Punk / [DreamNotFound]

>20✓

(İyi okumalarr <3) (Ve bu video KDHSSKSBSJBSJSSH)

O günün akşamında babası eve elinde meyve poşetleri ile beraber gelmişti.Bir nevi olayların bitişi için kutlama idi.İlk iş kameraları çıkarmış ardından meyveleri tabağa koymuş ve oturma odasında beraber yemeye başlamışlardı.

"Clay sen çilek yeme."George'un ciddi cümlesi ile gülümsedi çocuk.

"Seni öperim geçer.Çilek seviyorum."George anında iki parmağı ile koluna vurmuştu.

"Hayır izin vermiyorum."Clay dudak büzüp onayladığında,George göz devirip meyve tabağına bakışlarını çevirip muzu eline aldı.Karşılarında oturup çilek yiyen adamın sesi gelmişti.

"Clay o gün hastanede de çilek yiyememiştin.Neden yiyemiyorsun hala anlatmadın alerjin falan mı var?"Adamın sorusu ile Clay bakışlarını ona çevirip kafasını olumsuz anlamda salladı.

"Hayır.Ben küçükken ailem fakirdi ve mantıken meyvede eve çok girmezdi.O zamanlarda çileği ilk kez görmüştüm ve annemden almasını istedim.Annem tabii ki alamamıştı.Deli fazla inatlamam sonucunda elinde ki son parayı çileğe vermek zorunda kalmıştı.Sonra eve geldiğimizde babam elimizde ki çileği gördü.Annemin planı ona göstermemekti eve geç geleceğini sanıyordu fakat işten erken çıkmıştı."Gözlerini kısıp ellerini birleştirdi.

"Annemin elindeki çileği gördüğünde ki ilk tepki sertçe bir tokat olmuştu."Derisini yolacakmışçasına parmaklarını bastırdı avuçlarına."O gün ikimizi de delilercesine dövmüştü.Bayılmıştım ve gece uyandığımda annem bana bakıyordu.O beni sakinleştirmek istediğinde öperdi minik dudaklarımdan.O zamanların sevdiğim tek şeyi bu.Tabii bu bende bir travma olarak kaldı.Çilek yediğimde psikolojik olarak kendimi güçsüz hissediyorum.En son aylar önce George ile ilk karşılaşmamda yemiştim."Ardından kapandığını farketmediği gözlerini yavaşça açtı.Adam oldukça sakin bakarken,George oldukça endişeli duruyordu.

"Ben böyle şeyler yaşadığını bilmiyordum Clay..Keşke yanında olabilseydim hep."Çocuğun ağlamak istercesine dolan gözlerine baktı.Sesli bir şekilde gülmüştü.

"Bebeğim bunun için ağlamana gerek yok.Sadece eski zamanlarda kalmış kötü anılar.Şimdi yanımda olman yetiyor."Ellerini çocuğun saçlarına geçirip yavaşça karıştırdı.Bakışları adama çevrildi ve ellerini tekrar bacaklarına kaydırdı.Adam bakışlar ile konuşmaya başladı.

"Clay senin hakkında bir şeyler öğrenmiş olsam bile gerçek kim sensin hala merak etmiyor değilim.Beraber uzunca bir zaman geçirdik.Yani en azından benim için uzundu.Neler yaşadığını anlatıp içini atmak ister misin?"Adamın cümleleri ile samimi bir gülümseme vermişti.Bu adamı gerçekten çok seviyordu.

"Tabii olur.Sadece George'un değil seninde duymana mutlu olurum."George ve adam dikkatle bakışlarını çocuğa çevirip dinlemeye başladı,Clay ise derin bir nefesin ardından cümlelerine.

"O zaman küçüklüğümden başlamak istiyorum.Sokak aralarında yaşayan bir ailede büyüdüm.Paramız yoktu babam kısa süreli işlerde çalışır annem ise benimle ilgilenirdi.Babam sinir hastasıydı.Annem ve bana sayamayacağım kadar çok vurmuştur.Fakat o zamanlarda yanımda olan tek kişi kardeşim Dristaydı.Benden sadece 3 yaş küçüktü ve her zaman yanımda dururdu."Kardeşi hakkında konuşmaya başladığında sesi hafif kısılmıştı.

"Benden küçük olmasına rağmen daha olgundu ve nadir ağlardı.Ben 9 yaşıma geldiğimde annem babamın yaptığı şeylere dayanamayıp beni dışarı attı.Bu söylemesi kolay olsa bile annem olan o kadını da anlıyorum fakat hala içimde kalan bir nefret var.Drista kısa bir süre sonra benim yanıma gelmişti.Ve o sadece 6 yaşındaydı.Düşünebiliyor musunuz? Sadece 6 yaşında anne ve babasını değil abisini seçiyor.O zamanlar çok küçük olduğum için bir işte çalışamayan ben hırsızlık yapmaya başlamıştım.Çalışanlardan yediğim dayaklar bir yılın gününe eşittir.Ve 11 yaşına geldiğimde bir adam beni bulup çetenin içine soktu.O adamın kim olduğunu hala daha bilmiyorum."Son cümlesi ile kendisine alay edercesine kısa bir gülüş bıraktı.