~4.Bölüm~

60 3 0
                                    

Tanımadığım kişiyle konuşmam dan tam 3 gün geçmişti hala köpeği almak ta çok ısrarcı ve yarın buraya yani Manisa ya geleceğini söyledi ben köpeği barnığa bırakmamamıştım hala bırakmaya da niyetim yok tu ona parkta buluşuruz demiştim.İçimden bir ses vermemem gerektiğini söylüyor ama bir yandan da o bulmuş ben bile alıştıysam o hiç bırakamamış olacaktır illaki ama yarın vereceğim diye düşünürken uykuya dalmıştım.

Evet bugün büyük gün köpeği vereceğim şimdi gidip saçlarımı topluyacağım tam kafamı eğdiğim sırada bir bildirim sesi geldi evet biliyorum bilinmeyen numaradan geldiğini düşüneceksiniz ama o değil büyük hayal kırıklığı mesaj Aycan dan gelmişti onu da çağırmıştım sonuçta tanımadığım bir kişi ve ben yalnız başıma gidemezdim.Aycan ın mesajını açtım ve şöyle yazmıştı:

-saat 14.00 da parkda buluşuyoruz değil mi şu bilinmez le demişti kahkaha atmıştım bilinmez hoşuma gitmişti.

-evet gidiyoruz bilinmeze afdsfads

-dalga geçme be neyse görüşrüz orda ben 15 dk erken gelicem abur cubur falan yerim.

-bide abim bana aç diyordu .Neyse görüşürüz dedim ve kapattım telefonu köpekle zaman geçirdim saat 13.30 a kadar sonra tatlı kıyafet giydirdim götürmeye hazırdı bence deyip odadan ayrıldım annemler den ufak bir toz bile yoktu işe gitmişlerdi abimse arkadaşı İlkay la buluşmuştu cana yakındı oda benim bir abim sayılırdı.

Evet parka gittiğimde karşımda Aycan vardı zıkkımlanıyordu her zaman ki gibi onu da alıp bilinmeze gidiyorduk .Karşımda siyah t-shirtlü siyah kot pantolonu olan biri vardı 19 yaşlarındaydı belliydi Aycan a sorarsak düştü zaten cidden salak attığı kolanın konserve kutusuna basıp düşmüştü bende bilinmezi inceliyordum Aycan düşünce bilinmezle birbirimize gülüyorduk evet gülüyorduk tanımıyordum ama gerçekten gülüşü çok güzeldi bütün kızların hayali sevgilisi olabilecek birisiydi.

-işte köpek dedim ve verecektim tam o sırada köpeği aldı köpek hala bana masum masum bakıyordu önüne koyuyordum minik tasma da almıştım ona siyah üzerine de siyah birşey giydirmiştim ama çok da yakışmıştı gözyaşı döküyordum resmen ya köpek için beni bu kadar değiştireceğini zannetmiyordum ama çok değişmiştim sizde değişebilirsiniz yeni bir hayvan sahiplenirseniz .Ve o zaman beni daha iyi anlarsınız .köpek sanki bana bakıp şarkı söylüyordu ya resmen 'beni vur beni onlara verme' diyordu .O sırada köpek tekrar dan bana gelmişti elime aldım ve köpeğe şöyle bir baktım sonra sımsıkı sarıldım o sırada bilinmez araya girdi

-ben çok özür dilerim dedi ve köpeği almadı bu kadar alıştığını bilseydim mesaj bile yazmazdım dedi.Sanırım mutlu olmuştum köpek bende kalacaktı kaldı aldım onu aldımmm işte benim di artık . Sonra bilinmeze dönüp

-başka kimse yok değil mi alacak dediğim sırada kahkaha attı

-yok yok merak etme senin artık dedi bende ani bir şekilde bilinmezin boynuna atlayıp sarılmıştım elleri havada kalmıştı oda sarılmıştı sanki 40 yıllık arkadaştık ve hasret gideriyorduk parktan cafeye geçip oturduk tanıtıştık isminin Arel olduğunu söyledi tahim ettiğim gibi 18 yaşındaydı gözleri kahverengiydi boyu 1.89 falan dı belliydi kilosu 65 lerdeydi konuştuk falan sonra ve eve geçtim şimdi köpekle oynuyordum ama artık bir isim bulmam lazım dı.

Tekrar dan Merhaba Sevgili ŞEHİR ÖTESİ Okuyucuları umarım bölümü beğenmişsinizdir.Lütfen yorum yapmayı ve oylamayı unutmayın seviyorum sizleriii iyki varsınız .. ♥♥♥İsimsiz köpeğimiz Eftelyaya şu şarkıyı söylüyordu sanki koydum yukarıdan dinleyebilirisniz.Yarın ki yeni bölümde görüşmek üzere...

ŞEHİR ÖTESİ = TEXTİNGHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin