Baby×Taekook ✓

-4.4-

Annemlerdeydik.

Kızları biraz dışarı çıkarıp gezdirmiş, ardından aniden aldığımız kararla ebeveynlerimizi ziyaret etmek istemiştik. Yakın olduğumuz için önce benimkilere gelmiştik, biraz zaman geçirdikten sonra Bay Jeonlara gidecektik.

"Büyükannesinin ballı kızları, Danbi'm, Dasom'um, ne kadar güzel olmuşsunuz siz böyle! Babalar ne güzel giydirmiş sizi!"

Babam Danbi'yi, annem de Dasom'u mıncıklayarak seviyordu. Bebeklerim yine biraz huzursuzdu, diş etleri kaşındığından doğru düzgün uyuyamamışlardı. Bütün gece başlarında beklemiştik Jeon'umla, nöbetlerde uyumamaya alışkın olduğumuzdan pek etki bırakmamıştı üzerimizde uykusuzluk. Dasom en sonunda minik minik ağlamaya başladığında annem şaşkınlıkla bebeğime baktı.

"Ne oldu ki şimdi?"

Hiçbirimiz dayanamıyorduk kızların ağlamasına.

"Diş çıkarıyorlar anne, huzursuzlar o yüzden."

Annem Dasom'u göğsüne bastırıp saçlarının arasına küçük öpücükler kondurdu.

"Sen de böyleydin Taehyung, canımızı boğazımıza yığmıştın. Kızlar yine sadece suratsız, sen yedi gün yirmi dört saat ağlıyordun resmen. Ne illet çocuktun be! Ömrümüzü yemiştin."

Jeongguk annemin söylediklerine kıkırdayıp saçlarımla oynamaya başlamıştı. Dasom ağlamayı bırakmış, Jeongguk'un bana ilgi göstermesine gülüyordu. Kızımın güldüğünü gördüğümde somurtan yüzüm gülücüklerle doldu.

" Benim bebeğim babasına mı gülüyormuş? Dasom? Oh, güzel kızım benim."

Bana doğru meylendiğinde hemen kucakladım bebeğimi, kafasını boynuma doğru koyup sakince yatmaya başladı. Danbi de bizi gördüğünde kollarını Jeon'uma uzatmıştı. O da Jeongguk'un boynuna kafasını koyup aşkımın kolyesiyle oynamaya başlamıştı. Yorgunlardı, yorgun olduklarında huysuz olmaz da böyle sakince bize sokulurlardı. Annem ve babam mutlu aile tablomuza dolu gözlerle bakıp kocaman gülümsemişlerdi.

"Yemeğe kalırsınız, değil mi? Kalın lütfen, bebeklerimle biraz daha oynayayım."

Jeongguk'a baktığımda gülerek onaylamıştı annemleri.

"Akşam bir şeyler içmeye de bizimkilere gideriz o zaman."

"Olur aşkım, öyle yapalım."

°°°

"Eh, Jeongguk, çalışmaya devam ediyorsun sanırım, değil mi anneciğim?"

"Evet anne, evde bakmam gereken üç bebek var sonuçta."

Göz devirip Dasom'un biberonunu tutmaya devam ettim. Jeongguk bu halime kıkırdayıp saçlarıma bastırdı yine dudaklarını. Danbi önümde bana doğeu dönerek oturmuş, gömleğimin ucuyla oynuyordu. Arada çıkardığı mırıltılarıyla yatırıp her bir tarafını öpesim geliyordu. Benim kızlarım çok tatlıydı, şirinliklerinden ölecektim bir gün. Dasom mamasını bitirdiğinde ağzını temizleyip yanaklarından kocaman kocaman öpüp kardeşinin yanına bıraktım. Birbirlerine hiç zarar vermiyorlardı. Danbi Dasom'un ağzındaki emziği çekip kendi ağzına aldığında az önce söylediklerimi yutacağımdan oldukça emindim.

Dasom'un emziği demek, az sonra kan çıkacak demekti.

Ama hiç tahmin ettiğim gibi olmamıştı.

Dasom sakinlikle kardeşinin ağzındaki emziği çıkarıp kendi ağzına almıştı. Danbi buna büyük bir kahkaha attığında Dasom da gülmeye başlamıştı. Birbirlerinin ağzından emziği çıkarıp buna kahkahalarla gülüyorlardı.