Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Miłej lekturki~!
★★★★★★★★★★★★★
𝐉𝐮𝐧𝐢𝐜𝐡𝐢𝐫𝐨𝐮 𝐓𝐚𝐧𝐢𝐳𝐚𝐤𝐢
wiek Reader: 18 lat
Wychodziłaś właśnie ze swojej szkoły, w której spędzałaś większość swojego czasu. Byłaś studentką na pierwszym roku, choć w zasadzie sama nie wiedziałaś, co tam robiłaś. Za kierunek wybrałaś coś, co w jakimś stopniu do Ciebie przemawiało, czyli Psychologia. Z racji, że miałaś młodszą siostrę, która czasem sprawiała trochę problemów, chciałaś dowiedzieć się więcej na temat ludzkich uczuć. Niemniej jednak, zbliżało się półrocze, a Ty kompletnie niczego się nie dowiedziałaś.
Westchnęłaś cicho i zagarnęłaś kosmyk włosów za ucho. Przed wejściem na teren szkoły stał rudowłosy chłopak, który wyglądał, jak ktoś w Twoim wieku. Co chwilę podchodził do przechodniów i pokazywał im jakąś kartkę, jakby pytając o coś. Zaciekawiona, chciałaś spytać co robi, jednak Cię wyprzedził.
— Hej! Nie widziałaś może tej dziewczyny? — wskazał na plakat z zaginioną. — Nasz najlepszy detektyw jest chory i ciężko nam ją znaleźć...
Uśmiechnęłaś się przyjaźnie i przyjrzałaś się ilustracji. Kojarzyłaś ją, chyba nawet chodziła do Twojej szkoły, jednak placówka była tak duża, że nie zamieniłyście nigdy słowa.
— Wybacz, niestety. — powiedziałaś, a widząc jego załamaną twarz kontynuowałaś. — Wiem jedynie, że chyba chodzi do mojej szkoły, a przynajmniej tak to wyglądało. Często kręciła się z takim blondwłosym chłopakiem...
Zobaczyłaś w jego oku błysk, po czym zaczął grzebać w swojej torbie. Zamrugałaś kilka razy, czekając, aż tamten coś powie.
— Chodzi Ci o niego?! — spytał z przejęciem.
— Tak! To on! Skąd masz jego zdjęcie?
— Jest naszym głównym podejrzanym. — odpowiedział i schował kartki do teczki. — Wielkie dzięki! Teraz muszę tylko powiadomić pozostałych... A tak przy okazji, jak masz na imię?
Zaśmiałaś się cicho z jego reakcji i wystawiłaś do niego dłoń.
— [Imię] [Nazwisko].
— W takim razie [Imię], pamiętaj, że Junichirou Tanizaki ma u Ciebie dług! — powiedział. — Znajdziesz mnie tutaj, to niedaleko stąd. — podał Ci wizytówkę i pobiegł w przeciwnym kierunku.
