Baby×Taekook ✓

-4.2-

"Amcasının kuzuları!"

Jimin, Dasom'u göğsüne bastırmış, minik bebeğimin kıkırtılarını dinliyordu. Kızlarımız yedi aylık olmuşlardı, ele avuca geliyorlardı ve onlarla oynamak hayat gayem gibi bir şeydi. Bebeğimin bakışları bana döndüğünde ayaklarını çırpıp çığlık atmış, kollarını bana uzatmıştı. Kahkaha atıp Jimin'in kucağından aldım onu, tombul yanaklarına sulu öpücükler bırakırken saçlarımı çekiştiriyordu.

Dasom ve Danbi ikiz olsalar da birbirlerinden öyle farklılardı ki..

Danbi yüz olarak Jeon'umu andırsa da huy olarak tamamen bendi. Munzurun, hilecinin önde gideniydi. Dasom ise tam tersi, sakin, güleç bir bebekti. Mesela şimdi Danbi, Yoongi hyungun ağzına ediyordu. Yedi aylık bebeğimle baş edemiyorlardı resmen!

"Alın şu şeytanı başımdan! Dasom'umu verin bana!"

Yoongi hyung kızımı saçlarından kurtarmaya çalıştığında Danbi kaşlarını çatıp çığlık atmış, Yoongi hyungun saçlarını daha çok çekiştirmeye başlamıştı. Seokjin hyung, Namjoon hyung ve Hoseok hyung ise oturmuş, anırarak Yoongi hyungun perişan haline gülüyorlardı. Dasom'u bırakmadan Danbi'yi kucakladığımda küçük kızımın çatılı kaşları beni görünce hemen düzelmişti. Aşıktım onlara, dünya üzerinde kimsenin kimseyi sevemeyeceği kadar çok seviyordum. İkisi de kafalarını boynuma doğru saklayıp kokumla sakinleştiklerinde kapı anahtarla açılmış, sevgilimin yorgun bedeni görünmüştü. Çileklerim Jeon'umu gördüğü an kucağımda durmak istemez gibi hareketlenmeye başlayıp çığlıklar atmışlardı.

Jeongguk'a ölüp bitiyorlardı resmen. Dediğim tutmuştu, yanlarından ayrılmasını bile istemiyorlardı. Geceleri örgütlenmiş gibi ağlayarak uyanıyor, geri kalan yatma sürelerini Jeon'umun göğsünde tamamlıyorlardı. Ve bizimle uyudukları zaman öyle neşeli uyanıyorlardı ki...

"Benim çileklerim, güzel kızlarım, özlemişler mi beni?"

Jeongguk'un tüm yorgunluğu bebeklerimizi görene kadardı. Bir anda yorgunluktan matlaşan gözleri parlamış, yanıma gelip önce bana uzun bir öpücük vermişti. Ardından da kızlarımızı kucağına alıp bir sürü öpücük bırakmıştı vücutlarına. Bebeklerimin tatlı kıkırtılarını dinledikçe hafifleyip uçuyordum sanki.

"Şu şeytan Danbi'ye de bir bakın! Jeongguk'u görünce nasıl da şebeklik yapıyor! Ağzıma sıçtı be az önce!"

Jeongguk bacağına tekme atıp boynuna gömülen kızlarımıza biraz daha sarılmıştı.

"Küfür etme çocuklarımın önünde!"

Ben de Yoongi hyunga tekme attığımda sızlanıp Jimin'in yanına sokuldu.

"Şeytan deme çocuğuma!"

Hareketlerimize herkes gülmüş, Jeongguk dudaklarını kızlarımızın alnına bastırmıştı. İkisi de gece ateşlenmişti, çok ağlamışlardı. Canımdan can alıyorlardı sanki, gözlerinden bir damla yaş akmasına bile dayanamıyordum.

"Ateşleri düşmüş gibi, hâlâ biraz sıcaklar ama."

"Bir haftadır böyle Jeon'um, eğer yine artarsa annene götürürüz."

"Tamam, öyle yaparız."

Ben de kızlarımın yanına gidip yumuşak tenlerini öpücüklere boğduğumda Dasom'um kocaman gülmüştü yine bana. O sırada bir şey dikkatimi çekti. Kızımın alt diş etleri patlamış, küçük bir beyazlık uç vermişti! Bebeğim diş çıkarıyordu!

" Jeongguk! Dasom diş çıkarıyor!"

Herkes ayaklanıp bebeğimin daha da gülmesini sağlandığında alt tarafta görünen küçük dişle kahkahalarla gülmeye başladık. Bebeklerim bu yüzden ateşleniyordu, geceleri huzursuzlanıyorlardı!