Spor salonunun şifresini girip kapıyı açtın. Shield' da, daha tam bir yenilmez olmasan da olmak üzere eğitim görüyordun. Ve şimdiki dersin de Clint'leydi. İlk derslerde biraz anlaşamamış olsanız da gün geçtikçe iyiye gidiyordu. Onun şakalarına hâlâ alışamamış olsan da tolerans aralığın baya bir genişlemişti. Ve boş zamanlarda da onunla vakit geçirmeyi oldukça seviyordun.
Ok ve yayını aldıktan sonra hedef yerine geçtin. Clint'in orada beklediğini görünce geç kaldığın için açıklama yapma gereği hissetin.
" Yüzbaşı 'dan biraz fazla yumruk yemiş olabilirim, her yerim ağrıyor."
Hafifçe gülümseyerek kahkahasını bastırdı ve ciddileşti.
"Sorun yok. Ve bugün atış takımını getirmene gerek yoktu çünkü..." derin bir nefes alarak devam etti. " Ok ve yayını kendin yapacaksın. Tony bana gücünü maddelere benzeterek onları kopyalayabildiğini söyledi. Zor bir durumda yanında olmadığı zaman kendini koruman gerek."
Şaşırmış bir şekilde ona baktın. Evet,teoride normal bir ajan gibi dövüşmek gücünü kullanmana oranla daha az yoruyordu seni. Gücünü kullanayım desen bir iki saatten sonrasını yorgunluktan göremiyordun.
Her dersten veya görevden sonra bayılmak artık rutin haline gelmişti senin için. Ama bu konuyu enine boyuna düşündüğünüzde bir çözüm yolu bulmuştunuz. Eğer gücünle ortaya bir şey çıkarıp onu kullanırsan gücünü sürekli olarak kullanmadığın için görevlerde daha aktif olabiliyordun.
Ama Tony'le sadece çalışma aşamasındaydınız. Maddeleri atomlarına kadar inceleyip sonra onları gücünle taklit etmek hiç de kolay değildi. Şimdiden ok ve yay yapabilir miydin emin olamadın. Sana beklentiyle bakan Clint'e dönüp konuştun.
"Tony biraz erken davranmış sanki, sadece ufak tefek şeyler üzerinde deneme yaptım."
Biraz bekledin ve devam ettin.
"Ayrıca yayı yapmak biraz tehlikeli değil mi?"
Olabilecekleri düşününce biraz ürkmüştün. Yay kısmının çok gergin ve dengede olması gerekiyordu. İkinize de bir zarar gelmesini istemiyordun.
Clint rahat bir ifadeyle gülümsedi ve eliyle omzunu tuttu.
"Ok ve yayı iyi kullandığım gibi geometrisini ve mühendisliğini de biliyorum,merak etme. Aşama aşama benim dediklerime uyarsan bir sıkıntı çıkmaz. Ayırca senin yapabileceğini de biliyorum bu yüzden.."
"Hadi başlayalım."diye tamamladın cümlesini.
.........
Yaklaşık 4-5 saattir buradaydınız ve sen sadece ne kadar yorulduğunu, uyuyacak bir yer bulmayı düşünüyordun. Spor salonunun yumuşak zemini bile sana çok uygun geliyordu şu anda.
Clint senin daha devam edemeyeceğini anladığında antremana son verdi.
"Tamam, bugünlük bu kadar yeter."
Cümleyi duyduğun an olduğun yere oturup derin bir nefes aldın. Bu aldığın nefes sonunda esnemeye dönüşünce oturduğun yerden Clint'e baktın. O senin aksine hiç yorulmamış gibiydi ya da gerçekten çok da yorulmamıştı. Sadece sana anlatırken ara ara sinirlenmişti o kadar. O da senin odaklanamaman sonucu oluşan kazalar yüzündendi. Neyseki kimseye bir şey olmamıştı.
Sana yukarıdan bir bakış atıp elini uzattı.
"Seni bir yere götürmem gerek, çalışmamız daha bitmedi."
İsyan eder bir sesle konuştun.
"Şuradan şuraya bir adım atabileceğimi sanmıyorum, zorlamayalım bence."
Gülerek sana baktı.
"Çok kısa sürecek ve sonra dinlenmen için bol bol vaktin olacak."
Kısa oflamadan sonra uzattığı eli tutup ayağa kalktın. Beraber salondan çıkacakken birden seni durdurdu.
"Bak şöyle yapalım;sen iki dakika şuraya otur,ben de gideceğimiz yere bir bakayım."
Şaşırmış bir şekilde ona baktın.
"Nereye gideceğiz ki? Ayrıca gidip bakmanı gerektirecek şey ne? Bak Clint,eğer bir şaka yapacaksan-"
Clint seni susturup hemen köşedeki koltuğa oturmanı sağladı.
"Sadece iki dakika, hemen geliyorum."
O kapıdan çıkarken arkasından bakmayı kestin ve beklemeye başladın. Bir iki dakika geçmesine rağmen hâlâ gelmemişti. Oturduğun koltuğun rahatlığı ve üzerindeki yorgunlukla beraber gözlerin yavaşça kapanmasını engelleyemedin. Biraz dinlenmekten bir zarar gelmeyeceğini düşündün ve kendini uykunun kollarına bıraktın.
