Bloody Pleasure

Kabanata 71

RIAN

A LITTLE VOICE of air yielded to the curtains to dance and whispered into my ears to rule me for what it mumbled. Where a gentle touch of wind kisses my skin, it weaves words that build my hunch into a belief that slowly turns my heart into pieces.

I shiver to chills that sink into my body, running to every vein I had, freezes my soul and stiffens my heart, painfully scratches up to my eyes, and heats up the pain, and it perfectly cooks my tears that slowly roll down to my cheeks.

I sighed deeply and shut my eyes, ruthlessly brushed my cheeks, and nibbled my bottom lips. I forced a smile full of bitterness and shook my head in disbelief.

"N-no, s-she can't." mapait akong napangiti sa sarili kong na isip.

That after my argument with Hunter, alam ko na... nararamdaman ko ng may mali.

But I'm still hoping that everything is not a lie. She can't lie to me, she can't, right?

Kasi kung oo, bakit hinayaan niya pa akong maging masaya kung sa huli, masasaktan din ako.

Bakit hindi man lang niya ako pinigilan na mahalin si Drake kung sa huli alam niyang pwede kaming masaktan, ako... kahit ako na lang.

And I cried so bad that even I fought back with my own tears, they are free souls that keep on rolling on my cheeks.

Marahas kong pinahid ang mga luha sa pisngi. Ako na lang ang mag isa rito sa kwarto at umalis si Hunter para puntahan sila Drake.

At sigurado akong sa mga oras na 'to na nandun na siya para sabihin na si Alexander Blood-Stone ang pumatay sa anak ni Chancellor, na si Damon, at hindi si tito Lim.

That Hunter is badly mad at me, na sinsumbatan niya ko sa mukha na inubos namin ang oras niya sa mga walang kwentang bagay gayong ang lumalabas ay parang alam ko at nang may ari ng baril ang totoo, which is si mama... na kahit hindi ko inamin kay Hunter na kay mama ko nakuha ang baril ay malamang sa nakutuban niya iyon, na puno ng inis ang mga tingin niya sa akin.

But I can't still imagine how these things happen?

Mama is part of chameleons, na dapat ang loyalty niya ay na kay Damon at Chancellor, pero ang lumalabas ay pinagtatakpan niya ang totoo... na itinatago niya na si Alexander ang pumatay kay Damon, na kapatid ng tatay ni Drake...

Ibig bang sabihin nun, si mama talaga ang traydor at hindi si tito Lim? Na inililigaw lang ba kami ni mama? Pero why does she needs to ask us na hanapin ang singsing kung si Alexander ang kumuha nun?

My head aches as things getting unclear to me at ang mas gumugulo pa sa isip ko ay sa kung anong dahilan niya? Anong dahilan mo mama?

Dahil masakit isipin na maaaring kasabwat ka ng taong pumatay sa tito ni Drake, na sa oras na lumabas ang totoo, hindi ko alam kung magagawa ko pa bang humarap kay Drake.

Mas tumitindi ang sakit ng ulo ko pero hindi matawaran yung mahigpit na pag piga sa puso ko, na iniisip ko palang gusto ko ng umiyak at magwala sa sakit.

Inis akong mag papadyak at sumigaw sa bwisit. Napatingala rin ako para pigilan ang sariling luha.

Kailangan ko ng makaalis dito, kailangan kong maunahan si Hunter na malaman ang lahat.

Muli kong sinubukan na alisin ang pagkaka posas ko gamit ang isang paper clip. Ilang beses akong nabigo at halos ibato ko na 'to sa asar but I was so determined to get out of here and to do something.

Hindi ko kayang mag hintay sa pagbabalik ni Hunter and I'm pretty sure that he has another plan... for himself, alone.

"Arrrrgh!" banas kong sigaw ng pinilit gamitin ang isa ko pang kamay and finally!