Knot with you

second knot

"So dito nalang Troy and Meg.. kayo ng bahala huh"

"Ingat ka.. tumawag ka agad pag dating mo doon,ako ng bahala sakanila couz" i hug Meg and kiss her..

"Sweetheart.. go back here.. if not ill follow you there" i chuckled..

"Yes.. sweetheart .. take care of Eris .. love you both" tumalikod na ko sakanila.. hanggang ngayon masama pa din ang loob ni Troy dahil sa desisyon at plano ko..

Pero andito na to.. wala ng atrasan ito.. tumuloy na ko sa loob ng airport wearing my fierce and dauntless self.. ito ang binuo ko sa loob ng pitong taon na pag tatago sa mga taong sumira sa pagkatao.. hinanda ko ang sarili ko para sa panahong ito

After some hours of waiting nakasakay na rin ako ng eroplano.. this is it..

8 hours ang naging byahe ko and finally nakarating din ako sa Pinas.. and i could say Philippines didn't change

.

Ramdam ko agad ang sikat ng araw sa aking balat, mukang hindi appropriate ang suot ko sa panahon ngayon .. im wearing a red fitted above the knee dress and a red pumps.. its already 11am in the morning at gutom na ako and i have to go in Nasugbo since doon pa ang wedding nila Alli mamayang 5pm buti nalang hapon pa i still have time to fix myself

"Taxi ma'am?" Tanong ng isang babaeng may hawak ng mga ticket para sa taxi

"Ahm Makati residence please" tumango lang yung babae at sinulat yung number ng taxi

Nakadungaw ako sa bintana at pinagmamasdan ang mga daanan.. hindi parin nawawala ang trapiko sa Pilipinas pero marami din ang nagbago . Kaylangan ko pang pumunta sa dati kong condo para makuha ang kotse ko.. mahirap mag commute nuh!

I pick my phone and dial's Meg number

"Hello?"

"Meg its me..ahh i already arrived here papunta ko sa pab ko ngayon para makuha yung car ko .." mahaba kong litanya

"Do you think your car still working?duh it's been seven years" napanguso ako sa sinabi niya .oo nga nuh .tsk

"God..oo nga.. pag di gumana ill bought new nalang.. i need car.. 1 week ako dito..anyway i hung up .. i'm already here"

I end our convo at nag bayad na sa taxi driver.. tiningala ko ang taas ng condominium na tinuluyan ko noon.. marami ng nadagdag na unit at nag mukha itong class

"Goodmorning ma'am.." bati ng receptionist pag pasok ko dito.. i just smile and nodded

Dumiretcho na ko sa 17th floor kung saan andun ang pab ko.. finally after 7 damn years mapapasok ko ulit ang unit ko.

kinuha ko na ang magnetic card ko at tinap ito .. tadah.. bumukas siya.. nabili ko tong pab na to noong kinasal kami ni Tristan actually they own this condominium , i just brought it dahil nadin sa sitwasyon namin noon.. agad akong binalot ng lungkot ng pumasok ako sa loob.. memories flash backs on my mind.. lahat ng sakit , lahat ng paghihirap at lahat ng pagtitiis na pinagdaanan ko..

Nilibot ko ang paningin ko.. Why i cant see even a single dust on the cabinets? 7 years hindi man lang dumumi?

Napatingin ako sa cabinet na puno ng picture frame.. our pictures , me and Tristan's wedding photos na naka display.. i don't remember na inayos ko ito as far as i know lahat ng frame na ito ay tinaob ko bago ako umalis..

I felt so weird.. the curtains that are pure white before is now a blue curtain with white laces on its top..

I went upstairs and open my room.. how come that my first wedding gown sketch is now display on the wall?