Baby×Taekook ✓

-2.4-

-M-

-Yetişkin içerik-

°°°

Bir buçuk ay geçmişti.

Daha iyi ve toparlanmış hissediyordum kendimi. Jeongguk da toparlanmak için elinden geleni yapmış, hem kendisiyle hem de benimle uğraşmıştı. İki hafta kadar sonra son kez deneyecektim ve bir süre bu işi rafa kaldıracaktık. Can yakıyordu, olmadığında dehşet moral bozuyordu ve ben o kadar da güçlü değildim. Hiçbir şey olmamış gibi gülüp geçemiyordum, onlar benim bebeklerimdi. Canlılardı, şekil almasalarda aşkımın ve benim canımdandı. Dört bebeğimi kaybetmiştim ve bunun acısı canımı yakıyordu.

"Aşkım? Nereye gittin?"

"Saçlarımı boyatacağım Taehyungie. Yarım saate gelirim bebeğim, sen haatalarınla ilgilen."

"Hangi renk olacak?"

Sızlanmalarımla kulağıma dolan tatlı gülüşleri yüzümdeki tebessümün artmasına neden oldu. Gülmesini, gülmesinin nedeni olmayı çok seviyordum.

"Sürpriz olsun o da. Bakalım beğenecek misin, birazdan yıkayacağız."

"Beğenmeme ihtimalim var mı ki? Sonuçta işin içinde sen varsın."

"Çok tatlısın aşkım ama aslında beni öldürme ihtimalin daha çok korkutuyor gözümü."

"O kadar mı güzel oldu Jeongguk?"

Nefesim ciğerlerime yetmiyordu sanki, boş yere konuşmazdı böyle. Delirecektim kesin, gözüm dönecekti.

Ama bir hafta önce ben de onu delirtecek bir şey yapmıştım. Daha haberi yoktu. Öğrendiğinde beni fena becerecekti.

Jeongguk'un piercinglere her zaman merakı vardı ve benim de çok beğendiğimi farkettiğinde kendini geri çekmeden yapmaya başlamıştı. Geçen ay diğer meme ucunu da deldirmişti ve biz çok sert seks yapmak durumunda kalmıştık.

Dilimi deldirmiştim, Jeongguk'u bir haftadır dudaklarından öpmüyordum. Biraz işkilleniyordu, o zamanlarda küçük öpücükler bırakıyordum dudaklarına. Söylemememin nedeni hem biraz iyileşmesi içindi, birazcık da delirmesi içindi.

Şimdi saçlarını boyattığını öğrendiğime göre tam zamanıydı. Birbirimizi çıldırtacaktık.

"Yani, bilmiyorum. Bir kadın yaptı saçlarımı, gözlerini alamadı resmen."

"Eğer orayı basmamı istiyorsan devam et Jeongguk. Beni çıldırt, ama unutma, ben hiçbir şeyi karşılıksız bırakmam."

"Biliyorum. Belki de o yüzden yapıyorumdur, hm?"

"İyi, devam et. Benim de sana bir sürprizim var."

"Ne yaptın yine? Niye birbirimizi delirtmek için uğraşıyoruz ki biz?"

Söylediklerine kıkırdayıp koridorda yürümeye devam ettim.

"İlk kim başlattı ki acaba bunu?"

" Ben yaptım, değil mi? "