16 yaşına kadar gördüğü psikoljik şiddet sonucu hayata çoğu insan gibi küsmek yerine tutunan melodi Öz, 'İyi düşün, iyi olsun' dediği bir sabahta hiç de iyi olmayan olayalar yaşadı.
'Daha ne kadar kötü olabilir?' Diye düşünürken hayat size kocaman...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bu çocukda umursamamazlık vardır "
•| YANLIŞ SÖZLER
Nasılda inanırdık küçükken anlatılan masallara. Hep bir gün gerçek olacağınıdüşünüp hâyâl kurardık her çocuk gibi. Prens'in bizi görkemli şatosuna götüreceğini, kanatlı atların olduğu bir ülke bulacağımızı, saçlarımızın rapunzel gibi uzun olacağını... Ben de hep hayal kurardım, mesela ilk hayalim babamın bir gün beni sevip 'kızım' diye çağıracağını.
İlk kez hâyâl kuran küçük kız ilk kez hayal kırıklığına uğramışdı.
Kaç saat uyuduğumu bilmiyorken çalan alarm'a lannet ettim. Güneş ışığının gözüme nüfus etmesi ilk defa çekilmez geliyordu. Gözlerimdeki yanma hissi iyice sinirimi bozarken, sıcak yatağımıbırakmak? bugün küfür etmek için güzel bir gündü..
Banyoda temel ihtiyaçlarımı hallettigimde küçük gardrobumdan siyah dar paça ve gri bir sweet alıp hemen üzerime geçirdim. Dün aldığım duştan dolayı hâlâ nemli olan saçlarımı açık bırakarak kurumasına izin verdim. Üzerimdeki ölü toprağını atmak için kendi kendime şarkı mırıldanmaya başladım. Her defasında iyi issettirdiğini bildiğim için huy olmuştu artık şarkı mırıldanmak.
Komidinin üzerinde duran saat'e baktığımda gözlerim pörteldi adeta. "Son 10 dakika" diye söylendiğimde çoktan göz altlarımı kapatmıştım.
Telefonum ve çantamı aldığım gibi koşarak aşağı indim.
Kahvaltıda zaman kaybetmek istemediğim için aynı hızla kapıya çıktım. Elime aldığım spor ayakkabılarımı dolmuş durağına yürürken giymeye çalışmak gibi bir ptallık yaptığım için pişman olmuştum. Sonunda başardığımdan emin olduğum ayakkabılarıma bakıp hızımı biraz daha arttırıp dolmuş durağına ulaştım.
Tahmini 2-3 saat'lik bir uykuyla duran insan için güne hızlı başlamak cidden iğrenç birşeydi. Göz kapaklarımdaki yanma hissi canımı yakarken; nemli saçlarım sert esen rüzgar ile buz kütlesine dönmüştü sanki ( kapşonum kapalı olsa bile) .
Dakikalar sonra gelen dolmuşa istediği oyuncak alınmış çocuk gibi bakıyordum. Sanki şu anda büyüleyici birşey geliyormuş gibi(!). Kapılarını açar açmaz kendimi içine attığım dolmuş ile sıcak havanın yüzüme çarpması da aynı anda olmuştu. Bulduğum boş koltuğa oturduğumda biraz daha kendime gelip paramı uzattım.
Başımı geriye doğru yaslayıp zihnimin oyununa alet olmamak için derin derin nefes aldım. Aklımdaki binlerce düşünce ile boğuşmak için gücüm yoktu. Tek merak ettiğim dün önümde durup beni kurtaran kişi kimdi? Ayrıca doğru dürüst bir Teşşekür edememiştim. Sıkıntılı bir of çektiğimde titreyen telefonumu çantamdan çıkartıp arayan kişiye baktım.
