CHAPTER 21

10 0 0
                                    

Y/N's POV

Nandito kami ngayon sa tapat ng resto na pag meetingan namin mamaya, kasalukuyan kaming nasa loob ng van hindi lang dahil sa katamaran kundi dahil na rin sa nagtatampo kong sekretarya na ang pangalan ay Alexandra.

"Alexandra umayos ka nga!" Sigaw ni Eunbi, kanina pa kasi tong naka yakap sakin.

Sinamaan naman ng tingin ni Lex si Eun. "5 minutes pa nga!" Sagot nito. "Tanginang 5 minutes yan mag-iisang oras na nakalipas?!" Reklamo ni Eun.

Ako na yung kumalas sa yakap niya nang marinig kong mag-iisang oras na kaming ganto. "Lex ayos na magsisimula na yung meeting, ayaw mo naman mawalan ng trabaho diba?" Tanong ko sa kanya at tumingin sa relo.

Shit 10 mins nalang late na kami sa meeting.

Ako na nagkusang lumabas ng van at nagmadaling lumabas. Sumunod naman yung dalawa kaso nadapa si Lex.

"Oh yan tatanga tanga ka kasi." Natatawang sabi ni Eun.

"Ikaw tong nanunulak!" Galit na sigaw ni Lex.

Oh my god, di talaga sila titigil.

Lumingon naman ako at tinutulungan ni Eunbi ipagpag ang mga dumi sa damit ni Alexa habang tumatawa.

Bumalik naman ako sa kanila. "Kayo talaga, di kayo titigil hanggang mamatay ha?" Tanong ko, "May sugat ka ba? Pwede ka namang maiwan dito." Dagdag ko, umiling naman si Alexa.

Tumango naman ako bilang senyales na pumunta na kami sa meeting.

1 minute before the meeting ay nakarating kami, pagbukas namin ng pinto ay bumungad ang mga head ng Kim Corporation, which my dad and titos, nandito na rin si kuya Jin.

"You guys are just in time!" Tito Frank (Franklin), Namjoon's father exclaimed, and welcome us with a huge smile in his face. "Wala pa naman ang mga buyers so you guys are not late kung nagkataon." Tito Teve (Steven) Taehyung's father added, at napahinga naman ako ng maluwag.

Kaming tatlo lang ang babae dito sa loob, ang mga secretaries kasi nila nasa labas tamang chismisan lang, itong dalawang to masyadong takot para umalis sa tabi ko ewan ko sa kanila.

Minutes later someone knocked at lahat ng attention namin lahat at nabaling sa pinto.

The guard peaked his head. "Nandito na po ang mga Jungs." He announced, i held Eunbi's hand tightly and looked at my secretaries, signaling them to go to their table.

"Let them in." Chairman Kim or Kim Gabriel, our dad stated.

My heart keeps beating sa fast, feeling ko lalabas na sa katawan ko ang puso ko.

Isa-isa nang pumasok ang mga heads ng Jungs, and this certain person caught my eyes, a white haired man wearing a hat in his head.

When he removed his hat my mouth opened a little gap, it's hoseok...

His eyes are scanning the room to meet the Kims, he greeted us one by one and then last person he was about to greet was me.

He offered his hands to have a handshake with me. "Nice to meet you." He said, inabot ko naman ang kamay niya at nagtama ang tingin naman.

His eyes are very cold as ever, i can tell that he is using contact lenses dahil color blue ang mata niya.

"You're?" He asked for my name, wait he's asking for my name? Why he is asking like we didn't know each other before.

"Y/N, Kim Y/N the only daughter of Chairman Kim Gabriel." I stated, he only nods.

"Hyojin." He said.

Huh?

My BesPar j.hs 'My' Series #1 || [Slow Update]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon