Into the Wild Woods (Isla Puerto #1)

Kabanata 19

Kabanata 19

Spend

Humigpit ang hawak ko sa kanyang kamay habang binabaybay namin ang daan papunta sa kotse nito. It's fine naman kasi dahil naghihintay na sila sa amin. Pinauna niya akong pumasok sa kotse saka siya umikot papunta sa kanyang upuan.

He turned on the engine at kaagad bumukas ang ilaw sa harapan. The sunlight already set. Kulay kahel na lang ang makikita langit ngunit unti-unti na ring nagiging dilim.

Ending wasn't sad after all. Some endings are beautiful like the sunset. It brings new hope and advices you to rest. In a daydream, there's always an ending. In reality, they will never be a period.

"You're not hungry? Hmm?" I looked at him.

Nakatuon lang ang atensyon sa harapan. Mahina lang ang paandar niya sa sasakyan. Animo ay walang naghihintay sa amin doon. Sabagay hindi nga naman siya ang pinaghihintay. Sila dapat ang maghintay sa kanya.

"Kaya pa naman. Baka may pagkain doon. Siguro doon na lang ako kakain," I replied.

"We can stop. May malapit na resto dito---"

"No need. May naghihintay sa iyo kung makakalimutan mo. Hindi rin naman ako gutom masyado," pagputol ko sa huli.

He chortled while nodding his head. Anong nakakatuwa sa sinabi ko? Ngumuso ako at humalukipkip. I sense his eyes focused on me. Umirap lang ulit ako. Narinig ko na naman ang sunod-sunod nitong tawa ngunit mahihina lang.

Dahil masukal ang papasukan at puno din ng puno, minabuti ni Adriel na sa labas na lang ipark. Mabuti na lang at may nakita kaming pwede paglagyan ng kanyang kotse.

There where light everywhere. Maliwanag ang daanan kaya hindi na kailangan pa ng flashlight. Ang ganda ng gubat pero walang katulad ang sa Isla Puerto. May pathway na madadaanan. Angkop lang para hindi ka maligaw. Not so far from the entrance ay nahagilap ko na ang ilaw na nagmumula sa bonfire. Rinig ko na rin ang halakhakan nila.

"Sure you're not hungry?" ulit nitong tanong.

"Hindi pa nga. Sasabihin ko kung gutom na ako."

"Alright, just sit beside me."

Napailing kaagad ako. Good grace! Pag-uusapan na naman kami niyan.

"Nah! Kay Era ako tatabi. Pag-uusapan lang tayo nila."

"Who cares? Why would they care? Mas gusto ko nga iyon, Reese. I'll be damn glad if they'll know what we are," seryoso nitong saad habang humigpit ang hawak sa kamay ko.

"Hmm... A-Ano ba tayo?" Nangatal ang labi ko sa sariling tanong.

"Suitor and soon to be boyfriend."

Hindi ko napagilang mapatawa sa sinabi nito. I heard him scoffed on what I did.

"Kay Era pa rin ako tatabi, ha? I just don't want us to be the center of attention."

Bumuntong-hininga at tumango ang huli. I silently celebrated my victory. Hindi ko napigilang yakapin ang braso nito sa pagsang-ayon niya. He was stunned for a moment.

"Alright. Text me if you need something."

Hindi niya sana bibitawan ang kamay ko at akma pang ihahatid sa pwesto ni Era kaso tinawag na ako nila. Hindi na rin naman siya nagpumilit pa at pinabayaan akong kalasin ang kamay ko.

I sat beside Era. Nagulat ako ng makita si Estevan Ramirez sa tabi nito. I greeted both of them at tiningnan na lang ang apoy pagkatapos.

Adriel's beside the Aelous guy. Nag-uusap na naman ang dalawa. Katulad kanina ay kapwa nga seryoso ang dalawa. I smiled at him when our eyes met. He smirked and shifted his weight. Isang tapik lang sa balikat ang nakuha niya sa kanyang kasama.