UN ||JJK|| [Completed]

Special part

Хэн нэгний хашхираан чимээгүй орчныг дүүргэв. Эцэс төгсгөлгүй хараал урсгаж, сүрдүүлнэ.

"Аахх.. Новш гэж.. Үүнийгээ зогсоо!"

"Сонсохгүй байна уу? Яг одоо зогсоо гэж байна хорхойнууд минь!!"

"Чөтгөр гэж хараал идсэн ө*өгчин!" Шүдээ сийгүүлэн энэхүү үгийг хэлээд гүнзгий амьсгаа авав.

___

Өвчтөн Жон Жонгүг

Онош: Сэтгэл гутрал /хүнд төвшин/
Эдгэрэлтийн явц : Үр дүнтэй
Хийгддэг эмчилгээ: Ховс, Сэтгэл зүйн зөвлөгөө...

___

Жонгүгийн талаас~

Үхэх нь

Дахиад л чиний үлдээсэн дурсамж намайг тарчлааж байна

Том эмнэлгийн хаа нэгтээ байна.

Гагцхүү хаана?

Би хэвийн байх гэж хичээж байна.

Цаг, минут бүр ганц хором ч байсан.

Хичээж байна.

_

Өнөөдөр 2020 оны 12дугаар сарын 8н.

Мягмар гариг.

Мөн сүүлчийн эмчилгээний минь өдөр.

Эмчилгээ дуусах үед Кан эмч "Ноён Жон! Хэлсэнчлэн сэтгэл зүйн хүч бол хамгийн чухал. Түүнийг битгий март. Өдөр бүр, мөч бүр өөртөө сануул. Тэгээд туслалцаа хэрэгтэй бол хэзээ ч хандаж болно шүү" гэв.

Сулхан толгой дохиод "Дахин хандах шаардлага гарахгүй байх гэж найдаж байна. Гэхдээ баярлалаа."

Эмчийгээ үдэж өгчихөөд нам гүм орчинд үргэлж бодолд орж ирдэг бодлуудаа ээлжлэн бодно.

Гэхдээ түүнтэй хамт бүтээлцсэн дурсамжинд би гэх өөдгүй амьтан сэтгэлээ тийм ч их зориулж чадаагүй юм шиг..

-

Түүний минь хөл үрэгдэж, холгосон байсан. Тэр үед болзоогоо нураачихлаа гэж бодохдоо шуудхан л гэрлүүгээ зүглэв. Замаараа эмийн сан орж шарханд хэрэглэх юм авсан болчихоод машинд суух түүнрүү шидсэн. Гэрийнхээ гадаа хүргэсэн болчихоод түүнд хандан "Яаралтай ажилтай болчихлоо. Ордоо." гэсэн.