My BesPar j.hs 'My' Series #1 || [Slow Update]

CHAPTER 15

Your POV

Matapos ang nangyari sa park kanina ay papunta na kami si sinasabing 'surprise' nya.

Sa sobrang bored ko sa biyahe ay nag tanong muna ako.

"Hope." Tawag ko sa kanya. "Hmm?" Pagtugon niya sakin. "Any clue sa pupuntahan natin?" Tanong ko sa kanya at narinig ko namang napatawa ito ng mahina, anong nakakatawa sa tanong ko? "Uhmm.... forest?" Nag-aalangan niyang sagot, napa kunot ako ng noo ko, anong gagawin namin dun? Camping? Eh wala naman kaming dala na pang camping ah ket yung tent lang wala...

Tumingin naman sakin si Hoseok at napa-kibit-balikat nalang siya. "What? Sabi mo clue eh." Sabi niya at nagpatuloy lang sa pag drive.

°•○•°○°•○•°○°•○•°

Ngayon ay papasok na kami sa forest at kinakabahan ako kung may anong masamang mangyayari katulad sa mga pinapanood ko, ok masyado lang akong oa para isipin ko yun, surprise nga eh....

May kung ano akong natanaw mula sa malayo kung tumingin naman ako kay Hoseok at mukha naman nakangiti siya dahil sa nakita niya.

Tumigil sa pag drive si Hoseok nang nasa tapat na kami ng sinasabi niyang surpresa sakin.

Nauna nang bumaba si Hoseok ng sasakyan at pinagbuksan niya ako ng pinto, pagbukas palang ng pinto at narinig ko agad ang tugtog ng violin. Sa gantong reaksyon ko alam kong pinagmamasdan niya ko kaya napatingin ako sa kanya. Nagtama ang mga mata namin, our both eyes are twinkling dahil sa nangyayari ngayon at kaharap namin ang isa't isa.

We both smile, Hoseok hold my hand at pumunta sa naka handang table at may pagkain na agad sa table.

Weyt pano kung hindi na mainit yung pagkain namin? May microwave ba dito?

Inilibot ko ang tingin ko kung may microwave o kahit ano pero wala, si kuyang nagv-violin yung table at kami ni hope lang nandito.........isama na natin si kuyang waiter/server wat eber hi iz.

"Ano hinahanap mo?" Naguguluhan niyang tanong, kaya naman napatingin ako sa kanya at nakataas pa ang kilay, atitod ka ghorl?

"Uhmm....microwave?" Nag-aalanganin kong sagot, kumunot naman ung noo niya. "Seryoso?" Di siya makapaniwala sa sagot ko at napa tawa siya ng bahagya. "Bat ka natawa?" Sasagutin na sana ni hope yung tanong ko kaso tumigil naman si kuyang nagv-violin at tumawa rin.

"Bat kayo tumatawa..." sabi ko at pinipigil ang tawa, bat ko kasi hinanap yung microwave, sinamapal ko naman ako sarili ko sa imagination.

Tatawa na sana din ako kaso hinila naman ako ni hope papunta sa table at pinaupo ako.

"Bro, umuwi na kayo sobrang gabi na, makukuha niyo yung pera bukas." Sbi niya sa dalawa ato tumango naman ito. "Luh, parang saglit lang siya mag play ng music tas paalisin mo lang." Reklamo ko.

"Ah pabayaan mo na sila, basta ang mahalaga nandito na tayo." Sabi niya at umupo. "Wala na tayong bgm." Naka nguso kong sabi, si hioe naman na cute-an sakin kaya ayun, he squish my cheeks til it riped de joke.

Nilabas naman niya yung phone niya at may plinay na kanta, guess what, yung bagong compose niya.....

I made a confused face at him at wala siyang pake, so ano? Dinala niya ako dito para lang iparinig sakin yung gawa niya? Kala ko ba dinner date to?

°•○•°○°•○•°○°•○•°

A/N: Taena kalma, maghintay ka muna, maka reklamo....