama ko at pabatong ibinaba ang shoulder bag ko.

Bigla namang tumunog ang cellphone ko. Agad kong sinagot yon at napangiti dahil narinig ko nanaman ang boses nya.
Pinamulahan pa ako ng pisngi dahil sa nangyari kanina.

"Hi!" Bati ko. "Nasa bahay kana?" He asked. Nahiga naman ako sa kama ko. Nakangiti ako habang nakatibgin sa ceiling. Shit, i feel complete.

"Oum  kadarating lang namin." Sagot ko.
"With Anshein?" He asked at natahimik ako. "Oo e," sabi ko i heard his sigh.

"Avery, Tayo nalang!" I suddenly froze sa sinabi nya. "Sai, you already know naman diba?" I said sadly. Bakit ganon? Gustong gusto kong umoo sa sinabi nya pero, hindi lumabas sa bibig ko. Pulos pagtanggi lang ang ginagawa ko. Ang hirap namam ng ganito.
"Na ikakasal kana sa iba? Avery, may Apat na taon pa naman diba? Baka naman pwedeng sa apat na taon na yon. Tayo muna?" Himig ko ang pagmamakaawa sa boses nya. My tears flows down sa pagkakabigkas nya ng mga salitang iyon.  "Gustong gusto ko Sai, pero hindi pwede ei! Saito, mahal na mahal kita pero, wala e!" Sambit ko. "Kahit apat na taon lang nakasama ka, kahit apat na taon lang na akin ka!" Sambit nya pa. Lalo akong naluha sa mga sinabi nya. "Mahal kita Saito,!" Sagot ko sa kanya. Natahimik sya. "SAITO!" pagtawag ko sa kanya. "Gusto kong angkinin ka, pero alam kong hawak kana ng iba!"

"Sayo ako Saito, sayong sayo!" Naiiyak na sabi ko. "Akin ka nga, pero wala tayong laya para mahalin ang isat isa!" Tanging hikbi ko nalang ang nasambit ko. Narinig ko ang pagbuntong hininga nya. "Avery, mahal na mahal kita. Wala sa pangako ko, pero gagawin ko!"