Ama olmuyor. Ona karşı hisetiklerim onur' dan ağır bassa da öfkem o kahrolası öfkem...
Hiçbir şey söylemeden gidiyorm bende arkasından çıkıyorum.
Yolda şu son iki günü gözden geçiriyorum da neler olmuş be.
Bunları düşürken birden furkan'ın aradığını görüyorum.
Heyacanlıyım ama bunu ona asla belli etmiyeceğim diyerek açıyorum telefonu
"Efendim"
"Prenses, akşama boş musun?"
"Niye?"
"Seni bir yere götürücem"
"Tamam sekizde alırsın. Adresi mesaj atarım"
"Anlaştık"
Telefonu kapatıyor.
Ama o akşam neler yaşanıcak bilinmez.
Eve geliyorum. Annem yine evde. Bu artık çok şaşırtıcı olmaya başlıyor.
Annemin yanına gidiyorum.
"Ya seni eken şu akıllı kim lütfen söyle. Nasıl olsa yarın hayatı kararacak"
"Defol!"
Diyor annem çok ciddi ve bir o kadar öfkeli bir şekilde.
"Yeter be gerçektende sanki bilmiyorum babamı aldattığını, Onunla parası için evlendiğini, Her gece başka bir çalışanının koynunda olduğunu.
Ben de bunları çok sert bir şekilde söylüyorum ama tam o sırada kapı açılıp babam geliyor. Bütün konuştuklarımızı duydu sanırım.
"Ne dedin sen"
"Bence bu konuşmayı benden çok annemle yapmalısın baba"
Hemen odama çıkıyorum. Ama evde olaylar üstüne olaylar yaşanıcağını tahmin edebiliyorum. Ama ne yapabilirdim. Babam bu kadarını kaldırmamalıydı. Annem orospunun tekiydi. Annem biliyorum ama herkezle yattı resmen. Benim dışımda çocuğu bile olabilir.
Aile sorunlarımı bir kenara bırakıp giyinmeye başlıyorum. Siyah deri etek ve siyah göbeği açık bedi. Bence çok cool duruyor. Saç ve makyajım diğerlerine göre daha sade.
Aşarıdan sesler geliyor. Dayanamayıp dinledim bende.
"Yeter ya bi bana bak bi kendine"
Diypr annem hem üzgün hem sinirli bir tonda
" o zaman neden evlendin"
Babam bunu çok öfkeli söylüyor.
"Kurtulmak istedim. Tamam mı hem seninle mutlu olabileceğimi düşündüm. Ama olmuyor aramaızda on iki yaş var. Normal mi Sedat ?"
"Evlenmeseydin!!!"
Babamı bu kadar sinirli görmemiştim hem de hiç.
"Bunu daha ne kadar sürdürmeyi düşünüyordun peki hı daha ne kadar enayi gibi durucaktım gözünde"
"Sedat lütfen tamam gidiyorum. Ama bu kadar kötü ayrılmıyalım"
"Cihenemin dibine kadar yolun var defil git"
Babam annemi kolundan tutup dışatı çıkartıyor.
"Bu evin yakınından geçmiyeceksin. Seni bir daha görmiyeceğim yoksa bu kadar iyi davranmam"
Babam kapıyı sertçe kapatıp yukarı çıkıyor. Hemen odama giriyorum. Babam kapıyı açıp içeri giriyor.
"Küçük hanım bir yere mi gidiyor yoksa? Bu odadan dışarı çıkmak yok!"
Babam kapı yapatım kilitliyor.
"Off be benim suçum ne ya"
Saat 19.45 birazdan gelir.
Aradan on dakika geçmesiyle telefonum çalıyor.
"Hadi prenses "
" Ya hemen arka tarafa gel bizim evde fena olaylar oldu da. Odaya kilitlendim. Bide gelirken merdiven de bul. Burdan çıkmam lazım"
"Emredersiniz"
"Söylenme keyfimden sanki"
"Tamam ya gecenin içine etmiyelim"
Aradan on dakika geçiyor. Pencereme taş attı.
Pencereyi açıyorum.
"Geliyorum bekle"
Çantamı alıp furkan'a fırlatıyorum. Tuttu hayret. Sonra merdivenden inmeye başlıyorum. tam inerken ama dengemi kaybediyorum. Furkan'ın üstüne düşüyorum. Gözlerimiz adeta kilitleniyor. Nefesini hissede biliyorum. Çok sıcak şu anda onunla sevişebilirim. Ama gece yeni başlıyor.
Bu gecenin sonunda yenen belli olucak
