Çok çok çok fazla bir acı hissediyorum. Nefes alamıyorum sanki. O görüntü gözümün önünden gitmiyor. Nasıl yapar ki. Hani ondan nefret ediyordu, yalancı...
furlan ile mirayı öpüşürken gördükten sonra kesinlikla ama kesinlikle furkan'ın evinde kalamazdım. Peki ama nerde kalıcaktım ki ben. Of ama ya hayat sanki benimle oyun oynuyor. İlkten aldatıldım. Sonra galiba furkan'ı sevmeye başladım derken birden hop eski sevgilisi geldi, oda yetmezmiş gibi öpüşürlerken gördüm. Allah kahretsin. Çok ama çok sinirliyim. Öfkem taven yapmış durumda kesinlikle ama kesinlikle ondan intikam almam lazım kesinlikle...
Kendi kendime konuşuyorum yine. Keşke gtarım yanımda olsa beni sakinleştirmeyi çok iyi beceriyor çûnkü.
Sahile doğru yürümüştüm. Bu saate bernayı arıyamazdım. Bende geceyi burda geçiricem görünüşe bakılırsa.
Ah hayatïma sıçayım. Her şey üst üste geliyor.
Nerde o hiç yenilmeyen yağmur?
Herkezi önündd diz çöktüren yağmur nerde ?
Çok çaresisim nedeni bilmiyorum ama fazla çaresizim. Bilerek mi yapıyorlar. Hep beraber geçmişimin acısınımı çıkarıyorlar.
Yalnız bu gün son çaresiz yağmur oluşum. Tekrar o duygusuz, acı çekmiyen sadece acı çektirten yağmur olacağım...
Kumların üstüne otururup dalgaları izliyorum.
Sakınca vuruyor kıyıya fakat en ufak rüzgarda onları tutmak imkansızlaşıyor. Bütün gücüyle çarpıyorlar o zaman kıyıya öfkelerini böyle alıyorlar çünkü yıkıp dökerek, parçalıyarak...
Galiba uyuya kaldım. Gözlerimi açtığımda etraf aydınlık. Dalgalar yine sakin...
Kalkįnca direk koşuyorum. Eve doğru oldukça hızlı. Rüzgarla yarışıyorum kendi çapımda.
Eve geldim.
DİN DON
Hizmetçi kapıyı açıyor.
"Hoşgeldiniz yağmur hanım"
"Babam nerde?"
"Onlar"
"Onlar?"
"Efendim davadalar"
"Ne davası? Açık açık konuş"
"babanız ve anneniz bu gûn boşanıyorlar"
Öncelikle bu zamana kadar okuyan oy veren herkeze teşekkür ederim. Beni çok mutlu ettiniz. Yorum yaparsanız da çok sevinirim
