Chapter 2
Lisa's P.O.V
Nakadungaw ako sa Lanai ng aking silid napakataas ng ang aking silid kita ko ang konting liwanag ng syudad. Gusto ko mamuhay gaya nila gusto ko makaranas ng taong tatanggap sa akin ,maliban kay Ama na kapwa ko tao gusto ko kahit isa lang na tao.
Sana normal na lang akong tao gaya ng mga taong nakatira sa syudad na yon. Napakalakas ng pandinig ko tao man ako o lobo kapag may papalapit o paparating agad kong naririnig kahit ang mga malayong tinig gaya na lamang ng kaibigan kong paparating na dito ngayon.
"Malapit na ang oras Lisa!" - she said *at si Jisoo ang aking bestfriend*
Lisa: *nakaharap pa rin sa syudad* Alam ko!
Jisoo: handa ka na ba ulit!?
Lisa: palagi naman eh! Gabi gabi ba naman! *cold and sad tone*
Jisoo: pero alam ko napapagod ka na rin!
Lisa: oo syempre, kung bakit kasi ako pa ang napili na maging ganito! Chu? Masama ba akong tao para ma-deserved ko ang ganitong sumpa or buhay?
Jisoo: wala kang kasalanan Lis, mabuti kang tao!
Lisa: pero mabangis ako kapag wolf ako!
Jisoo: haha oo, pero cold ka din naman eh kahit tao ka!
Lisa: what??? Kaw Chu ah wala kang Chicken!
Jisoo: charot lang ito naman! Mabangis din akong agila di ba kasi manok tinitira kong kainin haha!
Lisa: Pero mas iba ako!! *cold tone crossarms rolled eyes*
Jisoo: lika na wolfy!
Lisa: *death glare*
Nakababa na kami at nagpunta sa baba ,sa field ng Mansion para sumakay sa sasakyan ihahatid akong muli sa La Enchante Del Forest 30mns. Bago ka makarating doon. Papunta na ako ngayon dun sa Jungle para kapag nag-anyo na akong lobo muli dun na ako agad makatakbo. Ngunit andyan si Jisoo para gabayan at bantayan ako kasi kapag wolf na ako nawawala na ako sa katinuan wild na ako.
FF
Nagpunta ako sa napakataas na burol at growl ilang minuto akong ganon sa may hill.
~On the other Hand~
"Umungol na naman ang lobo!"
"Hala gabi gabi yun simula noon ganon na yun!"
"Sa may La Enchante yun!"
"Nakakatakot talaga pag gabi doon!"
"Pinagbabawal na kasing pumunta doon simula sa mga kwento kwento daw noon!"
Isa lamang yan sa mga naririnig ko sa mga matatanda dito sa lugar namen.
Rosè: alam nyo totoo pala ano? Marami pa lang nakakaalam sa kwento! *kumakain ng bbq*
Nancy: Pero *sumubo ng bbq* alam nyo may nalaman ako may Mansion dun na pwede tayo mag-apply ng work bilang katulong marami silang trabahador dun ang laking ng kasi bahay nila! Andaming butlers at maids ang babait pa mga tao dun ang laki pa magpasahod! Kaso masungit daw yung anak eh!
Rosè: alam mo ang chismosa mo Nancy!
Jennie: hahahahaha!! *sabay inum ng softdrinks*
Nancy: Gusto nyo ba magtrabaho dun pag sakaling mag-ooffer sila?
Rosè: kung mabait na gaya sabe mo oo ako! Pero hindi bilang personal maid nung anak dun! Ayuko!
Jennie: ako ,ewan ko lang siguro pagtyagaan ko!
Nancy: ako ayuko rin! Hahahaha! Pero ito pa ha guys na tinatanong ng mga tao na nakatira sa mansion hindi ba daw sila takot sa gubat lalo na kapag gabi dahil sa lobo pero sabe naman nila wag mo lang sirain o saktan o gambalain ang gubat hindi sila mananakit!
Jennie: Ano ba pangalan ng mga nakatira doon?
Nancy: ang alam ko Manguban ata ay hindi Manoban pala!
ChaeNnie: Ow! Manoban!
Third Person's P.O.V
Nagtakbo takbo na ang lobo muling nilibot ang buong lawak ng gubat napakabangis ,naglalakihang pangil sa isang kagat pa lang ay durog ang mga buto mo, napakatulis at haba nito sa sobrang haba lumalagpas ito kapag ikaw ay nakagat tagos sa balat.
Ngunit nagkikinangang mga mata nagtutulisang kuko ang makikita ngunit napakaamong mukha kapag tao mabangis naman at nakakatakot kapag lobo ang babae.
Ang mga balahibo kumikintab-kintab dahil sa kulay ginto ito at ang halong balahibong kulay puti na sa sobrang puti ay kahit sa madilim kitang kita mo sya.
Gabi-gabi syang takbo ,ungol at kung ano ano pang kabangisan ang kanyang ginagawa napakalakas nya na kahit kapwa nya lobo ay takot sa kanya hindi normal ang laki nya bilang isang lobo. Halos kasing laki/tangkad ito ng limampot-pitong talampakang tao kaya sino ba naman ang hindi matatakot iilang tao pa lang ang nakakakita sa kanya lalo sa mga naliligaw na tao sa La Enchante del Forest.
Jennie's P.O.V
Umaga na naman, maaga kaming nagigising dahil sa mga trabaho namen sa palengke matapos ko maglinis sa bahay at magluto ng almusal ng dalawa kong kapatid na sina Jungkook at Jeongyeon mga bata pa sila kaya kami ni Mama ang bumubuhay sa kanila.
Namatay kasi si Papa dahil sa pagiging lasenggero nya ayun nabundol pero wala naman kaming magagawa eh kasalanan naman nya kaya heto di muna ako nag-aral ng college kasi wala naman kaming pera kaya kahit mga kapatid ko na lang ang mag aaral kaya heto ako raketera ng taon.
Andito na kaming tatlo sa binabantayan nameng pwesto tumutulong sa pagtitinda. Heto ang pinili nameng trabaho kasi gusto namen arawan at binibigay agad ang sahod namen kasi kapag sa mga mall or ano pa man mahihirapan kami need kasi namen araw araw may kita kasi kapag wala wala kaming makakain si Mama naman naglalabandera.
Ayaw sana ako pagtrabahuin ni Mama pero wala syang kasama ayuko mahirapan si Mama. Mabait si Mama mahal na mahal nya kami kahit mahirap lang kami andyan lang sya para mabigay mga kailangan namen pero gusto ko sya tulungan kaya ko naman eh madiskarte naman ako sa buhay.
Rosè: Jennie?? *may ngiti sa mata*.
Jennie: bakit?
Rosè: Nakakain kasi ako ng maraming pagkain!
Jennie: bwisit akala ko pa naman kung ano na!
Nancy: hahahaha!!!
