Punk / [DreamNotFound]

>11✓

(İyi okumalarrr<3)

Babası kucağında baygın yatan oğlana ardından arkasında duran kendi çocuğuna baktı.

"Montumun cebinden kilidi alıp aç kapıyı."George hemen kafasıyla onayladı ve babasının montunun cebine eline soktu.Kilidi aldığında hızla kapının önüne geçip kapı deliğine kilidi sokup çevirdi.Kapı açıldığında babası ayakkabılarını çıkarıp içeri girdi.

George kendi ayakkabılarını çıkarıp eline aldı.Yerde duran babasının ayakkabılarını da aldığında kapıyı kapatıp o da içeri girmişti.Ayakkabılığa hızla ayakkabıları fırlatıp kendi odasına ilerledi.Babası çoktan çocuğu yatağa yatırmıştı.

Babası Clay'in pantolonunun düğmelerini çözüp yaraya kadar indirdi.Gördüğü kadarıyla kan hala tam durmamıştı.

"Eğer küçük bir yara olsaydı.Çoktan yaranın kapanması lazımdı.Bu çocuğa ne oldu?"dedi George'a gözünün kenarı ile bakarak.

George,Clay'in yattığı yere gelip bacağının oraya oturdu."Bilmiyorum baba fakat yarayı gördüğümde çok büyük bir kesikti.Bana hiçbir şey söylemedi.Koştuğumuzda bir anda bacağı kanamaya başladı.Sormaya zamanım bile olmadı."Babası onaylar şekilde kafasını salladı ve sargı bezini yavaşça açtı.

Karşısına kocaman yara çıktığında gözlerini kısmıştı."Bu çocuğun bacağında kocaman bir bıçak yarası var ve acilen dikiş atılmalı yoksa ciddi zararlar alabilir."Babası hızlıca cebinden telefonu çıkardı.

"Hastaneye gidemediğine göre yanında kimliği yoktur.Buraya bir doktor çağıracağım dikişi yapması için."George endişeli bir şekilde babasına baktı.

"Peki bayıltılmayacak mı?Canı çok acır."Babası telefonu kulağında tutarken konuştu.

"Hastaneye gitsek bile bayıltmazlardı.Hayatının kurtulması daha önemli değil mi?"Ardından telefondan bir ses gelmişti.

"Merhaba Bayan Amber.Biliyorum izin gününüz fakat acil bir mesele vardı da.Oğlumun arkadaşı bacağından yaralanmış ve yanında kimliği yok.Beni biliyorsunuz küçük bir şey olsaydı kendim yapardım fakat dikiş atılması gereken bir yara olduğu içi-"babası aniden suratına kapatılan telefon ile güldü.

"Çok fazla konuştum galiba.Hep böyle yapar.Az sonra burada olur."Telefonu geri cebine koyup yatan çocuğun yanına geldi.Ve açtığı sargıyı hızlı ve sıkı bir şekilde geri sardı.

İşi bittiğinde mavi küçük kanepeye oturup çocuğunu incelemeye başladı."Bu çocuk ile nerede,ne zaman ve nasıl tanıştın?Böyle bir yarayı nasıl açmış olabilir?"George ellerini gerginlikle sıkmıştı.'Nasıl tanıştığımı söylersem kesinlikle kızar.Kim olduğunu öğrense zaten beni yaşatacağını düşünmüyorum.'

"Ben okula gittiğimde C- yani Jason'un büyük bir arkadaş grubu vardı ve benim yalnız gezdiğimi görünce yanına falan aldı işte baba!Napacaksın nasıl tanıştığımızı?!Aksiyon sever bir çocuk olduğu için bir şeylere bulaşmıştır belki..Ailesi olup olmadığını bile bilmiyorum ama.."Ellerini sıkmayı bırakmış ve yanında masumca yatan Clay'e baktı."Ona bir şey olduğunda çok endişelendim.."Babası dışarı büyükçe bir nefes vermiş ve öne doğru eğilmişti.

"Sen hep böylesin oğlum.Çok masumsun ve sana bir şey yapacaklar diye korkuyorum.Hem ben senin babanım arkadaşlarını sorgulama hakkına sahibim değil mi?"George ellerini tekrar önünde birleştirdi ve babasına bakmaya başladı.

"Biliyorum baba.Ve sana yalan söylediğimiz için üzgünüm.Cezalı olduğumu öğrendiğinde çıkarmak istedi büyük ihtimalle.Ve Dream olayında aşırı tepki verdiğim için üzgünüm.Bir gün bana yardım etmişti ve hapise atıldığını duyduğumda gerçekten şok geçirdim."George gözlerini yere indirdi.'Hayatım boyunca ilk kez bu kadar iyi yalan söyleyebiliyorum galiba.'