Chapter 7

33 1 0
                                    


"Hey love, wait me there ok?" Sigaw ko nasa may corridor si Saito, and we're planning to have a date sa tabi ng dagat habang pinapanood ang sunset. Hindi rin naman kasi kami pwedeng pumunta sa kung saan saan. Kase i know that kom hired someone to look and spy around me kapag umaalis ako ng bahay. But i dont care kung makikita nya ako with Saito. I will enjoy this 4 years and made memories with him.

Agad akong bumalik sa classroom ko para kunin ang libro na nakalimutan ko.

"Oh? Anshein, you're still here?" Nakita ko si Shein na hanggang ngayon ay nakapatong parin ang ulo sa mesa. He didn't move. So i walk forward and cupped his forehead. "Hey, ba't nandito kapa?" I asked, wala naman kasi siyang sakit e. His body heat is normal.

"Nothing, i just like the peacefulness." He said  i jusy shrugged and get my book. I walk out then looked at him once again. "Dont go home late, my parents are coming home tonight."

"Yeah, i know. Enjoy!" I nod even if he doesn't see it. Dumiretso na ako sa corridor. Agad naman akong dinamayan ni Saito sa mga dala ko. Hes too sweet. Habang naglalakad kami ay hinawakan nya ako kamay ko. I held his hand too. I looked at him, but hes not looking at me.   I smiled.
We we're perfect, but we're jut in a wrong time. Siguro kung nasa ibang pagkakataon kami ay maipaglalaban namin to. Kokonting panahon lang ang natitira.

We stare to sunset as the sun goes down.

"What if we just ended up, hurting and hating each other? What if we want more after a year? What-" he put his finger on my lips just to shut me up. "Dont worry about the what if's. If we can, we fight!" He said and kissed me. "I love you!" Saad nya pa at niyakap ako ng mahigpit. "Ngayong akin kana. Gagawa ako ng paraan para hindi ka nya maagaw pa!" He said ang kissed my forehead. "Mahal kita Saito." Saad ko at niyakap syang pabalik.

Maaga din kaming umuwi ni saito. Nagpalit agad ako ng damit dahil any min ay darating na ang parents ko. "Hey Anshein, you look formal huh?" Nang aasar na sabi ko he looked at me and smirked. "Formal na to? Hindi nga e!" Sabi nya at humila ng upuan para umupo. Nagugutom na ang Mongoloid na ito. "Ikaw nga dyan e, mukhang kawayan!" Sabi nya at maagap ko naman siyang sinapok. Leche na ito, nilait pa ako. "Ang kapal din naman ng mukha mo. Baka nakakalimutan mo, ang kawayang sinasabi mo ay mapapangasawa mo!" Inis na bwelta ko at nagsalin ng tubig sa baso. At kung hindi sya titino ay sa kanya ko ibubuhos ang tubig na ito.

"'yanga e, kawawa tuloy ako!" Binatukan ko naman siya ulet. "Aray! Nakakarami kana ah!" Inis na singhal nya. "At nakakainis kana!" Asik ko at bumalik sa Sala para manood ng tv.  Bigla namang tumunog ang cellphone ko. "Hello mom?"

"Hi sweetie, sorry but we cant go there. Maybe next week we try to go there. Busy lang kami ng dad mo. Urgent meeting sa london." Napatango naman ako. "Yeah sure mom! Take care!" Sabi and she ended the call. I put down my phone. "Si Tita?" Napalingon ako sa pinanggalingan ng boses. "Oo, they cant come!"

"Edi good. Diet ka!"
"Alam mo isa pa, sasapakin na kita!".
"Hindi pa ba sapat yung sapok kanina?"
"Hindi pa, bwiset kang Mongoloid ka!" Inis na sabi ko ay inerapan ko sya. Naupo naman sya sa tabi ko.

"I wonder kung anong nagustuhan sayo ni Saito. You're too masungit!" He said at nilingon ko ulet sya. Kunot na kunot ang noo ko. "Alam mo kaya wala kang girlfriend e, mapang asar ka!"

"Ey, i have a crush kaya!" Sabi nya.
"I have a crush kaya!" Panggagaya ko sa tono nya. "Ang arte mo. Para kang bakla!" Sabi ko at pinindot ang ilong nya

"Ouch, my nose. Hmm!" Pagbabaklabaklaan pa nya. Natawa tuloy ako. "Paano ulit yon?" I asked. "My god, move a bit its too masikip na!" Sabi nya pa at pag pilantik pa ng daliri. "Oh my gosh, confirm na ba to?" I asked at napatakip pa ng bibig habang nanlalaki ang mga mata. "Ala oyy, gagik, joke lang yon!" Saad nya at tatawa tawa din. "Pero muntanga ako don kanina ah!" Sabi nya pa. "Sinabi mo pa!" Sagot ko at tatawa tawa padin.

Silence filled the atmosphere. Then suddenly my phone beeped. A message from saito.

"Hey love? Dont skip your dinner. I will call you later. Im just doing my Homework!" I read it loud while smiling. "Do you read that, that loud? Mga pashneang to. Hustisya sa singol oh!" He said at tatawa tawa ako habang nagtatype ng sagot.

"Arte mo Shein, mag jowa ka din!" Sabi ko sa kanya.
"'Yoko, loyal ako kay kwashh!" He said.
"Shein, onti nalang talaga iisipin kong bakla ka kaya ayos Lang sayo na ikasal tayo!" I said at looked at him. "Hala, gagik. Lalaki po ako!" He said at pipilapilantik pa ang kamay. Leche na to. Napailing nalang ako.

"Who is your crush ba?" I asked him. Nakakacurious kasi. The fact na hindi kami close, wala din akong nababalitaan na flings and   naging girlfriends nya. I wonder kung sino yung girl na tinutukoy nya.

"Wala. May ibang gusto yon!" He said at tinawag ang isang katulong para humingi ng juice.

"Why dont you try na umamin sa kanya? Malay mo ikaw pala yung gusto!"

"No need, he told me who is that lucky guy. And i dont want to push myself, as long as she's happy I'll be happy!" He said while looking at the chandelier. I feel his softside na hindi ko nakikita noon.

I can still remembered how i felt about him. I really i hate since were a kid. I dont like everything about him. Without knowing his real personalities. Maybe i hate him because, i will marry him even if i dont love him.  But this time Everytime he talks, Everytime he says something, its means and it has a lot of meaning to say and told you.

"You know what?"

"Hindi pa!"

"Anong hindi pa?" Nagtatakang tanong ko.

"You asked me, if i know it and i answered I don't!" He said i rolled my eyes.

"I am not yet done kasi!"

"Ah hindi pa ba? Sige ano ba iyon?"

"Ala ewan ko sayo bahala ka dyan gutom na ako!"

"Bukas ang kusina, may pagkaing nakahanda. Walang aagaw dyan!" Lalo akong napairap at padabog na naglakad papasok sa dinning area.

Anong sabi ko kanina? Maybe i misinterpret myself  nakakainis pala talaga  bwiset pshh.

The Story We Made TogetherTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon