Your POV
Sasabog na ata ang puso ko sa tuwa nang makita ko siya. I felt like flying when i run towards him, i miss him so much.
He spread his arms and prepared himself for a big hug.
Tinapon ko naman ang sarili ko sa kanya,i heard him chuckle. I look at him, that look-so-cold-eyes and his gummy smile are beaming at me.
"Surprise i guess?" He said, we decided to break the hug.
I hit his chest lightly. "Kayo ah, mahilig kayo sa surprises." I slightly pouted, he ruffles my hair.
A gave him at glare. "Di na ako bata para gawin yan sakin noh." I playfully slapped his hand. "But you act like one kanina pa." Jimin butt in, i turned my head to him at sinamaan ko rin ng tingin.
"Bakit totoo naman ah?"
"Shut up."
"Ooh, shatap daw payag ka, ginaganon ka lang ng gerlpren mo."
"Yoongi hyung umayos ka nga, di bagay."
"Sige lods anong gusto mo, ganto ba bosx?" Then he posed tulad ng mga taga kanto.
"I thought you grown up." Kunot noong sabi ni Jimin.
"How bout you? Did you?" Bawi naman ni Yoongi.
"I thought you two grown up?" Sabi ko sa kanila. This two always bickering since college.
"Wow nagsalita." Pang-aasar sakin ni Jimin, hinampas ko naman siya. "Bwisit ka, kanino ka ba talaga kampi?" Tanong ko, he just shrugged.
I sighed.
For a meantime nawala ang kaba na nararamdaman ko sa pag benta mamaya ng building.
I felt someone tapped my shoulder. "Ok ka lang? You looked like nervous." Yoongi stated, his eyes tell that he's concerned.
I pursed my lips. "Naurong kasi yung meeting sa buyer, mamaya." He looked confused but thankfully Jimin explained to him.
"Sus! Ikaw pa, kilala kita Y/N. Kabado ka lang, mamaya magagawa mo yan nang maayos." Yoongi cheers me, gumaan ang pakiramdam ko sa sinabi niya.
Sa isang banda naman, ayun Jimin's sulking. Selos na yan?
Siniko ko naman siya. "Selos ka?" I asked to him in tiny and soft voice, alam kong tinitingnan kami ni Yoongi na nandidiring ekspresyon.
Yaan niyo na yan walang lablayp eh.
Jimin scoffs. "Ako? Magseselos? Sa simpleng pag cheer sayo ni hyung?" He asked us, kunot noo kaming nakatingin sa kanya at hinihintay ang sagot niya.
"Oo." Sagot niya.
"La ka pala eh." Pang aasar ni Yoongi.
At nagpatuloy ang bangayan ng dalawa. Parang hindi na-miss ang isa't-isa.
Di ko na talaga kinaya ang kaingayan nila, lalo na't tumitingin na ang mga tao samin.
Pumagitna na ako sa kanila. "Mga pandak, magsitigil kayo." Awat ko sa kanila.
"Nagsalita ang matangkad"
"Bold of you assumed that you're taller than me, naka high heels ka nga lang eh."
Binatukan ko naman sila. "Umayos nga kayo, parang walang trabaho ah." Pagsesermon ko, kung mag bangayan tong dalawang to kala mo high school students parin eh.
"Sige po madam." Pagbibirong sabi ni Jimin, siniko ko naman siya. "Joke lang, eto naman oh." Bawi niya agad, he back hug me give a quick kiss on my cheek.
BINABASA MO ANG
My BesPar j.hs 'My' Series #1 || [Slow Update]
Fanfic"Wala na ba akong pag-asa sayo?" Tanong ko, binitawan ko naman ang mga kamay niya. "Can we be just friends?" Tanong niya sakin pabalik, then she shows her pinky to make a promise. "Fine." Naasar kong sabi at nag-promise kami sa isa't isa. "Pano ako...